แปลลงบล็อกจนจบเลยยกมาแปะไว้ที่พันทิปด้วยครับ ยกมาเฉพาะส่วนความเห็นของทีมงานต่อตัวละครครับ ไม่ได้ยก Q&A กับตารางชีวิตประจำวันมาด้วย
นานาเสะ ฮารุกะ
ผู้กำกับ อุซึมิ ฮิโรโกะ
อากัปกิริยาของฮารุกะที่ชอบเบือนหน้าหนีตอนที่ไม่อยากจะพูด หรือตอนที่เขินอาย หรือตอนที่ไม่อยากจะตอบรับหรือปฏิเสธใด ๆ มาจากนิยายต้นฉบับ ซึ่งแสดงให้เห็นความเป็นฮารุกะอย่างมาก ฉันก็เลยคิดว่าอยากจะเอามาใส่ในอะนิเมะด้วยน่ะค่ะ ฮารุกะไม่เหมือนกับรินตรงที่ไม่มีเหตุผลอะไรถึงมาว่ายน้ำ ในทางตรงกันข้าม หากใส่เหตุผลลงไปปุ๊บก็จะกลายเป็นว่าไม่ใช่ฮารุกะทันที “ว่ายเพราะอยากว่าย” นี่แหละถึงจะเป็นฮารุกะค่ะ ทั้ง ๆ ที่ชำนิชำนาญเรื่องการใช้ปลายนิ้ว [เช่น งานแกะสลัก (ผู้แปล)] แต่กลับไม่เก่งเรื่องการพูดหรือการแสดงความรู้สึกในใจ ทั้งเรื่องการแต่งไปรเวทหรือชุดอื่น ๆ ทั่วไปแล้วไม่เข้าชุดกัน สิ่งเหล่านี้ล้วนสมกับที่เป็นฮารุกะทั้งนั้นค่ะ (หัวเราะ) พอดีว่าไม่ค่อยมีโอกาสได้วาดเรื่องราวชีวิตในโรงเรียนเลย ทำให้รู้สึกอยากเห็นนะคะว่านอกจากที่ชมรมแล้วฮารุกะทำอะไรบ้าง
ฝ่ายออกแบบตัวละคร นิชิยะ ฟุโตชิ
ฮารุกะเป็นตัวละครที่จะนิ่งเงียบ (cool) อยู่เสมอ อารมณ์ก็ไม่ค่อยแปรปรวน แต่จุดที่เราเน้นคือดวงตา เราให้ความสำคัญกับสายตาที่แน่วแน่ราวกับจะดึงดูดผู้คนได้ครับ เพื่อที่จะทำให้เห็นแววตาของเขา ก็เลยทำให้มองผ่านผมหน้าได้ง่าย ๆ ส่วนจุดเด่นของกล้ามเนื้อของฮารุกะคือไม่แข็งกระด้างจนเกินไปครับ ถึงตัวจะผอม แต่ก็มีรูปร่างที่สมดุลกันดี แล้วก็มีกล้ามพองามครับ
ฝ่ายออกแบบการใช้สี โยเนดะ ยูกะ
เดิมทีภาพวาดของผู้กำกับในช่วงแรก ๆ ตาของฮารุกะไม่ได้เป็นสีน้ำเงินแต่เป็นสีแดงค่ะ แล้วก็ ฮารุกะเนี่ยมีอิมเมจของความลึกลับอยู่ก็เลยมีการคุยกันว่าจะเปลี่ยนเป็นสีม่วงดีไหมด้วยนะคะ แต่พอลองลงสีดูก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่ เพราะงั้นก็เลยลองเป็นสีน้ำเงิน ซึ่งมันก็ใช่เลย แถมฮารุกะเขาชอบน้ำอยู่แล้ว เลยดูเหมือนมีน้ำสะท้อนอยู่ในตาด้วยน่ะค่ะ นิชิยะซังซึ่งเป็นฝ่ายออกแบบตัวละครได้วาดดวงตาหลายๆ แบบ แล้วเราก็ตัดสินกันว่า ดวงตาตอนเป็นสีน้ำเงินนี่แหละสวยที่สุด ส่วนเรื่องผมสีดำเป็นความต้องการของผู้กำกับค่ะ
http://free-swimmingboys.blogspot.com/2014/01/free-perfect-file-by-pash.html
ทาจิบานะ มาโกโตะ
ผู้กำกับ อุซึมิ ฮิโรโกะ
สาเหตุที่มีแค่ครอบครัวของมาโกโตะที่มีบทในเรื่อง ก็เพราะมันจะทำให้เราเห็นความใจดีและความอบอุ่นของเขาได้จากการที่เขาคอยเอาใจใส่ครอบครัวโดยเฉพาะกับน้อง ๆ ค่ะ เขาผิดกับฮารุกะตรงที่ไม่เก่งเรื่องงานฝีมือเลย แถมทำอาหารก็ไม่เป็น แล้วก็ไม่ชอบของหรือเรื่องน่ากลัวผิดกับรูปลักษณ์ภายนอกที่เห็น แต่ฉันคิดว่าช่องว่างนั้นแหละที่ดูสมกับเป็นมาโกโตะดี บ้านของมาโกโตะกับฮารุกะอยู่ใกล้กันเลยอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็กค่ะ ก็เลยรู้เรื่องที่ [ฮารุกะ] เปิดประตูหลังบ้านทิ้งไว้ รู้นิสัยกับการปฏิบัติตัวของกันและกัน แล้วก็ชอบแบ่งของคนละครึ่งกับฮารุกะ [ทันที] โดยไม่ต้องคิดด้วย ส่วนที่ว่าทำไมมาโกโตะถึงพูดว่า “ยังไงก็ต้องเป็นฮารุเท่านั้น” นั้นไม่มีอธิบายไว้ก็จริง แต่ฉันคิดว่าโดยส่วนตัวของมาโกโตะแล้ว นี่น่าจะเป็นสิ่งที่เขาอธิบายเป็นคำพูดได้ยาก และเป็นเรื่องอารมณ์ความรู้สึกล้วน ๆ ค่ะ
ฝ่ายออกแบบตัวละคร นิชิยะ ฟุโตชิ
ดวงตาและคิ้วที่ตกราวกับจะฉายแววใจดีออกมาถือเป็นจุดสำคัญครับ นอกจากนี้ท้ายทอยก็เป็นจุดสำคัญเช่นกัน ตัวใหญ่ บึกบึน และเราก็ออกแบบให้เขาเป็นคนใจกว้างครับ มาโกโตะมีร่างกายกำยำมากที่สุด ตัวสูงแล้วก็หุ่นดีด้วย กล้ามเนื้อร่างกายช่วงบนแล้วก็บริเวณนั้นสุดยอดก็จริง แต่กล้ามเนื้อหน้าท้องก็มีพัฒนาการเช่นกันครับ
ฝ่ายออกแบบการใช้สี โยเนดะ ยูกะ
อิมเมจสีเขียวของมาโกโตะนั้น ไม่ได้เปลี่ยนไปจากภาพที่ผู้กำกับวาดในช่วงแรก ๆ ค่ะ เพียงแต่ว่าสีผมเป็นเฉดสีที่ก้ำกึ่งบอกไม่ถูกว่าจะเป็นสีเขียวดีหรือสีน้ำตาลดี ซึ่งใช้เวลานานพอสมควรกว่าจะตกลงเรื่องนี้ได้ สีผมนี่พอใส่ฟิลเตอร์มันก็จะกลายเป็นสีทองไป เพราะฉะนั้นฉันจึงต้องคอยระมัดระวังตรงบริเวณนั้นค่ะ มาโกโตะเป็นคนที่มีรสนิยมในการแต่งตัวดี ดังนั้นสีเสื้อผ้าไปรเวทก็เลยไปอ้างอิง Fashion Cordinate [การเลือกเสื้อผ้าแฟชั่น เช่น เสื้อ กางเกง รองเท้า ฯลฯ มาใส่ดูว่าเข้าชุดกันหรือไม่ (ผู้แปล)] จากนิตยสารค่ะ
http://free-swimmingboys.blogspot.com/2014/01/free-perfect-file-by-pash_18.html
ฮาซึกิ นางิสะ
ผู้กำกับ อุซึมิ ฮิโรโกะ
นางิสะในนิยายต้นฉบับนั้นไร้เดียงสาจริง ๆ และสดใสเจิดจ้าอยู่เสมอ ๆ แต่ฉันคิดว่าพอขึ้น ม. ปลายแล้วคงจะไม่เป็นอย่างนั้นเหมือนเดิมแน่ ๆ ค่ะ ในช่วงแรกเราค่อนข้างกังวลเลยทีเดียวว่าจะให้นางิสะเล่นมุกสร้างเสียงหัวเราะ [ให้กับเพื่อน ๆ]*สักประมาณไหนดี เพราะถ้าเยอะเกินไปก็จะกลายเป็นตัวละครที่ไม่รู้จักดูบรรยากาศรอบข้าง** อีก กลับกัน ถ้าตัดความใสซื่อออกไปก็จะไม่ใช่นางิสะอีก ดังนั้นก็เลย [ตัดสินใจ] ให้เขาเป็นคนที่อ่านบรรยากาศเป็น** โดยที่ยังคงความบริสุทธิ์อันเป็นเนื้อแท้ของเขาไว้ค่ะ และนั่นก็ทำให้เราได้เห็นว่าเวลาที่เพื่อน ๆ จมอยู่ในความเศร้าหรือหดหู่ใจ นางิสะจะพยายามสร้างบรรยากาศให้ครื้นเครง และได้เห็นความใจดีของเขาด้วยค่ะ แล้วก็มีการคุยกันหลายครั้งด้วยว่าถ้าเรื่องนี้ไม่มีนางิสะอยู่... เรื่องราวมันจะเป็นยังไงกันนะ (หัวเราะ)
* ภาษาญี่ปุ่นใช้สำนวนว่า Tennen (boke) na hito ซึ่งมีหลายความหมาย ในที่นี้จึงอาศัยบริบทแล้วเลือกคำนี้มาใช้
** ภาษาญี่ปุ่นมีสำนวนว่า Kuuki ga yomeru หมายถึง (คนที่) อ่านบรรยากาศรอบข้างเป็นว่า ในสถานการณ์นั้นควรทำตัวอย่างไร ควรพูดประมาณไหน ฯลฯ ซึ่งตรงข้ามกับ Kuuki ga yomenai (อักษรย่อ KY) คือ คนที่ไม่รู้จักกาลเทศะ พูดไม่ดูตาม้าตาเรือ ฯลฯ
ฝ่ายออกแบบตัวละคร นิชิยะ ฟุโตชิ
เครื่องหมายการค้าของนางิสะคือผมหยักศกกับดวงตากลมโตครับ การแสดงอารมณ์ของเจ้าตัวก็เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา เลยรู้สึกว่าวาดสนุกดี การกระทำของเขายังมีจุดที่ยังทำตัวเหมือนเด็ก ๆ อยู่ แต่เราก็ระมัดระวังไม่ให้ลืมว่านี่คือเด็ก ม.ปลายปี 1 แล้วด้วยคัรบ นางิสะตัวเตี้ยที่สุด [เมื่อเทียบกับเพื่อน ๆ] และผอมบางก็จริง แต่ก็ไม่ได้ผอมแบบแคะแกร็นนะครับ เขาเป็นหนุ่มซ่อนรูปที่มีกล้ามเนื้อในจุดที่ควรมีอยู่ครับ
ฝ่ายออกแบบการใช้สี โยเนดะ ยูกะ
นางิสะมีลักษณะนิสัยที่สดใส ผมก็ดูฟูฟ่องด้วย ฉันอยากให้เห็นถึงความนุ่มนวล สีผมก็เลยมีอิมเมจเป็นสีน้ำตาลที่ใกล้เคียงกับสีเหลืองค่ะ สีของดวงตาก็เอาเป็นสีชมพูซึ่งบ่งบอกถึงความน่ารักน่าเอ็นดู สีของชุดไปรเวท หรือเครื่องประดับกับของจุกจิกก็มีที่เป็นสีชมพูเยอะนะคะ เขาเป็นคนที่จะให้เป็นชุดฉูดฉาดแบบไหนก็ใส่หมด ดังนั้นก็เลยให้รับหน้าที่ใส่ชุดที่มีสีสันแบบที่ใช้กับตัวละครอื่นไม่ได้ไปน่ะค่ะ แต่ถึงจะพูดแบบนั้น เรื่องที่เราสามารถจับเขาใส่เสื้อผ้า [อะไรก็ได้] โดยทันทีเนี่ย ถือว่าเป็นจุดที่ยอดเยี่ยมของนางิสะเลยล่ะค่ะ
http://free-swimmingboys.blogspot.com/2014/01/free-perfect-file-by-pash_22.html
[Free!] Perfect File by PASH! - แปลความคิดเห็นของทีมงานต่อตัวละคร
http://free-swimmingboys.blogspot.com
แปลลงบล็อกจนจบเลยยกมาแปะไว้ที่พันทิปด้วยครับ ยกมาเฉพาะส่วนความเห็นของทีมงานต่อตัวละครครับ ไม่ได้ยก Q&A กับตารางชีวิตประจำวันมาด้วย
ผู้กำกับ อุซึมิ ฮิโรโกะ
อากัปกิริยาของฮารุกะที่ชอบเบือนหน้าหนีตอนที่ไม่อยากจะพูด หรือตอนที่เขินอาย หรือตอนที่ไม่อยากจะตอบรับหรือปฏิเสธใด ๆ มาจากนิยายต้นฉบับ ซึ่งแสดงให้เห็นความเป็นฮารุกะอย่างมาก ฉันก็เลยคิดว่าอยากจะเอามาใส่ในอะนิเมะด้วยน่ะค่ะ ฮารุกะไม่เหมือนกับรินตรงที่ไม่มีเหตุผลอะไรถึงมาว่ายน้ำ ในทางตรงกันข้าม หากใส่เหตุผลลงไปปุ๊บก็จะกลายเป็นว่าไม่ใช่ฮารุกะทันที “ว่ายเพราะอยากว่าย” นี่แหละถึงจะเป็นฮารุกะค่ะ ทั้ง ๆ ที่ชำนิชำนาญเรื่องการใช้ปลายนิ้ว [เช่น งานแกะสลัก (ผู้แปล)] แต่กลับไม่เก่งเรื่องการพูดหรือการแสดงความรู้สึกในใจ ทั้งเรื่องการแต่งไปรเวทหรือชุดอื่น ๆ ทั่วไปแล้วไม่เข้าชุดกัน สิ่งเหล่านี้ล้วนสมกับที่เป็นฮารุกะทั้งนั้นค่ะ (หัวเราะ) พอดีว่าไม่ค่อยมีโอกาสได้วาดเรื่องราวชีวิตในโรงเรียนเลย ทำให้รู้สึกอยากเห็นนะคะว่านอกจากที่ชมรมแล้วฮารุกะทำอะไรบ้าง
ฝ่ายออกแบบตัวละคร นิชิยะ ฟุโตชิ
ฮารุกะเป็นตัวละครที่จะนิ่งเงียบ (cool) อยู่เสมอ อารมณ์ก็ไม่ค่อยแปรปรวน แต่จุดที่เราเน้นคือดวงตา เราให้ความสำคัญกับสายตาที่แน่วแน่ราวกับจะดึงดูดผู้คนได้ครับ เพื่อที่จะทำให้เห็นแววตาของเขา ก็เลยทำให้มองผ่านผมหน้าได้ง่าย ๆ ส่วนจุดเด่นของกล้ามเนื้อของฮารุกะคือไม่แข็งกระด้างจนเกินไปครับ ถึงตัวจะผอม แต่ก็มีรูปร่างที่สมดุลกันดี แล้วก็มีกล้ามพองามครับ
ฝ่ายออกแบบการใช้สี โยเนดะ ยูกะ
เดิมทีภาพวาดของผู้กำกับในช่วงแรก ๆ ตาของฮารุกะไม่ได้เป็นสีน้ำเงินแต่เป็นสีแดงค่ะ แล้วก็ ฮารุกะเนี่ยมีอิมเมจของความลึกลับอยู่ก็เลยมีการคุยกันว่าจะเปลี่ยนเป็นสีม่วงดีไหมด้วยนะคะ แต่พอลองลงสีดูก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่ เพราะงั้นก็เลยลองเป็นสีน้ำเงิน ซึ่งมันก็ใช่เลย แถมฮารุกะเขาชอบน้ำอยู่แล้ว เลยดูเหมือนมีน้ำสะท้อนอยู่ในตาด้วยน่ะค่ะ นิชิยะซังซึ่งเป็นฝ่ายออกแบบตัวละครได้วาดดวงตาหลายๆ แบบ แล้วเราก็ตัดสินกันว่า ดวงตาตอนเป็นสีน้ำเงินนี่แหละสวยที่สุด ส่วนเรื่องผมสีดำเป็นความต้องการของผู้กำกับค่ะ
http://free-swimmingboys.blogspot.com/2014/01/free-perfect-file-by-pash.html
ผู้กำกับ อุซึมิ ฮิโรโกะ
สาเหตุที่มีแค่ครอบครัวของมาโกโตะที่มีบทในเรื่อง ก็เพราะมันจะทำให้เราเห็นความใจดีและความอบอุ่นของเขาได้จากการที่เขาคอยเอาใจใส่ครอบครัวโดยเฉพาะกับน้อง ๆ ค่ะ เขาผิดกับฮารุกะตรงที่ไม่เก่งเรื่องงานฝีมือเลย แถมทำอาหารก็ไม่เป็น แล้วก็ไม่ชอบของหรือเรื่องน่ากลัวผิดกับรูปลักษณ์ภายนอกที่เห็น แต่ฉันคิดว่าช่องว่างนั้นแหละที่ดูสมกับเป็นมาโกโตะดี บ้านของมาโกโตะกับฮารุกะอยู่ใกล้กันเลยอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็กค่ะ ก็เลยรู้เรื่องที่ [ฮารุกะ] เปิดประตูหลังบ้านทิ้งไว้ รู้นิสัยกับการปฏิบัติตัวของกันและกัน แล้วก็ชอบแบ่งของคนละครึ่งกับฮารุกะ [ทันที] โดยไม่ต้องคิดด้วย ส่วนที่ว่าทำไมมาโกโตะถึงพูดว่า “ยังไงก็ต้องเป็นฮารุเท่านั้น” นั้นไม่มีอธิบายไว้ก็จริง แต่ฉันคิดว่าโดยส่วนตัวของมาโกโตะแล้ว นี่น่าจะเป็นสิ่งที่เขาอธิบายเป็นคำพูดได้ยาก และเป็นเรื่องอารมณ์ความรู้สึกล้วน ๆ ค่ะ
ฝ่ายออกแบบตัวละคร นิชิยะ ฟุโตชิ
ดวงตาและคิ้วที่ตกราวกับจะฉายแววใจดีออกมาถือเป็นจุดสำคัญครับ นอกจากนี้ท้ายทอยก็เป็นจุดสำคัญเช่นกัน ตัวใหญ่ บึกบึน และเราก็ออกแบบให้เขาเป็นคนใจกว้างครับ มาโกโตะมีร่างกายกำยำมากที่สุด ตัวสูงแล้วก็หุ่นดีด้วย กล้ามเนื้อร่างกายช่วงบนแล้วก็บริเวณนั้นสุดยอดก็จริง แต่กล้ามเนื้อหน้าท้องก็มีพัฒนาการเช่นกันครับ
ฝ่ายออกแบบการใช้สี โยเนดะ ยูกะ
อิมเมจสีเขียวของมาโกโตะนั้น ไม่ได้เปลี่ยนไปจากภาพที่ผู้กำกับวาดในช่วงแรก ๆ ค่ะ เพียงแต่ว่าสีผมเป็นเฉดสีที่ก้ำกึ่งบอกไม่ถูกว่าจะเป็นสีเขียวดีหรือสีน้ำตาลดี ซึ่งใช้เวลานานพอสมควรกว่าจะตกลงเรื่องนี้ได้ สีผมนี่พอใส่ฟิลเตอร์มันก็จะกลายเป็นสีทองไป เพราะฉะนั้นฉันจึงต้องคอยระมัดระวังตรงบริเวณนั้นค่ะ มาโกโตะเป็นคนที่มีรสนิยมในการแต่งตัวดี ดังนั้นสีเสื้อผ้าไปรเวทก็เลยไปอ้างอิง Fashion Cordinate [การเลือกเสื้อผ้าแฟชั่น เช่น เสื้อ กางเกง รองเท้า ฯลฯ มาใส่ดูว่าเข้าชุดกันหรือไม่ (ผู้แปล)] จากนิตยสารค่ะ
http://free-swimmingboys.blogspot.com/2014/01/free-perfect-file-by-pash_18.html
ผู้กำกับ อุซึมิ ฮิโรโกะ
นางิสะในนิยายต้นฉบับนั้นไร้เดียงสาจริง ๆ และสดใสเจิดจ้าอยู่เสมอ ๆ แต่ฉันคิดว่าพอขึ้น ม. ปลายแล้วคงจะไม่เป็นอย่างนั้นเหมือนเดิมแน่ ๆ ค่ะ ในช่วงแรกเราค่อนข้างกังวลเลยทีเดียวว่าจะให้นางิสะเล่นมุกสร้างเสียงหัวเราะ [ให้กับเพื่อน ๆ]*สักประมาณไหนดี เพราะถ้าเยอะเกินไปก็จะกลายเป็นตัวละครที่ไม่รู้จักดูบรรยากาศรอบข้าง** อีก กลับกัน ถ้าตัดความใสซื่อออกไปก็จะไม่ใช่นางิสะอีก ดังนั้นก็เลย [ตัดสินใจ] ให้เขาเป็นคนที่อ่านบรรยากาศเป็น** โดยที่ยังคงความบริสุทธิ์อันเป็นเนื้อแท้ของเขาไว้ค่ะ และนั่นก็ทำให้เราได้เห็นว่าเวลาที่เพื่อน ๆ จมอยู่ในความเศร้าหรือหดหู่ใจ นางิสะจะพยายามสร้างบรรยากาศให้ครื้นเครง และได้เห็นความใจดีของเขาด้วยค่ะ แล้วก็มีการคุยกันหลายครั้งด้วยว่าถ้าเรื่องนี้ไม่มีนางิสะอยู่... เรื่องราวมันจะเป็นยังไงกันนะ (หัวเราะ)
* ภาษาญี่ปุ่นใช้สำนวนว่า Tennen (boke) na hito ซึ่งมีหลายความหมาย ในที่นี้จึงอาศัยบริบทแล้วเลือกคำนี้มาใช้
** ภาษาญี่ปุ่นมีสำนวนว่า Kuuki ga yomeru หมายถึง (คนที่) อ่านบรรยากาศรอบข้างเป็นว่า ในสถานการณ์นั้นควรทำตัวอย่างไร ควรพูดประมาณไหน ฯลฯ ซึ่งตรงข้ามกับ Kuuki ga yomenai (อักษรย่อ KY) คือ คนที่ไม่รู้จักกาลเทศะ พูดไม่ดูตาม้าตาเรือ ฯลฯ
ฝ่ายออกแบบตัวละคร นิชิยะ ฟุโตชิ
เครื่องหมายการค้าของนางิสะคือผมหยักศกกับดวงตากลมโตครับ การแสดงอารมณ์ของเจ้าตัวก็เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา เลยรู้สึกว่าวาดสนุกดี การกระทำของเขายังมีจุดที่ยังทำตัวเหมือนเด็ก ๆ อยู่ แต่เราก็ระมัดระวังไม่ให้ลืมว่านี่คือเด็ก ม.ปลายปี 1 แล้วด้วยคัรบ นางิสะตัวเตี้ยที่สุด [เมื่อเทียบกับเพื่อน ๆ] และผอมบางก็จริง แต่ก็ไม่ได้ผอมแบบแคะแกร็นนะครับ เขาเป็นหนุ่มซ่อนรูปที่มีกล้ามเนื้อในจุดที่ควรมีอยู่ครับ
ฝ่ายออกแบบการใช้สี โยเนดะ ยูกะ
นางิสะมีลักษณะนิสัยที่สดใส ผมก็ดูฟูฟ่องด้วย ฉันอยากให้เห็นถึงความนุ่มนวล สีผมก็เลยมีอิมเมจเป็นสีน้ำตาลที่ใกล้เคียงกับสีเหลืองค่ะ สีของดวงตาก็เอาเป็นสีชมพูซึ่งบ่งบอกถึงความน่ารักน่าเอ็นดู สีของชุดไปรเวท หรือเครื่องประดับกับของจุกจิกก็มีที่เป็นสีชมพูเยอะนะคะ เขาเป็นคนที่จะให้เป็นชุดฉูดฉาดแบบไหนก็ใส่หมด ดังนั้นก็เลยให้รับหน้าที่ใส่ชุดที่มีสีสันแบบที่ใช้กับตัวละครอื่นไม่ได้ไปน่ะค่ะ แต่ถึงจะพูดแบบนั้น เรื่องที่เราสามารถจับเขาใส่เสื้อผ้า [อะไรก็ได้] โดยทันทีเนี่ย ถือว่าเป็นจุดที่ยอดเยี่ยมของนางิสะเลยล่ะค่ะ
http://free-swimmingboys.blogspot.com/2014/01/free-perfect-file-by-pash_22.html