คือแบบนี้.....
คือผมและเพื่อนอีก3คนได้ทำวิจัยในผู้ป่วยพาร์กินสัน ซึ่งเพื่อนมีป้าเป็นพยาบาลในอำเภอลำดวน จ.สุรินทร์ บอกว่ามีผู้ป่วยพาร์กินสันเยอะพอสมควร พวกเรา4คนเลยขับรถไปสุรินทร์ในวันถัดไป ในวันที่เราไปอยู่สุรินทร์ ไปนอนที่บ้านป้าของเพื่อน ซึ่งตอนไปวันแรกป้าเพื่อนไปงานศพญาติ ภายในบ้านก็จะมีเรา เพื่อนผู้หญิง3คน แล้วก็ลูกชายป้าชื่อฝุก อายุ17ปี ลักษณะบ้านจะเป็นบ้านสองชั้น ชั้นบนมี3ห้องนอน เรานอน1ห้อง เพื่อนผู้หญิงอีก3คนก็แยกกันอีก1ห้อง ลูกป้า1ห้อง เข้าเรื่องน่ะครับ ในคืนแรก เรานอนคนเดียว ภายในห้องจะมีเตียงใหญ่1เตียง และเตียงเล็กอีก1เตียง เราก็เลือกตัดสินใจนอนบนเตียงเล็กเพราะนอนคนเดียว คิดว่าเตียงเล็กน่าจะพอ เตียงเล็กที่เรานอนจะเป็นเตียงเหล็ก เหมือนเตียงโรงบาล เตียงจะชิดกับหน้าต่างหลังบ้าน พอจะเห็นภาพไหมครับ ในคืนนั้นเรารู้สึกไม่ดีมาก กลัวมากก เพราะขับรถจากกรุงเทพมาถึงก็ตี3 โครตเหนื่อย พอนอนได้สักพักเท่านั้นแหละ.....
.
.
.
พอนอนได้สักพักเท่านั้นแหละ..... เราได้ยินเสียงคนเดินนอกหน้าต่างว่ะครับ จะอธิบายตรงนี้นิดนึง หลังหน้าต่างจะเป็นระเบียงที่กว้างมาก ไว้สำหรับนั่งพักผ่อนของคนในบ้าน กว้างขนาดเตะบอลยังได้อ่ะ โอเคร รู้เรื่องแร่ะ เรานอนได้สักพักแล้วแหละ ตอนนั้นรู้สึกเหมือนเกือบๆเช้า ก็ได้ยินเสียงคนเดินที่ระเบียง ครั้งแรกที่เราคิด คิดว่าเป็นลูกชายป้าที่ชื่อฟุก เดินอยู่ที่ระเบียง อาจเดินเล่นหรือตากผ้าไรงี้ว่ะ เราก็ไม่ได้เอ๊ะใจอะไร จนมาถึงคืนที่สอง......
.
.
.
คืนแรกผ่านไป คืนที่สองครับ จะบอกว่า เป็นคืนที่น่ากลัว เอ่อลืมบอก ป้าแกมีหลานคนนึงชื่อน้องธรรมมะ ซึ่งน้องฟุกจะบอกบ่อยๆว่า น้องธรรมมะมีเซ้นส์เห็นผี ในคืนนั้นน้องธรรมมะเล่นกับพวกเราเฮฮามาก พอสักพักนึง ใกล้ๆถึง4ทุ่ม น้องพูดออกมา ผ่ะ ผ่ะ ผี ผี ออกไป ออกไป พูดแบบนี้3นาทีได้ แต่ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็ทำตัวปกติ เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น เราพูดในใจ เจอแน่น้อง แน่น้อง พอทุกคนต่างขึ้นห้องไปนอน เราก็เตรียมตัวจะอาบน้ำ ตรงห้องจะขออธิบายนิดนึง คือห้องน้ำจะไม่มีประตูจ้าาาา ซึ่งเวลาอาบน้ำละจะเซ็กซี่มากเลยแกรรรร ร พอเราเข้าอาบน้ำได้สักพักเว้ย เราได้ยินเสียงพิมข้อความในโทรสับของเราอ่ะ ซึ่งโทรศัพท์อยู่บนเตียงนอน เข้าใจไหมเสียงอ่ะ คือเสียงที่ได้ยิน เหมือนที่เราพิมข้อความส่งในใลน์อ่ะ เตาะแตะๆ เราเลยปิดฝักบั่ว เพื่อจะฟังเสียงเพื่อความแน่ใจ เสียงยิ่งชัดขึ้น ดังขึ้น เราเลยตัดสินใจชะเงยดูบนเตียงก็ไม่มีอระไร แต่เสียงยังคงอยู่ครับ ตอนนั้นจะวิ่งก็ไม่ได้เพราะทั้งตัวเต็มไปด้วยฟองสบู่ ต้องทนอยู่ใน จะอ่านกรุซี(บทสวด)ก็ไม่ได้อีกเพราะอยู่ในห้องน้ำ ต้องทนอยู่ในห้องน้ำ เสียงก็ดังมาเรื่อยๆ จนเราล้างตัวเสร็จ เรามุ่งหน้าไปดูโทรศัพท์ สิ่งที่เห็นคือ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นบนหน้าวอลมือถือเลยครับ.......
.
.
....คืนต่อไปขอเล่าเป็นวันพรุ่งนี้น่ะครับ-
.....ปล.ใช้ล๊อกอินน้อง
แชร์ประสบการณ์จริง ชวนขนหัวลุก ตอนไปเก็บวิจัยที่จังหวัดสุรินทร์(กระทู้แรก)
คือผมและเพื่อนอีก3คนได้ทำวิจัยในผู้ป่วยพาร์กินสัน ซึ่งเพื่อนมีป้าเป็นพยาบาลในอำเภอลำดวน จ.สุรินทร์ บอกว่ามีผู้ป่วยพาร์กินสันเยอะพอสมควร พวกเรา4คนเลยขับรถไปสุรินทร์ในวันถัดไป ในวันที่เราไปอยู่สุรินทร์ ไปนอนที่บ้านป้าของเพื่อน ซึ่งตอนไปวันแรกป้าเพื่อนไปงานศพญาติ ภายในบ้านก็จะมีเรา เพื่อนผู้หญิง3คน แล้วก็ลูกชายป้าชื่อฝุก อายุ17ปี ลักษณะบ้านจะเป็นบ้านสองชั้น ชั้นบนมี3ห้องนอน เรานอน1ห้อง เพื่อนผู้หญิงอีก3คนก็แยกกันอีก1ห้อง ลูกป้า1ห้อง เข้าเรื่องน่ะครับ ในคืนแรก เรานอนคนเดียว ภายในห้องจะมีเตียงใหญ่1เตียง และเตียงเล็กอีก1เตียง เราก็เลือกตัดสินใจนอนบนเตียงเล็กเพราะนอนคนเดียว คิดว่าเตียงเล็กน่าจะพอ เตียงเล็กที่เรานอนจะเป็นเตียงเหล็ก เหมือนเตียงโรงบาล เตียงจะชิดกับหน้าต่างหลังบ้าน พอจะเห็นภาพไหมครับ ในคืนนั้นเรารู้สึกไม่ดีมาก กลัวมากก เพราะขับรถจากกรุงเทพมาถึงก็ตี3 โครตเหนื่อย พอนอนได้สักพักเท่านั้นแหละ.....
.
.
.
พอนอนได้สักพักเท่านั้นแหละ..... เราได้ยินเสียงคนเดินนอกหน้าต่างว่ะครับ จะอธิบายตรงนี้นิดนึง หลังหน้าต่างจะเป็นระเบียงที่กว้างมาก ไว้สำหรับนั่งพักผ่อนของคนในบ้าน กว้างขนาดเตะบอลยังได้อ่ะ โอเคร รู้เรื่องแร่ะ เรานอนได้สักพักแล้วแหละ ตอนนั้นรู้สึกเหมือนเกือบๆเช้า ก็ได้ยินเสียงคนเดินที่ระเบียง ครั้งแรกที่เราคิด คิดว่าเป็นลูกชายป้าที่ชื่อฟุก เดินอยู่ที่ระเบียง อาจเดินเล่นหรือตากผ้าไรงี้ว่ะ เราก็ไม่ได้เอ๊ะใจอะไร จนมาถึงคืนที่สอง......
.
.
.
คืนแรกผ่านไป คืนที่สองครับ จะบอกว่า เป็นคืนที่น่ากลัว เอ่อลืมบอก ป้าแกมีหลานคนนึงชื่อน้องธรรมมะ ซึ่งน้องฟุกจะบอกบ่อยๆว่า น้องธรรมมะมีเซ้นส์เห็นผี ในคืนนั้นน้องธรรมมะเล่นกับพวกเราเฮฮามาก พอสักพักนึง ใกล้ๆถึง4ทุ่ม น้องพูดออกมา ผ่ะ ผ่ะ ผี ผี ออกไป ออกไป พูดแบบนี้3นาทีได้ แต่ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็ทำตัวปกติ เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น เราพูดในใจ เจอแน่น้อง แน่น้อง พอทุกคนต่างขึ้นห้องไปนอน เราก็เตรียมตัวจะอาบน้ำ ตรงห้องจะขออธิบายนิดนึง คือห้องน้ำจะไม่มีประตูจ้าาาา ซึ่งเวลาอาบน้ำละจะเซ็กซี่มากเลยแกรรรร ร พอเราเข้าอาบน้ำได้สักพักเว้ย เราได้ยินเสียงพิมข้อความในโทรสับของเราอ่ะ ซึ่งโทรศัพท์อยู่บนเตียงนอน เข้าใจไหมเสียงอ่ะ คือเสียงที่ได้ยิน เหมือนที่เราพิมข้อความส่งในใลน์อ่ะ เตาะแตะๆ เราเลยปิดฝักบั่ว เพื่อจะฟังเสียงเพื่อความแน่ใจ เสียงยิ่งชัดขึ้น ดังขึ้น เราเลยตัดสินใจชะเงยดูบนเตียงก็ไม่มีอระไร แต่เสียงยังคงอยู่ครับ ตอนนั้นจะวิ่งก็ไม่ได้เพราะทั้งตัวเต็มไปด้วยฟองสบู่ ต้องทนอยู่ใน จะอ่านกรุซี(บทสวด)ก็ไม่ได้อีกเพราะอยู่ในห้องน้ำ ต้องทนอยู่ในห้องน้ำ เสียงก็ดังมาเรื่อยๆ จนเราล้างตัวเสร็จ เรามุ่งหน้าไปดูโทรศัพท์ สิ่งที่เห็นคือ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นบนหน้าวอลมือถือเลยครับ.......
.
.
....คืนต่อไปขอเล่าเป็นวันพรุ่งนี้น่ะครับ-
.....ปล.ใช้ล๊อกอินน้อง