- อย่างจีนก็จะกั๊ก ๆ กันในตระกูล จนบางทีความรู้ เคล็ดลับต่าง ๆ สูญหายตายตามคนไป
- อย่างตะวันตกก็จะมีการบันทึก ต่อยอด ไม่หวงวิชา
- ญี่ปุ่นนี่ก็จะมีโรงเรียนถ่ายทอดเป็นเคล็ดลับเฉพาะของสำนัก คล้ายหนังจีนกำลังภายใน
- เคยได้ยินมวยโบราณล้านนา คัดเลือกศิษย์เพียงคนเดียว ซึ่งแบบนี้ก็เสี่ยงต่อการสูญหาย แต่ตอนหลังได้ยินว่าถ่ายทอดแบบกระจายแล้ว

เลยสงสัยภายใต้กรอบวัฒนธรรมของผู้คนเผ่าต่าง ๆ ในอาณาจักรและยุคล้านนา ว่าเขาส่งต่อความถนัดกันอย่างไรบ้างน่ะค่ะ

- เครื่องเงิน ทอง รัก
- ควาญช้าง หมอช้าง
- ดนตรี นาฏศิลป์ ช่างซอช่างฟ้อนต่าง ๆ
- การปลูกฝ้าย ดีด ฟั่น ย้อม ถักทอ รวมทั้งลวดลายที่รังสรรค์ขึ้น
- หมอยา หมอตำแย หมอนวด หมอผี หมอดู ร่างทรง
- ช่างกะเทาะ สลักหิน ทำครก หินลับมีด กระดานชนวน
- ตีมีด ตีจอบเสียม ทำเหมืองเหล็ก ถลุง
- พ่อค้าวานิช อัตราแลกเปลี่ยนเงินตรา ตั๋วแลกเงิน ใบผ่านทางไปยังเมืองต่าง ๆ (แบบในไซอิ๋ว) การสู้กับโจรป่า (แบบในเจ้าจันทน์ผมหอม)
- พ่อเล้า แม่เล้า บ้านซ่อง หอนางโลม สำนักโคมเขียว การดูแลเรื่องการตั้งครรภ์ การรักษาโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์
- สล่า คำนวณ ขีดเขียน สร้างบ้าน คุ้ม วัด ก่อเจดีย์ เข้า-ถอดเดือยไม้ แล่แผ่นกระดาน เฉาะกระเบื้อง ปั้นอิฐ ปั้นกระเบื้อง ฉลุ สลัก ลงรักปิดทอง หุ้มทองจังโก ย้ายวังไปบริจาควัด ทำแหย่ง ทำเตียง ขุดเรือ ทำพาย
- ทำกระดาษ ทำพับสา ทำโคม ทำว่าว ทำร่ม ทาชัน ตัดใบลาน ร้อยใบลาน
- ปั้นหม้อ ชาม ราม ไห กุณโฑ จอก โอ่ง อิฐ ไปป์ ขวดยานัตถุ์ ทำน้ำขี้เถ้าเคลือบ
- พรานป่า ล่าสัตว์ คนนำทาง สานลอบ ไซ บ่วง แร้ว จั่น ธนู ต่อนก ไก่ตั้ง เสือ หมี แลน ฟาน เห็น
- ฯลฯ (ขี้เกียจนึกละค่ะ ไม่รู้สมัยนั้นมีอาชีพอะไรกันบ้าง)