(คำนำ - เนื่องจากว่าก่อนหน้านี้ จขกท. ไม่ได้ลงรายละเอียดเลยว่าเหตุการณ์อะไรเกิดเมื่อไหร่ อาจจะทำให้สับสนได้ ต้องขอโทษด้วยนะครับ และหากว่ารายละเอียดตรงไหนตกหล่น ขออภัย ณ ที่นี้ด้วย)

7 ธันวาคม ค.ศ. 1941 ญี่ปุ่นบุกโจมตีเพิร์ลฮาเบอร์
10 ธันวาคม ค.ศ. 1941 กองเรือคิโดะ บุไทจมเรือ HMS Prince of Wales และ HMS Repulse นอกชายฝั่งมาลายา
19 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1942 กองเรือคิโดะ บุไทปูพรมท่าเรือเมืองดาร์วินของออสเตรเลีย
18 เมษายน ค.ศ 1942 พลอากาศโทเจมส์ ดูลิตเติ้ลส่งเครื่องบินทิ้งระเบิด 16 ลำปูพรมกรุงโตเกียว
4 พฤษภาคม ค.ศ. 1942 ยุทธนาวีทะเลคอรัล
4 มิถุนายน ค.ศ. 1942 ยุทธนาวีมิดเวย์
7 สิงหาคม ค.ศ. 1942 เริ่มศึกกัวดาคาแนล
9 มกราคม ค.ศ. 1943 จบศึกกัวดาคาแนล
พฤศจิกายน ค.ศ. 1943 นาวิกโยธินอเมริกันบุกหมู่เกาะมาร์แชล
มีนาคม ค.ศ. 1944 นายพลเรือเอกอิโซโรคุ ยามาโมโตะเสียชีวิต
12 มิถุนายน ค.ศ. 1944 ยุทธนาวีทะเลฟิลิปปินส์
23 ตุลาคม ค.ศ. 1944 ยุทธนาวีอ่าวเลย์เต

หลังจากกองทัพเรือยึดหมู่เกาะมาริอาน่า เกาะมาร์แชลและหมู่เกาะอื่นๆที่อยู่ในแนวเรียงเข้าสู่เกาะโอกินาว่าตามแผนของกองทัพเรือและปาปัวนิวกินีตามแผนของกองทัพบกเรียบร้อย ทั้งสองทัพก็มาประชุมร่วมกับปธน.รูสเวลส์ที่ฮาวายเพื่อกำหนดแผนการณ์ต่อไป ในการประชุมครั้งนี้ นายพลแม็คอาเธอร์สามารถโน้มน้าวให้ปธน.รูสเวลส์เห็นชอบแผนของกองทัพบกที่เน้นใช้ทหารบกบุกยึดปาปัวนิกินีและฟิลิปปินส์เพื่อตัดเส้นทางลำเลียงเสบียงและทรัพยากรของญี่ปุ่น เป้าหมายต่อไปจึงเป็นการบุกฟิลิปปินส์ของกองทัพบก โดยมีกองทัพเรือคุ้มกันกองลำเลียงพลขึ้นบก (คุ้นๆนะว่าเหมือนที่ไหนสักแห่งแถวๆนั้นแหละ ซาลมอนหรืออะไรนี่แหละ) โดยเกาะที่กองทัพบกเลือกคือเกาะเลย์เต้ซึ่งอยู่ทางใต้ของเกาะลูซอนซึ่งกรุงมะนิลาตั้งอยู่ เนื่องจากเกาะนี้อยู่กึ่งกลางของหมู่เกาะฟิลิปปินส์ จึงเป็นจุดยุทธศาสตร์สำคัญในศึกนี้

ยุทธนาวีนี้ได้เข้าชิงตำแหน่ง"ยุทธนาวีที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์"ด้วยขนาดและจำนวนเรือที่เข้าร่วม โดยยุทธนาวีอื่นๆก็ร่วมประกวดด้วย ยกตัวอย่างเช่นยุทธนาวีที่ซาลามี่ระหว่างเอเธนส์กับเปอร์เซีย ศึกเซ๊กเพ็กในสามก๊กอันโด่งดัง รวมถึงยุทธนาวีทะเลฟิลิปปินส์ที่ซุยคาคุเพิ่งจะโดนถล่มไปหมาดๆด้วย


ที่มา http://www.pixiv.net/member_illust.php?mode=medium&illust_id=40187179

คราวนี้ กองเรืออเมริกาที่ใหญ่อยู่แล้วที่ยุทธนาวีทะเลฟิลิปปินส์ได้เสริมทัพให้ใหญ่เข้าไปอีก โดยมีเรือบรรทุกเครื่องบินมาตรฐาน 8 ลำ เรือบรรทุกเครื่องบินเบา 8 ลำ เรือบรรทุกเครื่องบินขนาดเล็กสำหรับคุ้มกัน(เล็กมาก) 18 ลำ เรือประจันบาน 12 ลำ เรือลาดตระเวน 24 ลำ เรือพิฆาต 166 ลำและเรือตรวจตรา เรือดำน้ำและเรือลำเลียงอีกมากมายจนจขกท.ขี้เกียจนับและร่ายชื่อแล้ว เลยไปเปิดวิกิพีเดียสรุปให้เลยว่ามีเรือรวมกันทั้งหมด 800 กว่าลำ!!! ทั้งหมดนี้นำโดยนายพลเรือวิลเลี่ยม ฮัลซี่ หัวหน้าของเรย์มอนด์ สปรูซ (คนนี้ต้องพูดถึงเป็นพิเศษหน่อย ฮัลซี่เป็นที่ขึ้นชื่อลือชาในหมู่ทหารเรืออเมริกันมากว่าบ้าบิ่นและ"กระตือรือร้นเป็นพิเศษ"ที่จะจมเรือบรรทุกเครื่องบินญี่ปุ่นมาก แต่ไม่ได้ร่วมยุทธนาวีมิดเวย์ที่เจ้าตัวเสียดายสุดๆเนื่องจากเป็นโรคสะเกิดเงินขั้นรุนแรงจนน้ำหนักลดไปเกือบ 10 กิโลกรัม)

ส่วนญี่ปุ่น ตอนนี้ต้องรีดเลือดกับปูแล้ว เพราะเหลือเรือบรรทุกเครื่องบินทุกชนิดรวมกันแค่ 4 ลำเท่านั้นซึ่งไร้ประโยชน์สิ้นดี เนื่องจากมีเครื่องบินให้แบ่งกันใช้แค่ 300 ลำ (ตอนนี้อเมริกันมี 1500 ลำ!!!) แต่ถึงจุดนี้ ญี่ปุ่นยังมีเรือประจันบานอยู่อีก 9 ลำ เรือลาดตระเวนหนัก 14 ลำ เรือลาดตระเวนเบา 6 ลำ เรือพิฆาตมากกว่า 30 ลำ ในนี้ยังมียามาโตะและมูซาชิอยู่ด้วย ถ้าไม่มีเครื่องบินใช้ถล่ม ก็ต้องมาดวลปืนใหญ่เรือกันหน่อยแล้ว (ถ้าสามารถบุกเข้าไปถึงกองเรืออเมริกันได้นะ)

แผนการณ์ที่ญี่ปุ่นวางไว้ เริ่มจากแบ่งกองเรือเป็นสามกอง
กองเรือกลาง นำโดยนายพลเรือทาคาโอะ คุริตะ ประกอบด้วยเรือประจันบาน 5 ลำ (ยามาโตะ มูซาชิ นากาโตะ คองโก ฮารุนะ) เรือลาดตระเวนหนัก 10 ลำ (อาทาโงะ มายะ ทาคาโอะ โชวไค เมียวโค ฮางุโระ คุมาโนะ ซุสุยะ โทเนะ ชิคุมะ) เรือลาดตระเวนเบา 2 ลำ (โนชิโระกับยาฮางิ) กับเรือพิฆาตอีก 15 ลำ เรือธงประจำกองกลางคือเรืออาทาโงะ
กองเรือใต้ มี 2 กอง กองแรกนำโดยนายพลเรือโชจิ นิชิมูระ ประกอบด้วยเรือประจันบานฟุโซะกับยามาชิโระ เรือลาดตระเวนหนักโมกามิ และเรือพิฆาตอีก 4 ลำ อีกกองนำดดยนายพลเรือคิโยฮิเดะ ชิมะ มีเรือลาดตระเวนหนักนาจิ อาชิงาระ เรือลาดตระเวนเบาอาบุคุมะ และเรือพิฆาตอาเคโบโนะ ยุชิโอะ คาซุมิและชิรานุอิ (ที่แบ่งเป็น 2 ทัพเพราะสองกองเรือมาจากคนละที่กัน)
กองเรือเหนือ นำโดยนายพลเรือจิซาบุโระ โอซาวะ มีเรือบรรทุกเครื่องบินซุยคาคุ ซุยโฮ ชิโตเสะ ชิโยดะ พร้อมกับฮิวงะกับอิเสะที่โดนจับแปลงให้มีเพดานบินด้วย เรือคุ้มกันมีเรือลาดตระเวนโอโยดะ ทามะ อิซุสุกับเรือพิฆาตอีก 8 ลำ

แผนการณ์ก็คือจะนำกองเรือกลางและกองเรือใต้แล่นมามาจากทางตะวันตกของฟิลิปปินส์ โดยกองเรือกลางจะแล่นผ่านหมู่ผ่านช่องแคบซาน เบอร์นาดิโนด้านเหนืออ่าวเลย์เต้ ส่วนกองเรือใต้จะแล่นผ่านช่องแคบซุริเกาทางใต้ของอ่าว แล้วค่อยมาบรรจบกันที่อ่าวที่ซึ่งกองเรืออเมริกันกำลังลำเลียงทหารขึ้นเกาะ โดยก่อนหน้าที่จะเจอกัน กองเรือเหนือจะทำการล่อกองเรือบรรทุกเครื่องบินของฮัลซี่ออกมา เพื่อให้กองลำเลียงพลไร้การป้องกัน กองเรือประจันบานของกองเรือกลางและใต้จะได้บดขยี้ได้โดยง่าย

-ยุทธนาวีทะเลซิบูยัน-

ยังไม่ทันจะมาถึงฟิลปปินส์ กองกลางก็โดนเรือดำน้ำอเมริกันดักโจมตีที่นอกชายฝั่งเกาะพาลาวัน อาทาโงะและมายะจม ส่วนทาคาโอะเสียหายหนักต้องส่งไปซ่อมที่สิงคโปร์ แล้วพอถึงทะเลซิบูยัน ใกล้เกาะซิบูยันในหมู่เกาะฟิลิปปินส์ ก็โดนฝูงบินลาดตระเวนตรวจพบอีก นายพลเรือฮัลซี่เลยจัดหนัก ส่งเครื่องบินชุดใหญ่โจมตีกองเรือกลางแบบไม่ยั้งมือ มูซาชิโดนทิ้งระเบิดใส่เต็มๆ 17 ลูกและตอปิโดอีก 19 ลูกจนพลิกคว่ำและจมลง เรือลาดตระเวนเมียวโคก็โดนลูกหลงไปด้วยหมดสภาพต้องส่งซ่อมยาว


ที่มา http://www.pixiv.net/member_illust.php?mode=medium&illust_id=40815732

แต่ด้วยความบ้าบิ่นเกินพิกัดของฮัลซี่ ทำให้กองเรือกลางเสียเรือไปแค่ 2 ลำเท่านั้นคือ มูซาชิกับเมียวโค อีกทั้งยังประมาณการผิด คิดว่าหลังเจอเข้าไปแบบนั้นแล้ว กองเรือจะหนีไปเลย แต่กองเรือกลางไม่ได้ถอยกลับ แต่วนเวียนอยู่แถวนั้น แล้วกลับเข้าเส้นทางเดิมสู่ช่องแคบซาน เอบร์นาดิโนตามแผนเดิม ในขณะเดียวกัน ฝูงบินของกองทัพบกบนเกาะลูซอนได้ส่งเครื่องบิน 50-60 ลำบินเข้าหาและพุ่งชนใส่กองเรือของอเมริกัน นับเป็นครั้งแรกที่"คามิคาเซะ"อันฉาวโฉ่ของญี่ปุ่นออกปฏิบัติการ เรือบรรทุกเครื่องบิน USS Princeton โดนชนอย่างหนักจนต้องจมทิ้ง เรือลาดตระเวน Birmingham ที่มาช่วยดับไฟก็โดนชนด้วยจนพังยับเยิน Princeton จะเป็นเรือลำใหญ่ที่สุดที่ฝูงบินคามิคาเซะจะจมได้ในสงครามครั้งนี้

หลังจากที่กองเรือเหนือหลบฉากไป นายพลเรือฮัลซี่ได้ข่าวจากเครื่องบินลาดตระเวนว่ามีเรือบรรทุกเครื่องบินอยู่ทางเหนือของกองเรืออเมริกันก็ตาลุกวาว รีบขนกองเรือบรรทุกเครื่องบินทุกลำยกเว้นเรือบรรทุกเครื่องบินลำเล็กแล่นขึ้นเหนือไปหาทันที โดยไม่แจ้งกองเรือที่เหลือด้วยว่ากำลังจะวิ่งไปจมเรือญี่ปุ่นแล้ว เปิดช่องแคบซาน เบอร์นาดิโนโล่งโจ้งให้กองเรือญี่ปุ่นผ่านออกมาได้อย่างชิวๆในภายหลัง


ที่มา http://www.pixiv.net/member_illust.php?mode=medium&illust_id=38883540

-ยุทธนาวีช่องแคบซูริเกา-

ตอนนี้กองเรือใต้ก็มาถึงช่องแคบซูริเกาแล้ว และก็เจอกับฝูงเรือตรวจตราชายฝั่งของอเมริกันก่อนเลยซึ่งก็ไม่มีอะไรเพราะสู้ไม่ได้แน่ กองเรือตรวจตราโดนจมไปลำหนึ่งเท่านั้นก่อนจะหนีไปกันหมด จากนั้นก็มีเรือพิฆาตอเมริกันมาต้านก่อนที่เรือประจันบานอเมริกันจะตามมา ฟุโซะกับยามาชิโระที่เป็นเรือประจันบานนำทัพซวยสุดๆ เจอเรือพิฆาตยิงตอปิโดใส่ ยามาชิโระเสียหายพอสมควรแต่ฟุโซะถึงกับจม (USS Melvin ได้เครดิตไป) กองเรือใต้กองแรกยังเสียเรือพิฆาตเพิ่มอีก 4 ลำด้วย นี่ยังไม่เจอเรือประจันบานเลยด้วยซ้ำ พอเรือประจันบานอเมริกัน 6 ลำมาถึง (West Virginia, Maryland, Mississippi, Tennessee, California, และ Pennsylvania มี Mississippi ลำเดียวที่ไม่ใช่เรือที่โดนโจมตีที่เพิร์ลฮาเบอร์ ซึ่งซ่อมใหม่และปรับปรุงสมรรถภาพเรียบร้อย) กองเรืออเมริกันเลยจัดการเผด็จศึกยามาชิโระจมตามพี่สาวไปติดๆ มีเพียงโมกามิกับชิงุเระที่หนีไปหากองเรือใต้กองที่สองได้ (หนีได้อนาจมาก โมกามิชนกับนาจิเข้าไปเต็มๆ จนโมกามิคลานอยู่ในน้ำและโดนเครื่องบินอเมริกันจมทิ้งในวันถัดมา) นี่คือครั้งที่ 2 และครั้งสุดท้ายที่เรือประจันบานอเมริกันกับญี่ปุ่นได้ยิงแลกกัน (แต่เหมือนโดนรุมมากกว่านะ สงสารยามาชิโระหน่อยสิ)


ที่มา http://www.pixiv.net/member_illust.php?mode=medium&illust_id=37506909

กองเรือใต้ที่ 2 ถอนตัวกลับมาลายาทันที โดยมีกองเรือประจันบานอเมริกันตามจนสุดหมู่เกาะฟิลิปปินส์ เมื่อใกล้ถึง โคตาบารุแถวมาลายา ชิงุเระซึ่งเยินหนักโดนเรือดำน้ำ USS Blackfin ยิงตอปิโดใส่จนจม


ที่มา http://www.pixiv.net/member_illust.php?mode=medium&illust_id=39175026

-ยุทธนาวีแหลมเอ็นนาโก-

กองเรือเหนือที่ใช้ล่อกองเรือคุ้มกันอเมริกันเตรียมใจตั้งแต่แรกแล้วว่าตายเรียบแน่นอน เพราะมีเครื่องบินแบ่งให้ใช้กันระหว่างซุยคาคุ ซุยโฮ ชิโยดะ ชิโทเสะ ฮิวงะและอิเซะแค่ 300 ลำเท่านั้น แต่อเมริกันขนมา 600-1000 ลำ พร้อมเรือบรรทุกเครื่องบิน 10 ลำ เรือลาดตระเวน 8 ลำ และเรือพิฆาต 40 ลำ รายละเอียดการศึกเลยไม่ต้องเขียนให้ยาวนัก เพราะรุมกินโต๊ะกันชัดๆ ชุยคาคุ ซุยโฮ ชิโทเสะ โดนจมอย่างง่ายดาย (ลาก่อน...) กองเรือบรรทุกเครื่องบินของญี่ปุ่นถูกทำลายจนหมดสิ้นเรียบร้อยในยุทธนาวีนี้ (และอเมริกาได้ล้างแค้นบัญชีเลือดจากเพิร์ลฮาเบอร์เรียบร้อยด้วย เนื่องจากซุยคาคุเป็นเรือบรรทุกเครื่องบินลำสุดท้ายที่ไปถล่มเพิร์ลฮาเบอร์ที่ยังคงเหลืออยู่)


http://www.pixiv.net/member_illust.php?mode=medium&illust_id=40176611

ขณะที่ฮัลซี่กำลังไล่ถล่มเรือบรรทุกเครื่องบินญี่ปุ่นอยู่ ส่วนกองเรือกลางญี่ปุ่นที่ตั้งสติได้ก็แล่นผ่านช่องแคบซาน เบอร์นาดิโนมาเรียบร้อยแล้ว กองเรือลำเลียงพลและเรือคุ้มกันที่มีเพียงเรือบรรทุกเครื่องบินขนาดเล็ก 6 ลำกับเรือพิฆาต 7 ลำกำลังจะได้เผชิญหน้ากับเรือประจันบานยามาโตะและผองเพื่อนแล้ว กองเรือประจันบานอเมริกันกำลังไล่ตามกองเรือใต้อยู่เนื่องจากฮัลซี่ไม่ได้แจ้งเตือนว่ากองเรือด้านเหนือไม่อยู่แล้ว เลยไล่ตามกองเรือใต้ของญี่ปุ่นซะไกลเลย กลับมาช่วยไม่ทันแน่ๆ กองเรือ Taffy 3 (ชื่อของกองเรือคุ้มกันอเมริกันในภารกิจนี้) รีบขอความช่วยเหลือจากนายพลเรือเอกฮัลซี่ให้รีบนำกองเรือบรรทุกเครื่องบินกลับมาช่วยทันที แต่ฮัลซี่แกล้งทำหูทวนลมอยู่ 2 ชั่วโมงเต็ม (ห่วงเพื่อนร่วมชาติตัวเองหน่อยดิ!!!) จนนายพลเรือนิมิตซ์ที่เพิร์ลฮาเบอร์ต้องออกคำสั่งด้วยตัวเอง โดยใช้สำนวนยียวนกวนประสาทสุดๆ จนฮัลซี่โกรธจัดและยอมแบ่งกองเรือไปช่วย

ฮัลซี่ไล่ถล่มกองเรือเหนือต่อจนถึงกลางดึกจนแทบจะตายยกกอง อิเสะและฮิวงะรอดไปได้ ชิโยดะกับทามะเสียหายอย่างหนักจนแทบพิการ อากิซุกิถูกทำลาย ชิโยดะซึ่งรอดจากตอนกลางวันก็มาตายเอาตอนนี้แหละ ฮัทซึซุกิจมตามไปติดๆ หลังจากกวาดเรียบจนสาแก่ใจแล้ว จึงค่อยปล่อยให้เรือดำน้ำจัดการเรือที่หนีไปได้ ทามะเลยโดนตามเก็บระหว่างกำลังถอย