สวัสดีครับเพื่อนสมาชิกพันทิป
วันนี้ผมขอเล่าประสบการณ์ที่ผมเพิ่งพบเจอนะครับ

..

ผม .. เป็นผู้ชายที่จัดอยู่ในประเภทคาสโนว่าเต็มตัว
สำหรับผมเงินซื้อได้ทุกอย่างแม้แต่ความรัก
จนวันนึงผมได้พบกับผู้หญิงที่ทำให้ผมสลัดความคิดแบบนี้
ทิ้งไปได้จนหมดสิ้น เธอมีค่ามากกว่าเงินทองทั้งหมด ผมรักเธอด้วยใจล้วนๆ
แต่แล้วเรื่องราวระหว่างผมกับเธอก็จบลง อย่างไม่มีวันเหมือนเดิม
เมื่อเรื่องราวระหว่างผมกับเธอสิ้นสุดลง ผมกลับมาใช้ชีวิตคาสโนว่าเหมือนเดิม
ผมไปแฮงเอาท์กับเพื่อนทุกสัปดาห์ และแล้วผมก็ได้เจอกับสาวคนใหม่
ที่ไม่ว่าจะพิจารณาอย่างไรก็ไม่มีทางที่จะเทียบเท่าเธอคนเดิม
คืนนั้นขณะที่ผมกำลังดื่มกับเพื่อนเพื่อลืมอดีตอยู่นั้น เธอเข้ามาทักทายและขอชนแก้วผม
ผมน้อมรับไมตรีจากเธอ เธอเป็นผู้หญิง ขาว ตัวเล็ก ดูดีทีเดียวครับ คืนนั้นผมดื่มและแดนซ์กับเธอจนเมามาย
ผมขับรถกลับมาถึงบ้านได้ยังไงไม่รู้ รู้สึกตัวอีกทีในบ่ายวันอาทิตย์ ผมตื่นขึ้นมาด้วยอาการหนักหัว
มึนงง มีกาแฟนอุ่นๆของแม่วางอยู่ข้างเตียง ผมคว้าไอโฟนเพื่อกดอัพเดตข่าวสาร
มีchatต่างๆนานามากมายส่งมาถึงผมอย่างล้นหลาม ทั้งงาน ทั้งเพื่อน ทั้งรูปข้อความมากมาย
แต่มีอีกchat ที่ดูยังไงก็ไม่คุ้นชื่อ ทักผมตั้งแต่หกโมงเช้า

เธอ : เมามากนะคะ
ผม : ใครครับนั่น
เธอ : ลืมกันแล้วหรอ
ผม : ขอโทษครับ ผมจำได้ไม่ได้จริง แต่ถ้าคุณเอ่ยชื่อมาสักนิดผมคงนึกออกทันที
เธอ : B ค่ะ (นามสมมุติ)
ผม : B ไหนครับ แหะๆ
เธอ : นั่นไง ลืมกันแล้วจริงๆด้วย งอล
ผม : โทษทีอีกครั้งครับ แต่ถ้าคุณบอกว่าคุณคือใคร ผมจำได้แน่ๆ
เธอ : เมื่อคืนหอมแก้มใครล่ะ
ผม : อูยยยยยย
เธอ : หอมหลายคนล่ะสิ เป็นที่รักของสาวๆอยู่แล้วนี่ เมื่อคืนนี้เจอกันที่วิปไงคะ
ผม : อ๋อออออออ ยาวๆ คุณนั่นเอง ว่าแต่ผมให้ไลน์คุณด้วยหรอครับ ผมไม่รู้ตัวเลย
เธอ : ให้เบอร์ค่ะ พอกดเซฟแล้วไลน์เด้งขึ้นมา รูปโปรดูดีนะคะ แต่ตัวจริงดูดีกว่า หอมด้วย
ผม : แหม่ เขินนะครับ บายล่ะครับ ผมคงต้องไปทานข้าวกับที่บ้าน
เธอ : บายค่ะ

และในเย็นวันนั้นผมก็ออกไปทานข้าวกับครอบครัว
กลับมาทำงานต่อที่บ้านยาวๆจนถึงดึก และเธอได้ทักไลน์ผมมาอีกครั้ง
ผมดูรูปโปรไฟล์เธอ เธอน่ารักดีครับ คุยไลน์กับเธอมาเรื่อยๆ
เธอขอนัดเจอผม ผมก็ตกลงครับ ผมโสด ไม่คิด ไม่ติดอะไรอยู่แล้ว
ผมนัดเจอเธอที่Terminal21 เธอมาถึงก่อนเวลานิดหน่อย
เมื่อเห็นหน้าเธอผมก็จำได้เลยว่านี่คือเธอ ตัวจริงของเธอหน้าดรอปลงกว่าในรูปนิดหน่อย
ผิวก็คล้ำกว่าเดิม ผมเฉยๆครับ ไม่ได้หวังอะไรมากมาย ไม่คิดจะยึดติดกับใครอยู่แล้ว
ผมพาเธอไปทานข้าวและพูดคุยกันเรื่องสัปเพเหระทั่วไป ผมได้รู้ว่า เธออายุเพียง22ปี
เธอทำงานเป็นเด็กเชียร์เบียร์และยังเรียนไม่จบ เธอเกเร ไม่รักเรียน ครอบครัวเธอร้าวฉาน จึงเป็นปมให้ใช้ชีวิตรักสนุก
เพียงเพราะอยากหาความสุขใส่ตัว เธอเคยตกเป็นเหยื่อที่เกือบถูกข่มขืน ผมรู้สึกเห็นใจเธอขึ้นมา
แต่ก็อย่างที่รู้กันครับ เราเป็นเพียงมนุษย์คนหนึ่งที่ทำได้แค่เห็นใจ ปลอบใจ เข้าใจ
จากวันนั้นผมติดต่อกับเธอเรื่อยมา เธอเป็นเพื่อนเที่ยว เพื่อนกิน เพื่อนนอน
เธอเป็นสาวอายุ22ปี ที่ดูมีความคิดเป็นผู้ใหญ่ เทียบเท่ากับผมที่อายุ29ปี
เธอคงผ่านโลกมาเยอะจริงๆ แต่ผมก็ยังไม่รู้สึกกับเธอเกินเพื่อน ถึงแม้ผมจะทำเกินเลยกับเธอก็ตาม
เธอยังคงขอเจอผม ไม่ทิ้งผมไปไหน จนกระทั่งเมื่อคืนผมไปกินข้าว ดูหนังกับเธอ ผมไปเข้าห้องน้ำ
และวางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะ เมื่อผมกลับมาเธอทำหน้าแปลกไป ผมถามว่าเกิดอะไรขึ้น
เพื่อนโทรตามให้ผลัดเวรทำงานรึป่าว ถ้าเป็นอย่างนั้นผมจะไปส่งเธอ เธอส่ายหน้าและน้ำตาเธอเริ่มไหล
ผมตกใจถามเธอว่าเกิดอะไรขึ้น เธอตอบกลับเสียงเครือว่า เธอเสียใจที่ผมแฟนแล้ว
ผมถามเธอว่ารู้ได้อย่างไร เธอตอบว่า เมื่อสักครู่แม่ผมโทรเข้ามา เธอกดปิดเสียงโทรศัพท์ให้ผม
และเห็นรูปที่ผมใช้เป็นภาพพื้นหลัง ซึ่งเป็นรูปผมกับแฟนเก่า ผมตอบเธอว่า นั่นคือแฟนเก่าผม
ผมเลิกกับเธอแล้ว แต่ผมยังลืมเธอไม่ได้ ผมยังรักเธออยู่ และตอนนี้เธอมีแฟนใหม่ไปแล้ว
แฟนเธออนาคตดีกว่าผมเป็นร้อยเท่า เป็นถึงลูกชายเจ้าของโครงการบ้านคอนโดหลายแห่ง
เมื่อผมพูดจบ เธอร้องไห้หนัก และถามว่าเธอมีสิทธิ์ถูกเลือกมั้ย ผมเงียบ ไม่ตอบเธอ
ทั้งที่ในใจผมรู้คำตอบดีอยู่แล้วว่า ผมจะไม่เลือกเธอ ผมแค่รักสนุก จากวันนั้นผมจึงไม่ติดต่อเธออีก
ผมบล๊อกแชทเธอทุกช่องทาง จนวันนี้ผมได้ข่าวว่าเธอทำร้ายตัวเองเพราะผม ผมรู้สึกแย่ครับ
ที่ทำให้เหตุการณ์บานปลายขนาดนี้ ผมไม่รู้ผมควรจัดการยังไงดี