เราอายุ 22 ปีครับ ปกติชอบอยู่คนเดียวเราออกจากบ้านตอนอายุ 17 ปี มาอยู่หอแถวถนนข้าวสารเราทำงานและเรียน ปวช /ที่บ้านยังส่งเราอยู่แต่ว่าเราอยากทำงานมันสนุกดี ตอนนี้เราเรียนมหาวิทยาลัยแล้วครับ เราเรียนอีก 2 สัปดาห์ จะจบแล้ว เราจบนิเทศศาสตร์ โฆษณาครับ/ระหว่างเรียนที่ผ่านมาสนุกมากไม่เคยเข้าร่วมกิจกรรมกับทางมหาวิทยาลัย ไม่มีรุ่นพี่รุ่นน้อง ไม่เคยไปนั่งปรบมือเฮฮา ไม่เคยซ้อมเชียร์ หรืออะไรเลยเรารู้สึกว่าเราไม่ชอบ เราชอบหาเงินชอบความสำเร็จ เราได้แต่หาหนทางทำงานในสายที่เรียนเราทำงานข้างนอก ทำ Event ,Graphic ถ่ายภาพบ้าง เขียนคอลัมม์ลงนิตยสารหัวแจกฟรี เจอลูกค้าวงี่เง่า เจอนายงี่เง่าแต่เรามีความสุขมากเลย รายได้ไม่ได้มากอะไรแต่ก็พอหาซื้อสิ่งที่ตัวเองอยากได้โดยไม่เดือดร้อนพ่อแม่ มีแฟนก็ใช้เงินส่วนนี้ไปเลี้ยงแฟนไม่เคยเอาเงินของพ่อแม่ไปเลี้ยงแฟน /และเมื่อเราจบเรามีหนทางที่จะทำงานสายนี้ไว้มากมาย เราไม่เคยประกวดงานในเวทีนักศึกษาเลย แต่เรามีพอร์ตทำงานจริงอยู่เยอะมากๆ มันไม่ไช่เรื่องยากที่เราจะเริ่มออกมาทำอะไรเพื่อตัวเองได้อย่างสบายๆ เพราะเรามีสิ่งวิเศษคือคอนเนกชั่นระหว่างทำจ๊อบที่ผ่านมามีทั้งโปรดักชั่นเฮาส์ ลูกค้าของโปรดักชั่นเฮาส์ เอเยนซีโฆษณา และคนอื่นๆที่เป็นสปอนเซอร์รายการที่เราร่วมทำงานให้กับพวกเขา โรงพิมพ์ที่เราเคยออกแบบแผ่นพับขายให้กับธุรกิจอสังหา คอนเนกชั่นเหล่านี้ มันหาซื้อไม่ได้นะครับต่อให้รวยแค่ไหนก็ซื้อไม่ได้จริงๆ.

เรื่องมันอยู่ที่ตรงนี้ครับ คือ ที่บ้านทำธุรกิจ เราเป็นลูกชายคนโตพ่อแม่ขอร้องให้กลับไปดูแล เราว่าเราไม่ถนัดเพราะเคยทำระหว่างปิดเทอมบ้างแล้วตั้งแต่เด็กๆ ค่อนข้างเหนื่อย ที่บ้านเราเป็นพ่อค้าประมูลของเสียจากการผลิตในอุตสาหกรรมพลาสติก บรรดาซองขนมต่างๆที่พิมพ์เสีย มีปริมาณมาก รายได้ระดับกลางๆสำหรับครอบครัวในเมือง อีก5ปี อายุของพ่อกำลังจะถึง60 พ่อจะหยุดทำงานบอกกับเราว่าภายใน 5 ปีที่จะถึงก็มาศึกษามาดูงานจะได้ทำเป็น เพราะพ่อกับแม่จะพัก จะเที่ยวแล้ว เพื่อนในเครือข่ายธุรกิจเดียวกันก็คงจะไปเที่ยวเหมือนกันปล่อยให้ลูกๆดูแลเป็นรุ่นต่อไปเช่นกัน เรามีน้องสาว ที่ต้องส่งเรียนต่อกำลังเข้ามหาวิทยาลัย ///เราแค่ตัดสินใจลำบาก สิ่งที่เราชอบคือเราทำแล้วมีความสุขมากๆ กับอีกสิ่งที่เป็นหน้าที่ที่ต้องสืบทอด

เราขอบคุณเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านปัญหาชีวิตของเรามันอาจเป็นเรื่องเล็กๆนะครับสำหรับหลายๆคน แต่สำหรับเรามันหนักจริงๆ เราไม่อยากเป็นอาเสี่ย เราอยากเป็นคนมีชื่อเสียงในสายงานเบื้องหลังการสร้างแบรนด์ อยากให้ตัวเองไปอยู่ในมหาวิทยาลัยที่ไหนซักทื่ในบั้นปลายชีวิต ขอบคุณทุกคำแนะนำ ใครที่เคยตกอยู่ในสถาณการแบบนี้ก็ลองแนะนำเรานะครับ