คือวันนี้ มีโทรศัทพ์มาจากผู้ปกครองเด็กป.6 คนหนึ่ง บอกว่า ครูเชาว์มาช่วยสอนพิเศษ น้องเค้าหน่อย น้องเค้าจะสอบเข้าโรงเรียนชื่อดัง แต่ประเด็นคือ บ้านผมอยู่ไกลจากน้องเค้ามาก คือแถวๆพระโขนง-อ่อนนุช กับ ธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ ผมละไม่มีปัญหาหรอก อยากช่วยน้องเค้า และแม่เค้าจ่ายค่ารถ ค่าเดินทางให้ด้วย แต่ผมคุยกับแม่ผม แม่ผมไม่เข้าใจ บอกว่ามันไกล และมันจะคุ้มค่าสอนหรอ คำถามคือ ทำไมทุกคนต้องคิดแต่เรื่องเงินด้วย ผมเข้าใจนะว่าเงินละสำคัญ และคนที่อยู่ที่บ้านเค้าก็คงไม่เข้าใจอีกนั้นแหละ ผมอยากเป็นครูที่ดี ผู้ปกครองเค้ารู้นะว่าเราเป็นเด็กกลุ่มออทิสติก แต่เค้าก็ยังเลือกว่าให้ผมสอน ผมอยากช่วยน้องเค้าให้สอบเข้าที่ดีๆได้
ผมอยากช่วยน้องเค้า แต่ครอบครัวผมเค้าเอาแต่เรื่องเงิน ความคุ้มค่า ผลประโยชน์อย่างเดียว ผมอาจจะเหนื่อยจากการเรียนมามากแต่ผมก็อยากช่วยน้องเค้า พอคุยกับครอบครัวเรื่องพวกนี้ทีไร ก็มีปัญหา ทะเลาะกัน ผมไม่เข้าใจจริง และก็อีกเรื่องนึง คนในครอบครัวชอบพูดจาดูถูก ว่าผมเป็นครูไม่ได้หรอก ตัวเองยังดูแลไม่ได้เลย และจะไปดูและคนอื่นได้อย่างไร ผมรู้นะ ว่าผมอาจจะบกพร่องมากๆ แต่ถ้ามันบกพร่องจริงๆ ผมไม่ควรยึดกับความบกพร่อง ถึงผมจะพูดบ่อยๆว่าเป็นเด็กพิเศษ แต่ก็อยากให้รู้ว่าผมก็ทำได้เหมือนกัน
ตอนนี้ผมเครียดๆๆ มากๆเลย อยากช่วยน้อง อยากเป็นครูในแบบตัวเอง ถึงจะเป็นเด็กกลุ่มออทิสติกก็ตาม แต่จะเป็นครูไม่ได้เลยหรอ
ทำไมมีคนในครอบครัวคิดถึงแต่ผลประโยชน์ ทำงานต้องคุ้มและก็ว่าผม ชอบมองว่าผมไม่ดี เป็นอย่างคนในครอบครัวไม่ได้ (เครียดๆๆ)
ผมอยากช่วยน้องเค้า แต่ครอบครัวผมเค้าเอาแต่เรื่องเงิน ความคุ้มค่า ผลประโยชน์อย่างเดียว ผมอาจจะเหนื่อยจากการเรียนมามากแต่ผมก็อยากช่วยน้องเค้า พอคุยกับครอบครัวเรื่องพวกนี้ทีไร ก็มีปัญหา ทะเลาะกัน ผมไม่เข้าใจจริง และก็อีกเรื่องนึง คนในครอบครัวชอบพูดจาดูถูก ว่าผมเป็นครูไม่ได้หรอก ตัวเองยังดูแลไม่ได้เลย และจะไปดูและคนอื่นได้อย่างไร ผมรู้นะ ว่าผมอาจจะบกพร่องมากๆ แต่ถ้ามันบกพร่องจริงๆ ผมไม่ควรยึดกับความบกพร่อง ถึงผมจะพูดบ่อยๆว่าเป็นเด็กพิเศษ แต่ก็อยากให้รู้ว่าผมก็ทำได้เหมือนกัน
ตอนนี้ผมเครียดๆๆ มากๆเลย อยากช่วยน้อง อยากเป็นครูในแบบตัวเอง ถึงจะเป็นเด็กกลุ่มออทิสติกก็ตาม แต่จะเป็นครูไม่ได้เลยหรอ