เมื่อสัก 20 ปีที่แล้ว ผมเคยเรียน ช่างเทคนิคสถาปัตยกรรม ในระดับ ปวช. และเรียนช่างก่อสร้าง ในระดับ ปวส. หลังจากนั้น ผมก็ไม่เคยได้ใช้วิชาความรู้เกี่ยวกับการก่อสร้าง นอกเหนือตำราและชีทที่แจกในห้องอีกเลย
ผมไปทำงานต่างจังหวัด ที่ไม่เกี่ยวกับที่เรียนมา 15 ปี จนเมื่อปี ที่แล้ว ได้จับพลัดจับผลู ย้ายกลับบ้าน

บ้านที่เคยวิ่งเล่น ตอนเด็กๆ มันทรุดโทรมมาก ผุพังอย่างน่าเสียดาย บันไดห้องแม่ ที่เคยวิ่งโครมๆสมัยก่อน มันจะหักให้ได้ ต้องซ่อม เท่านั้น เพราะถ้าทุบทิ้งสร้างใหม่ ก็ไม่รู้จะไปอยู่ตรงไหน
สตางค์ก็ไม่มี ไปกู้สหกรณ์ ย้ายมาใหม่ๆ ก็ไม่มีใครเขาค้ำให้ เลยไปขอกู้ธนาคาร ได้ครับ ได้มา 500,000.- เอาอันนี้แหละ ต้องซ่อมให้จบด้วย
ต่อไปก็หาช่าง ไม่นึกว่าขั้นตอนนี้ยากที่สุด ไม่มีใครเขาปฏิเสธหรอกครับ แต่เขามาดึงๆตลับเมตร แล้วก็กลับไป และก็ไม่ติดต่อกลับมา เป็นอย่างนี้ 3 เดือน ธนาคารคิดดอกเบี้ยไป3เดือน โดยยังไม่ได้ทำอะไรเลย เครียดมาก

จนกระทั่ง ได้พบผู้รับเหมาเจ้านี้เข้าโดยบังเอิญ มาก เพราะได้แนะนำจากพี่สาวของภรรยา ที่เขาปฏิบัติธรรมมาด้วยกัน เลยโทรคุยกัน บ้านเขากับบ้านเราก็ใกล้กันอีก นัดกันมาวัดที่
เอ๊ะทำไมคุ้นหน้าจัง  
บ้านใกล้กันคงเคยเดินสวนกันแถวตลาดแหละน่า
คุยกันไปมา อ้าวเรียน ปวส.ที่เดียวกัน  เลยถามรุ่น ถามห้อง เอ๊า จบปีเดียวกัน เขารอบเช้า เรารอบบ่าย ไม่เคยคุยกันมาก่อน แต่คงสวนๆกันตอนเรียนหนังสือ หรือไม่ก็เจอกันบนรถเมล์ สาย 50
สรุปว่า เขารับทำให้แบบเงื่อนไขพิเศษสุด คือเขาหาคนงานที่เป็นงานมาให้เราทีมนึง แล้วเราอยากได้อะไรก็สั่งไป  อยากได้ของอะไรก็ไปซื้อเอง ถอดของเอง พูดง่ายๆก็คือเหมาค่าแรงแหละครับ

ภาระต่อไปของผมก็ต้อง
(ถ้าใครรอไม่ไหว ผมทำแฟนเพจไว้ ที่ https://www.facebook.com/homesarakorn ลองไปดูเล่นๆล่วงหน้านะครับ แต่ถ้าใจแข็ง ก็กรุณาติดตามที่นี่แหละ ผมว่าน่าจะเป็นแนวทางให้กับคนที่อยากต่อเติม หรือซ่อมบ้าน ได้บ้าง อาจได้แนวคิดอะไรนิดๆไปคุยกับช่างได้บ้าง)