ตั้งแต่มีความขัดแย้งกันมานี่ก็หลายปี ประเด็นความขัดแย้งก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ  จนบางครั้งก็สับสนเหมือนกันว่า
จริงๆแล้วคนไทยเราทะเลาะกันเรื่องอะไรแน่?
เห็นทะเลาะกันเรื่องสีเสื้อ เปลี่ยนสีเปลี่ยนลายกันแทบจะใส่เสื้อผ้ากันไม่ได้อยู่แล้วเนี่ย จะว่าเราทะเลาะกันเรื่องแฟชั่นก็ไม่น่าจะเป็นไปได้
ทะเลาะกันเรื่องนิรโทษกรรมมันก็จบไปตั้งนานแล้ว  
ทะเลาะกันว่าจะปฏิรูปประเทศก็เห็นเงียบๆกันไปแล้ว ยังไม่ทันได้พูดคุยตกลงกันชัดๆเลยว่าจะปฏิรูปยังไงกัน
ทะเลาะกันเรื่องสถาบันฯ ก็โทษกันไปโทษกันมาไปตามจินตนาการ ไม่มีใครรู้จริงไม่มีการมานั่งถกเถียงกันอย่างเปิดเผย
ทะเลาะกันเรื่องโกง เรื่องคอรัปชั่นพอขุดคุ้ยกันจริงๆก็ดันมีด้วยกันทั้งสองฝ่าย จะทะเลาะกันเพราะโกงเหมือนๆกันนี่ก็แปลกล่ะ
หรือว่าจะเป็นเรื่องระบอบการปกครอง
แต่ก็แปลกที่ทั้งสองฝ่ายต่างก็อ้างว่าต้องการประชาธิปไตยเหมือนกัน
แต่ฝ่ายหนึ่งจะให้ตัดสินกันด้วยการเลือกตั้งแต่อีกฝ่ายจะให้ตัดสินจากการแต่งตั้ง
ซึ่งก็ไม่น่าที่จะถึงกับต้องใช้ความรุนแรงหรือถึงกับทำให้อยากแยกประเทศกัน

ที่ผมคิดว่าน่าจะเป็นสาเหตุสำคัญของความขัดแย้งก็คือความยุติธรรมนี่แหละครับ
เพราะไม่ว่าจะขัดแย้งเรื่องอะไรกัน หากระบบยุติธรรมเที่ยงธรรม ผู้คนศรัทธาสามารถพึ่งพาให้ตัดสินความขัดแย้งให้ได้
มันก็หาข้อยุติกันได้อย่างสันติ
ความยุติธรรมในใจคนนี่มันเป็นคุณสมบัติพื้นฐาณของความเป็นมนุษย์ทุกคน
ไม่ว่าจะเชื่ออะไรฝ่ายไหน ย่อมรู้แก่ใจกันดีว่า อะไรคือความถูกต้องยุติธรรม
แต่ถ้าหากความยุติธรรมในใจไม่มีเหลือให้คนที่เห็นต่าง
มันก็คงเป็นสาเหตุสำคัญที่จะทำให้ไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้อีกต่อไป

คิดว่าใช่เหตุผลนี้มั๊ยครับ ที่ทำให้คนไทยทะเลาะกัน?