ถ้าวันนึง คนที่รู้จักคุณ และเป็นคนที่คุณมีใจให้ แต่ไม่เคยบอกและคงสถานะเพื่อนมาตลอด เข้ามาขอศึกษาเรียนรู้กัน คุณจะรู้สึกอย่างไร?
ดีใจ/เสียใจ/เฉยๆ บางทีมันบอกไม่ถูกเลย
เรื่องราวของเรา คือ เราได้รู้จักคนๆหนึ่งมาเกือบสองปี เค้าอายุมากกว่าค่อนข้างมาก เป็นคนบ้างาน เรียกว่าบ้าก็ว่าได้
ทำแต่งานทุกวันเพราะมีกิจการเป็นของตัวเอง เราสองคน พูดคุยกันธรรมดา ตามประสาคนรู้จัก คอยช่วยเหลือกันบ้างเป็นบางที
แต่ที่สำคัญ คือเค้าไม่ได้อยู่ที่ใดที่หนึ่งเป็นประจำ นานๆถึงจะได้เจอกันซักที โดยปกติเค้าบินไปต่างประเทศตลอดทุกสองสัปดาห์
นอกจากนั้นก็มีไป tradeshow ประเทศนู้นนี้บ้างตลอดปี เรียกว่าไม่เคยอยู่กับที่เลย คือ เค้าไม่ใช่คนไทยหรอกนะ
วันหนึ่ง เรื่องที่เกิดขึ้นมีอยู่ว่า
เค้าเข้ามากรุงเทพ เพื่อมาพบเราโดยเฉพาะ เราไปทานข้าวเย็นด้วยกันค่ะ คุยกันธรรมดา ถามสารทุกข์สุกดิบ เดินเล่น ชมวิวกรุงเทพ ตามประสา บอกได้ว่าเรามีความสุขอ่ะ (ปกติเจอเค้า เราก็มีความสุขอยู่แล้วแหละ) เค้าบอกว่า วันนี้เค้าหยุดงานครึ่งบ่าย นั่งรถมาหาเราโดยเฉพาะ ถ้าเราไม่ว่าง เค้าก็จะไม่มาหรอก โอเค้ วันนั้นเราว่างอ่ะ อิอิ ถึงมีงานเราก็จะเคลียร์ให้หมดก่อนเค้ามาอยู่แล้ว
แล้วจากวันนั้นเค้าก็กลับไป เค้าบอกว่าต้องไปอเมริกาหนึ่งเดือน เราเลยคุยกันทางสไคป์แทน อยู่ดีๆเค้ามาบอกเราว่า เค้าอยากเรียนรู้และศึกษาเรา แวบแรก เราดีใจนะ แต่...
เค้าบอกว่า เค้าคงให้สัญญาไม่ได้ว่าระหว่างเรากับเค้าจะได้เป็นคนรักกันหรือไม่ เค้ามีงานที่ต้องดูแลยิ่งกว่าลูก ซึ่งตรงนี้เราเข้าใจและรับรู้มาตลอด แต่เค้าอยากเรียนรู้ ทำความรู้จักกันมากขึ้น แต่เค้าก็กลัวว่า เค้าอาจจะทำให้เราเสียใจ (เค้าคงรู้แหละว่า เรารู้สึกอย่างไรกับเค้า) ถ้ามันไม่เป็นอย่างที่หวัง เอิ่มมม มันก็งงๆนะ บอกว่าอยากเรียนรู้กันมากขึ้น แต่ก็กลัวทำให้เราเสียใจ อืมมม
ไม่รู้จะสรุปว่า คืออะไรดี ปกติ เราค่อนข้างปิดกั้นตัวเองระดับนึง ด้วยความที่เราเคยผิดหวัง เสียใจมาก่อน จนได้รู้จักคนๆนี้ แต่เราไม่ได้แสดงออกชัดเจนหรอก เราไม่อยากทำลายมิตรภาพที่ดีระหว่างกัน เลยเลือกชิลๆ เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันดีกว่า
เรื่องราวมาถึง ณ จุดนี้ "ถ้าเป็นคุณ คุณจะเลือกศึกษาเค้าหรือไม่? หรือว่าจะรักษามิตรภาพแบบเพื่อนไว้เหมือนเดิม?"
ขอบคุณที่ได้เข้ามาอ่าน เข้ามาแสดงความคิดเห็นกัน สำหรับเรา ตอนนี้ เรามีความสุขดีค่ะ แต่เราก็กลัวว่าเมื่อไรเราเปิดใจ มันจะเจ็บอีก
ถ้าวันนึง คนที่คุณมีใจให้ แต่ไม่เคยบอก เค้าเข้ามาขอศึกษาเรียนรู้กัน คุณจะรู้สึกอย่างไร?
ดีใจ/เสียใจ/เฉยๆ บางทีมันบอกไม่ถูกเลย
เรื่องราวของเรา คือ เราได้รู้จักคนๆหนึ่งมาเกือบสองปี เค้าอายุมากกว่าค่อนข้างมาก เป็นคนบ้างาน เรียกว่าบ้าก็ว่าได้
ทำแต่งานทุกวันเพราะมีกิจการเป็นของตัวเอง เราสองคน พูดคุยกันธรรมดา ตามประสาคนรู้จัก คอยช่วยเหลือกันบ้างเป็นบางที
แต่ที่สำคัญ คือเค้าไม่ได้อยู่ที่ใดที่หนึ่งเป็นประจำ นานๆถึงจะได้เจอกันซักที โดยปกติเค้าบินไปต่างประเทศตลอดทุกสองสัปดาห์
นอกจากนั้นก็มีไป tradeshow ประเทศนู้นนี้บ้างตลอดปี เรียกว่าไม่เคยอยู่กับที่เลย คือ เค้าไม่ใช่คนไทยหรอกนะ
วันหนึ่ง เรื่องที่เกิดขึ้นมีอยู่ว่า
เค้าเข้ามากรุงเทพ เพื่อมาพบเราโดยเฉพาะ เราไปทานข้าวเย็นด้วยกันค่ะ คุยกันธรรมดา ถามสารทุกข์สุกดิบ เดินเล่น ชมวิวกรุงเทพ ตามประสา บอกได้ว่าเรามีความสุขอ่ะ (ปกติเจอเค้า เราก็มีความสุขอยู่แล้วแหละ) เค้าบอกว่า วันนี้เค้าหยุดงานครึ่งบ่าย นั่งรถมาหาเราโดยเฉพาะ ถ้าเราไม่ว่าง เค้าก็จะไม่มาหรอก โอเค้ วันนั้นเราว่างอ่ะ อิอิ ถึงมีงานเราก็จะเคลียร์ให้หมดก่อนเค้ามาอยู่แล้ว
แล้วจากวันนั้นเค้าก็กลับไป เค้าบอกว่าต้องไปอเมริกาหนึ่งเดือน เราเลยคุยกันทางสไคป์แทน อยู่ดีๆเค้ามาบอกเราว่า เค้าอยากเรียนรู้และศึกษาเรา แวบแรก เราดีใจนะ แต่...
เค้าบอกว่า เค้าคงให้สัญญาไม่ได้ว่าระหว่างเรากับเค้าจะได้เป็นคนรักกันหรือไม่ เค้ามีงานที่ต้องดูแลยิ่งกว่าลูก ซึ่งตรงนี้เราเข้าใจและรับรู้มาตลอด แต่เค้าอยากเรียนรู้ ทำความรู้จักกันมากขึ้น แต่เค้าก็กลัวว่า เค้าอาจจะทำให้เราเสียใจ (เค้าคงรู้แหละว่า เรารู้สึกอย่างไรกับเค้า) ถ้ามันไม่เป็นอย่างที่หวัง เอิ่มมม มันก็งงๆนะ บอกว่าอยากเรียนรู้กันมากขึ้น แต่ก็กลัวทำให้เราเสียใจ อืมมม
ไม่รู้จะสรุปว่า คืออะไรดี ปกติ เราค่อนข้างปิดกั้นตัวเองระดับนึง ด้วยความที่เราเคยผิดหวัง เสียใจมาก่อน จนได้รู้จักคนๆนี้ แต่เราไม่ได้แสดงออกชัดเจนหรอก เราไม่อยากทำลายมิตรภาพที่ดีระหว่างกัน เลยเลือกชิลๆ เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันดีกว่า
เรื่องราวมาถึง ณ จุดนี้ "ถ้าเป็นคุณ คุณจะเลือกศึกษาเค้าหรือไม่? หรือว่าจะรักษามิตรภาพแบบเพื่อนไว้เหมือนเดิม?"
ขอบคุณที่ได้เข้ามาอ่าน เข้ามาแสดงความคิดเห็นกัน สำหรับเรา ตอนนี้ เรามีความสุขดีค่ะ แต่เราก็กลัวว่าเมื่อไรเราเปิดใจ มันจะเจ็บอีก