สวัสดีครับ ผมน้องเชาว์นะครับ ผมหายหน้า หายตาไปจากพันทิปและเว็บอื่นๆเลย คือช่วงนี้งานเยอะมาก ไม่มีเวลาเขียนเรื่องราวตัวเองเลย จุดประสงค์ที่อยากเขียนเรื่องราวตัวเอง เพื่อไว้เป็นกำลังใจนะครับ ผมก็ไม่รู้ว่าจะทำได้หรือเปล่านะ กับการเป็นครูที่ดี

มาคราวนี้ผมจะมาบอกว่า ผมกำลังเรียนเทอมสุดท้าย ซึ่งเป็นการฝึกสอนเทอมสุดท้าย มันเป็นอะไรที่ยากมากๆเลย เพราะผมเองที่เป็นเด็กพิเศษ จะต้องเจอกับเด็ก ม 2 ซึ่ง วัยว้าวุ่นจริงๆ วันๆมีแต่เรื่อง ชกต่อยกัน มีความรัก ก่อเรื่อง และอย่างน้องเชาว์ เด็กกลุ่มออทิสติก ออกจะใสซื่อ จะไปทันเลห์เหลี่ยมของเด็กพวกนี้ไหมเนี้ย ผมเองก็ไม่มั่นใจว่าจะสอนได้ เทอมที่แล้วกว่าจะผ่านได้ เล่นเอาเครียดมากๆ มันยากจริงๆ ใครไม่มาลองเป็นอย่างผมก็คงไม่เข้าใจหรอกจริง

เชื่อว่าผมทำได้งั้นไปดูกันว่าแต่ละห้องครูเชาว์จะทำได้หรือไม่

ห้อง 2/1
ห้องนี้เป็นห้องของเด็กตั้งใจเรียน ครูเชาว์ก็นะ เหมือนจะดี แต่มีปัญหาหา ครูเชาว์เดินเข้าห้องไป เด็กก็คุยกันเสียงดัง แบบว่าไม่เกรงใจครูกันเลยทีเดียว ผมเองก็เริ่มนับใช้วิธีของเด็กประถม นับ 1 2 3 ปรากฏว่าเด็กนักเรียนก็เงียบกัน ผมบอกให้เด็กนักเรียน ทำความเคารพ จากนั้นผมก็เริ่มสอน ผมก็สอนเรื่อง จำนวนอตรรกยะ ยากมากสำหรับผม ผมเองก็ยังไม่ค่อยรู้เรื่องเลยและจะสอนเด็กนักเรียนห้องนี้รู้เรื่องไหมเนี้ย ก็สอนๆไป ผมก็เริ่มสอนว่า จำนวนสแควร์รูสเกิดจากอะไร ทำไมต้องมีสแควรูส นั่นแหละครับ นักเรียนยกมือถามว่าสแควรูสคืออะไร มีที่มาอย่างไร ถามกัน ผมก็พยายามตอบนะ ก็ตอบตามผมเข้าใจนั่นแหละ ผมบอกเลยเนื้อหาผมไม่แม่นจริงๆ ผมเก่งเรื่องจัดกิจกรรม จากนั้น ผมก็พยายามสอนไป นักเรียนหลังห้องก็คุยกัน ไม่ตั้งใจฟัง ผมเรียกถาม ก็ตอบไม่ได้ ผมเองก็เครียดนะ ผมมีปัญหาเรื่องสื่อสารจะสอนเเด็กรู้เรื่องมั่ย จากนั้นมีเด็กคนนึงเข้ามาถามผมใหญ่เลย ผมก็พยายามตอบเด็กนะ จนเด็กเข้าใจละ สั่งงานเด็ก เสร็จกันในชั่วโมง ส่งมา 120 เล่ม ที่จะต้องตรวจ

ห้อง 2/2

ห้องนี้ผมคิดว่าเป็นห้องที่ผมชอบมากที่สุดเพราะมันลงตัวทุกอย่างเลยละ ห้องนี้ผมสอนชัวโมงนึง ผมพาเด็กลงมาเรียนที่โรงอาหาร กลัวเด็กเบื่อห้องเรียนผมได้จัดกิจกรรมตัดเชือก สอนเรื่อง สแควร์รูท (จำนวนอตรรกยะ) วิธีสอน ครูตัดเชือกฟางยาว 1 เมตร ให้นักเรียนตัดเชือกมาส่งครูเชาว์ โดยใช้เชือก 1 เมตร หาวิธีตัดเชือกเป็น รูส 2 รูส 5 รูส 8 รูส 10 และรูสอะไรก็ได้ที่ไม่สามารถถอดรูสได้ ถามว่าเด็กนักเรียนได้อะไร ดูจากภาพ นักเรียนจะต้องใช้ทฤษฎีพีทาโกรัส ในการตัวเชือกที่เป็นม้วน หลายคนในพันทิปบอกว่าง่ายจะตาย (ย้ำนะเด็กนักเรียนไม่มีไม้บรรทัดวัดความยาวของเชือกฟาง ครูเชาว์ให้แค่เชือกฟางยาว 1 เมตร กับเชือกฟาง 1 ม้วนและกรรไกร) ผมเองดูว่าเด็กได้ประโยชน์มาก วางแผนคิดอะไรอย่างนี้ และเด็กนักเรียนมีความสุขมากๆระหว่างที่ทำ
เป็นยังบ้างวิธีการสอนประหลาดมาก เด็กมันคงคิดว่าครูเชาว์มันบ้าไปแล้วแน่เลย ให้มานั่งตัดเชื่อกเอาคะแนนเนี้ยนะก็อยากจะบอกกับนักเรียนว่า ครูเชาว์เป็นเด็กพิเศษ วิธีการสอนเลยพิเศษไปด้วย คิดได้ไง เด็กม.2 จะคิดไงเนี้ย ปรากฎว่าจัดกิจกรรมเสร็จ เด็กๆชอบมาก มีความสุข แฮปปี้มากๆ เพราะครูเชาว์เป็นเด็กพิเศษไงละ ถึงได้คิดแบบนี้ได้

ห้อง 2/3
อย่าให้บอกสุดยอดมาก กวนประสาทครูได้ทั้งชัวโมงเลย ผมเองก็ไม่รู้จะทำไง ขนาดผมป่วย เด็กนักเรียนยังไม่รู้สำนึก แย่จริงๆเลย (ไว้ผมจะเล่าความเลวๆ ของห้องนี้)

(ขอลบรูปนะครับ มีคนเค้าขอให้ลบเพราะกลัวผมมีอันตรายนะครับ)