สวัสดีค่ะ ขอออกตัวก่อนนะคะ ว่านี่เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกของเรา
จขกท. อายุ 27 ปีแล้ว เป็นลูกคนโต พื้นฐานทางครอบครัวคือพ่อแม่ ปูทางมีธุรกิจไว้ให้สานต่อ
แต่เราไม่ชอบงานของครอบครัว ก่อนหน้านี้เราเคยออกไปทำงานนอกบ้านแล้วนะคะ
แต่เพราะเกิดโควิด ทำให้งานที่ทำต้องหยุดชะงักลงค่ะ เราก็เลยต้องกลับบ้านมาช่วยงานครอบครัว
จนแล้วจนรอดเงินเก็บเราก็ค่อยๆหมดลง คือไม่เหลือเลยสักบาทจริงๅค่ะ
แต่ธุรกิจครอบครัวใช่ว่าจะดีเสมอไป เพราะธุรกิจของครอบครัวตอนนี้กำลังแย่มาก
ครอบครัวเราเป็นหนี้ธนาคารหลายล้าน ขอไม่ลงรายละเอียดหนี้นะคะ เอาเป็นว่า 7 ล้านอัพ++
เราเองก็เครียดมาก เรารู้ว่าพ่อแม่ก็คงเครียดไม่ต่างกัน แต่ที่สิ่งที่เราคิดอยู่ตอนนี้คือ
เรากลับมา เราก็ช่วยงานอะไรได้ไม่มาก เงินเดือนก็ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ตกลงกันไว้ว่าถ้ากลับมาช่วยงาน
คือแม่จะให้เดือนละ 10,000 บาท แต่จนแล้วจนรอด ก็ไม่ให้ถ้าเราไม่ทวง มาถึงตรงนี้ เราอาจจะเห็นแก่ตัว
ทั้งที่ครอบครัวกำลังลำบาก แต่เรายังจะเอาเงินเดือนอีก แต่ก่อนที่เราจะทวงคือเราก็เอาเงินเก็บเราออกมาใช้จนหมดแล้ว
เราถึงต้องทวงเงินเดือนบ้าง แต่คือเราก็โตแล้วไง งานที่ช่วยเราก็ช่วยอย่างเต็มที่นะคะ
เราก็ต้องมีค่าใช้จ่ายจิปะถะของเราด้วย ถึงจะไม่ให้ตามตกลงกันไว้ ให้เราสักครึ่งหนึ่งก็ยังดี
เวลาทวงถามเรื่องเงิน ก็จะถามว่าจะเอาไปทำอะไร คือเราโตขนาดนี้แล้ว เราต้องบอกด้วยเหรอคะว่าเอาไปทำอะไร
บางครั้งเราก็รู้สึกละอายใจตัวเอง เหมือนตัวเองเป็นภาระพ่อแม่ แต่เราก็ช่วยทำงานนะคะ ไม่ใช่ว่าไม่ช่วย
อีกอย่างท่านก็เป็นคนบอกเองว่าจะให้เงินเดือน ถ้ากลับมาข่วยงานกัน หรือนี่เราจะเป็นภาระครอบครัวจริงๆ
ตอนนี้เราไม่มีเงินเก็บสักบาท ไม่มีเลยที่จะทำให้ตั้งตัวได้ หรือหาอะไรมาทำรายได้เสริม
ยังไงซะทุกอย่างก็ต้องใช้ทุน แต่เราไม่มีเงินเลยค่ะ
เราไม่อยากสานต่อธุรกิจครอบครัวที่มีแต่หนี้ เหมือนมาสร้างหนี้ไว้ให้ลูกชดใช้ ทั้งที่เงินที่ไปกู้มา
เราไม่เคยได้ใช้สักบาท เพราะก่อนหน้านี้เราเรียนจบ เราก็หางานทำ มีเงินเดือนใช้เอง ไม่ได้ขอทางบ้านเลย
มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่กลับมาอยู่บ้าน ต้องมารับรู้เรื่องอะไรพวกนี้ เราเครียดมากๆ เรารู้สึกกดดัน
เราควรออกไปหางานทำใหม่ข้างนอกดีมั้ยค่ะ แต่อีกใจเราก็สงสารพ่อแม่ ท่านก็อายุเลข 5 กันแล้ว
เป็นพี่คนโตนี่เราเครียดมากๆเลยค่ะ อยากมีเงินใช้ก็ไม่มี อยากซื้อของส่วนตัวมาใช้ก็ไม่มีเงินซื้อ
อยากออกไปเที่ยวที่ที่อยากไปก็ไม่มีเงินจะไปอีกเหมือนกัน ทำไมชีวิตเรามันติดลบอย่างนี้
ลูกคนโต สานต่อกิจการครอบครัวทั้งที่ไม่อยากทำ
สวัสดีค่ะ ขอออกตัวก่อนนะคะ ว่านี่เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกของเรา
จขกท. อายุ 27 ปีแล้ว เป็นลูกคนโต พื้นฐานทางครอบครัวคือพ่อแม่ ปูทางมีธุรกิจไว้ให้สานต่อ
แต่เราไม่ชอบงานของครอบครัว ก่อนหน้านี้เราเคยออกไปทำงานนอกบ้านแล้วนะคะ
แต่เพราะเกิดโควิด ทำให้งานที่ทำต้องหยุดชะงักลงค่ะ เราก็เลยต้องกลับบ้านมาช่วยงานครอบครัว
จนแล้วจนรอดเงินเก็บเราก็ค่อยๆหมดลง คือไม่เหลือเลยสักบาทจริงๅค่ะ
แต่ธุรกิจครอบครัวใช่ว่าจะดีเสมอไป เพราะธุรกิจของครอบครัวตอนนี้กำลังแย่มาก
ครอบครัวเราเป็นหนี้ธนาคารหลายล้าน ขอไม่ลงรายละเอียดหนี้นะคะ เอาเป็นว่า 7 ล้านอัพ++
เราเองก็เครียดมาก เรารู้ว่าพ่อแม่ก็คงเครียดไม่ต่างกัน แต่ที่สิ่งที่เราคิดอยู่ตอนนี้คือ
เรากลับมา เราก็ช่วยงานอะไรได้ไม่มาก เงินเดือนก็ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ตกลงกันไว้ว่าถ้ากลับมาช่วยงาน
คือแม่จะให้เดือนละ 10,000 บาท แต่จนแล้วจนรอด ก็ไม่ให้ถ้าเราไม่ทวง มาถึงตรงนี้ เราอาจจะเห็นแก่ตัว
ทั้งที่ครอบครัวกำลังลำบาก แต่เรายังจะเอาเงินเดือนอีก แต่ก่อนที่เราจะทวงคือเราก็เอาเงินเก็บเราออกมาใช้จนหมดแล้ว
เราถึงต้องทวงเงินเดือนบ้าง แต่คือเราก็โตแล้วไง งานที่ช่วยเราก็ช่วยอย่างเต็มที่นะคะ
เราก็ต้องมีค่าใช้จ่ายจิปะถะของเราด้วย ถึงจะไม่ให้ตามตกลงกันไว้ ให้เราสักครึ่งหนึ่งก็ยังดี
เวลาทวงถามเรื่องเงิน ก็จะถามว่าจะเอาไปทำอะไร คือเราโตขนาดนี้แล้ว เราต้องบอกด้วยเหรอคะว่าเอาไปทำอะไร
บางครั้งเราก็รู้สึกละอายใจตัวเอง เหมือนตัวเองเป็นภาระพ่อแม่ แต่เราก็ช่วยทำงานนะคะ ไม่ใช่ว่าไม่ช่วย
อีกอย่างท่านก็เป็นคนบอกเองว่าจะให้เงินเดือน ถ้ากลับมาข่วยงานกัน หรือนี่เราจะเป็นภาระครอบครัวจริงๆ
ตอนนี้เราไม่มีเงินเก็บสักบาท ไม่มีเลยที่จะทำให้ตั้งตัวได้ หรือหาอะไรมาทำรายได้เสริม
ยังไงซะทุกอย่างก็ต้องใช้ทุน แต่เราไม่มีเงินเลยค่ะ
เราไม่อยากสานต่อธุรกิจครอบครัวที่มีแต่หนี้ เหมือนมาสร้างหนี้ไว้ให้ลูกชดใช้ ทั้งที่เงินที่ไปกู้มา
เราไม่เคยได้ใช้สักบาท เพราะก่อนหน้านี้เราเรียนจบ เราก็หางานทำ มีเงินเดือนใช้เอง ไม่ได้ขอทางบ้านเลย
มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่กลับมาอยู่บ้าน ต้องมารับรู้เรื่องอะไรพวกนี้ เราเครียดมากๆ เรารู้สึกกดดัน
เราควรออกไปหางานทำใหม่ข้างนอกดีมั้ยค่ะ แต่อีกใจเราก็สงสารพ่อแม่ ท่านก็อายุเลข 5 กันแล้ว
เป็นพี่คนโตนี่เราเครียดมากๆเลยค่ะ อยากมีเงินใช้ก็ไม่มี อยากซื้อของส่วนตัวมาใช้ก็ไม่มีเงินซื้อ
อยากออกไปเที่ยวที่ที่อยากไปก็ไม่มีเงินจะไปอีกเหมือนกัน ทำไมชีวิตเรามันติดลบอย่างนี้