- 4.27 ออกจากบ้าน กิโลเมตรที่ 0
- เกิดอุบติเหตุ รถล้ม ไถลรางท่อระบายนํ้า ณ กิโลเมตรที่ 2 เลือดไหลอาบเข่า เนื่องจากความมืด
- ปั่นไป มศว ด้วยความเร็วเดินทาง 32-33
- แวะพัก มศว ต่อไปห้างไอทีสแควร์หลักสี่ ระยะทาง 40km
ใช้เส้นทาง สุขุมวิท รัชดาภิเษก เลี้ยวออกรัชโยธิน ผ่าน ม.เกษตร
ผ่านวัดศรีมหาธาตุบางเขน เลี้ยวออกถนนแจ้งวัฒนะ หลักสี่
หยุดไมล์ไว้ที่ระยะสี่สิบกิโลเมตร
แวะทานอาหารเช้า กล้วยนํ้าว้า 8ผล พิซซ่าขอบชีส 3 ชิ้นใหญ่ นม 1 แก้วใหญ่ ส้ม 1ผล
6.50 ร่วมถ่ายรูปกับท่านชัชชาติ ท่านชัชชาติอวยพรให้พวกผมเดินทางปลอดภัย ณ จุดนี้พวกผมมีกำลังใจมาก
7:15 รถออกเดินทาง ความเร็วเดินทาง 30-32 มี 34 บ้างบางช่วง สรุปผ่าน checkpoint แรก เรามี av 28.5
ผ่าน 20km กล้วยอบนํ้าผึ้งเข้าปาก 2 ชิ้น พิซซ่าอีก 1 ชิ้น
ผ่าน 40 km กล้วยอบนํ้าผึ้งเข้าปาก 2 ชิ้น
8:00 แวะพัก เพื่อนในทีมเกิดอุบัติเหตุเรื่องยาง
9:00 ถึงจุดเช็คพ้อย 1 ระยะทางผ่านไป 57 km
ณ จุดนี้ผมเริ่มบริการตัวเองด้วยการทานกล้วยฟรีอีก 2 ผล ทองหยอดฟรี นํ้าดื่มฟรี ไข่ต้มอีก 1 ฟอง ข้าวเหนียวหมูอีก 1 ชุดใหญ่ เวฟเฟอร์ช็อคโกแล็ค
เจ้าภาพเลี้ยงเราดีมาก ผมจะตอบแทนด้วยการกินให้หมดไม่ให้เหลือเลย
ผ่าน 70km กล้วยอบนํ้าผึ้งเข้าปาก 2 ชิ้น, นํ้าผึ้งเจลอีกแพค
ผ่าน 85 km กล้วยอบนํ้าผึ้งเข้าปาก 2 ชิ้น
10:00 โดยประมาณ เราเสียเพื่อนร่วมทีมไป 1 ท่านจากอุบัติเหตุ รถล้ม ขาตะเกียบคาร์บอนหักระหว่างการแข่งขัน ออกไป 1
12:00 เข้าจุดเช็คพ้อย 2 ระยะทาง 100กิโลเมตร อากาศร้อนอบอ้าว อุณหภูมิพุ่งสูง ถึง 34 องศา
ณ จุดเช็คพ้อย 2 ที่ผักไห่
เจ้าภาพจัดเลี้ยงอาหารกลางวันด้วยข้าวต้มมัดฟรี นํ้าดื่มฟรี กล้วยฟรี
มติกลุ่มลงความเห็นว่าจะพักที่นี่แค่ 10 นาที แต่ผมก็ฝืนมติกลุ่มด้วยการแอบกินสวาปามซะเรียบ ด้วยการยัดข้าวต้มมัดไป 2 กล้วยไป 2
ซึ่ง ณ จุดนี้เองจะทำให้ผมตายในอีกสิบกิโลเมตรถัดไป
13:00 ผมเดินทางผ่านไปยังจุดเช็คพ้อย 3 ด้วยความยากลำบาก แดด มันช่างโหดร้าย ผมเริ่มจะเสียสติ
13:xx แวะพักที่ปั้มนํ้ามัน เนื่องจากลมแดด รุนแรง ที่สำคัญลมค่อนข้างเป็นอุปสรรคในการปั่นมาก
ณ จุดนี้ผมเริ่มรู้ว่า ข้าวต้มมัด ถ้ากินเยอะ มันจะจุก ที่สำคัญรอบหัวใจผมขึ้นสูงกว่าปกติ 10% (คงเพราะร่างกายมันปั้มเลือดไปสูบฉีดที่ท้องแทนที่ขา)
13:xx กิโลเมตรที่ 120 ผมเริ่มเมาแดด และขอทุกคนหลุดกลุ่ม (ความเร็วกลุ่มเดินทาง 32) ความเร็วตกมาเหลือ 27
13:xx ท่านประธานกลุ่ม ได้ลดความเร็ว ยอมโดนทิ้งทั้งกลุ่ม กลับมารอผม ณ จุดนี้ผมซึ้งใจพี่เค้ามากครับ
เส้นทางมันช่างโหดร้าย ขามันอยากจะไป 32 เหมือนคนอื่น แต่ ณ จุดนี้ ตอนที่เราปั่นคนเดียว พอเราปั่นไปได้สัก 29 ความเร็วขึ้น 30 ก็เหมือนจะไม่ไหว
พอเจอลมโต้มา ความเร็วก็ตกไป 27 ผมไม่มีแรงจะปั่นขึ้นแล้ว
ผมเหนื่อย ล้า แต่ไม่ได้เพลีย พลังงานยังเหลือ หน้าไม่มืด แต่หมดแรงเหมือนปอดไม่มีพลัง (รอบหัวใจผมสูงกว่าปกติมาก)
13:40 แรงเริ่มฟื้น เริ่มเกาะความเร็ว ที่ 30 ที่กิโลเมตร 130
13:45 เช็คพ้อยจุด 3 ณ จุดนี้ ผมได้พักเท้า ดื่มเกลือแร่ฟรี ทานกล้วยอีกชิ้น และแวะทำแผลที่บาดเจ็บเมื่อเช้าที่รถล้ม เพราะเสียบท่อระบายนํ้า
ตอนนี้เข่าผมเลือดคั่งบวมเต่ง
13:50 เราออกเดินทางกันอีกครั้ง เป้าหมายคือแวะพักทานอาหารอีก 5 กิโลเมตรข้างหน้า
ณ จุดนี้แรงผมเริ่มกลับมาบ้าง
14:00 กิโลเมตรที่ 136 หรือ 3กิโลเมตรจากจุดเช็คพ้อยที่สาม
หน้าโรงพยาบาลพระนครศรีอยุธยา ขณะที่ผมขี่รถมาครับ ได้เกิดอุบัติเหตุกับผมอีกแล้ว ขณะที่ผมโดนรถเบียดลงไหล่ทางถนน(ซึ่งมันก็เป็นขอบทางความสูงคนละระดับกับผิวถนน ทีนี้ผมหลบรถที่เข้ามาเบี่ยงกลับเข้าขวา รถผมเสียหลักซะงั้น ถถ้าเอาพูดจริงๆ มันดวงซวยทั้งจังหว่ะ ผสมกับเรื่องความห่วยของถนน)
รถจักรยานคู่ใจผมไถลเสียหลัก รถลอย
คนก็ลอยครับ (คนบินได้) ผมลอยพุ่งไปด้านหน้าหัวไปชนกับรถแคพติว่า หน้าผมกระแทกกับไฟท้ายเค้าแตก โชคยังดีที่โดนเข้าที่หมวก
และปาก
สรุปครับ ผมต้องถอนตัวจากการแข่งขัน
เพราะไหนจะต้องรอเรื่องประกัน และต้องไปโรงพยาบาล ส่วนจักรยานเพื่อนร่วมปั่นท่านมีนํ้าใจมาก บริการรถเซอร์วิสผม
ถามว่าเมื่อวานปั่นจักรยานถึง 200โล ไหม ผมบอกได้เลยว่าปั่นถึง 200โลแน่นอนแต่ถามว่าจบ Audax ไหม ก็คงตอบว่าไม่จบอะฮะ ตายที่ 136 โล
เสียใจที่เสบียงยังเหลือ
ดีใจที่ได้มีมิตรภาพ ได้รับการช่วยเหลือที่ดีจากเพื่อนทุกท่าน เพื่อนในทีม
แค่เรื่องรถชนนี่ก็ต้องกินเวลาล่าช้าไป 1 ชั่วโมงเพื่อรอประกัน
แต่ไม่น่าเชื่อ ทั้งกลุ่ม เขารอผม !!!!
และส่วนใหญ่เข้าเส้นชัยกัน 6โมงครึ่งถึงช่วงทุ่มนึง ฉะนั้นรู้สึกปลาบปลื้มใจพอสมควร
ป.ล สุดท้ายขากลับ ผมขอลงจากรถเซอร์วิสและปั่นต่อ เข้าเส้นชัยทุ่มกว่า
ณ ที่เส้นชัยไม่มีรางวัลใดๆจากผู้แข่งขัน ไม่มีสิทธิซื้อเหรียญรางวัล เพราะคุณแข่งไม่ผ่านเกณฑ์มาตรฐาน
ที่เส้นชัย มีทุกคน ชาวทีมรอเรา และถามไถ่ถึงความห่วงใยและมิตรภาพ
ไม่เป็นไรครับ Audax รอบหน้ายังมี ขอแก้มือกลับไปฝึกใหม่ก่อน
Audax ปั่นไม่สำเร็จ เสียใจ แต่ก็ดีใจครับ (กล้วยอบนํ้าผึ้งเหลือ กินไม่หมดนะ)
- เกิดอุบติเหตุ รถล้ม ไถลรางท่อระบายนํ้า ณ กิโลเมตรที่ 2 เลือดไหลอาบเข่า เนื่องจากความมืด
- ปั่นไป มศว ด้วยความเร็วเดินทาง 32-33
- แวะพัก มศว ต่อไปห้างไอทีสแควร์หลักสี่ ระยะทาง 40km
ใช้เส้นทาง สุขุมวิท รัชดาภิเษก เลี้ยวออกรัชโยธิน ผ่าน ม.เกษตร
ผ่านวัดศรีมหาธาตุบางเขน เลี้ยวออกถนนแจ้งวัฒนะ หลักสี่
หยุดไมล์ไว้ที่ระยะสี่สิบกิโลเมตร
แวะทานอาหารเช้า กล้วยนํ้าว้า 8ผล พิซซ่าขอบชีส 3 ชิ้นใหญ่ นม 1 แก้วใหญ่ ส้ม 1ผล
6.50 ร่วมถ่ายรูปกับท่านชัชชาติ ท่านชัชชาติอวยพรให้พวกผมเดินทางปลอดภัย ณ จุดนี้พวกผมมีกำลังใจมาก
7:15 รถออกเดินทาง ความเร็วเดินทาง 30-32 มี 34 บ้างบางช่วง สรุปผ่าน checkpoint แรก เรามี av 28.5
ผ่าน 20km กล้วยอบนํ้าผึ้งเข้าปาก 2 ชิ้น พิซซ่าอีก 1 ชิ้น
ผ่าน 40 km กล้วยอบนํ้าผึ้งเข้าปาก 2 ชิ้น
8:00 แวะพัก เพื่อนในทีมเกิดอุบัติเหตุเรื่องยาง
9:00 ถึงจุดเช็คพ้อย 1 ระยะทางผ่านไป 57 km
ณ จุดนี้ผมเริ่มบริการตัวเองด้วยการทานกล้วยฟรีอีก 2 ผล ทองหยอดฟรี นํ้าดื่มฟรี ไข่ต้มอีก 1 ฟอง ข้าวเหนียวหมูอีก 1 ชุดใหญ่ เวฟเฟอร์ช็อคโกแล็ค
เจ้าภาพเลี้ยงเราดีมาก ผมจะตอบแทนด้วยการกินให้หมดไม่ให้เหลือเลย
ผ่าน 70km กล้วยอบนํ้าผึ้งเข้าปาก 2 ชิ้น, นํ้าผึ้งเจลอีกแพค
ผ่าน 85 km กล้วยอบนํ้าผึ้งเข้าปาก 2 ชิ้น
10:00 โดยประมาณ เราเสียเพื่อนร่วมทีมไป 1 ท่านจากอุบัติเหตุ รถล้ม ขาตะเกียบคาร์บอนหักระหว่างการแข่งขัน ออกไป 1
12:00 เข้าจุดเช็คพ้อย 2 ระยะทาง 100กิโลเมตร อากาศร้อนอบอ้าว อุณหภูมิพุ่งสูง ถึง 34 องศา
ณ จุดเช็คพ้อย 2 ที่ผักไห่
เจ้าภาพจัดเลี้ยงอาหารกลางวันด้วยข้าวต้มมัดฟรี นํ้าดื่มฟรี กล้วยฟรี
มติกลุ่มลงความเห็นว่าจะพักที่นี่แค่ 10 นาที แต่ผมก็ฝืนมติกลุ่มด้วยการแอบกินสวาปามซะเรียบ ด้วยการยัดข้าวต้มมัดไป 2 กล้วยไป 2
ซึ่ง ณ จุดนี้เองจะทำให้ผมตายในอีกสิบกิโลเมตรถัดไป
13:00 ผมเดินทางผ่านไปยังจุดเช็คพ้อย 3 ด้วยความยากลำบาก แดด มันช่างโหดร้าย ผมเริ่มจะเสียสติ
13:xx แวะพักที่ปั้มนํ้ามัน เนื่องจากลมแดด รุนแรง ที่สำคัญลมค่อนข้างเป็นอุปสรรคในการปั่นมาก
ณ จุดนี้ผมเริ่มรู้ว่า ข้าวต้มมัด ถ้ากินเยอะ มันจะจุก ที่สำคัญรอบหัวใจผมขึ้นสูงกว่าปกติ 10% (คงเพราะร่างกายมันปั้มเลือดไปสูบฉีดที่ท้องแทนที่ขา)
13:xx กิโลเมตรที่ 120 ผมเริ่มเมาแดด และขอทุกคนหลุดกลุ่ม (ความเร็วกลุ่มเดินทาง 32) ความเร็วตกมาเหลือ 27
13:xx ท่านประธานกลุ่ม ได้ลดความเร็ว ยอมโดนทิ้งทั้งกลุ่ม กลับมารอผม ณ จุดนี้ผมซึ้งใจพี่เค้ามากครับ
เส้นทางมันช่างโหดร้าย ขามันอยากจะไป 32 เหมือนคนอื่น แต่ ณ จุดนี้ ตอนที่เราปั่นคนเดียว พอเราปั่นไปได้สัก 29 ความเร็วขึ้น 30 ก็เหมือนจะไม่ไหว
พอเจอลมโต้มา ความเร็วก็ตกไป 27 ผมไม่มีแรงจะปั่นขึ้นแล้ว
ผมเหนื่อย ล้า แต่ไม่ได้เพลีย พลังงานยังเหลือ หน้าไม่มืด แต่หมดแรงเหมือนปอดไม่มีพลัง (รอบหัวใจผมสูงกว่าปกติมาก)
13:40 แรงเริ่มฟื้น เริ่มเกาะความเร็ว ที่ 30 ที่กิโลเมตร 130
13:45 เช็คพ้อยจุด 3 ณ จุดนี้ ผมได้พักเท้า ดื่มเกลือแร่ฟรี ทานกล้วยอีกชิ้น และแวะทำแผลที่บาดเจ็บเมื่อเช้าที่รถล้ม เพราะเสียบท่อระบายนํ้า
ตอนนี้เข่าผมเลือดคั่งบวมเต่ง
13:50 เราออกเดินทางกันอีกครั้ง เป้าหมายคือแวะพักทานอาหารอีก 5 กิโลเมตรข้างหน้า
ณ จุดนี้แรงผมเริ่มกลับมาบ้าง
14:00 กิโลเมตรที่ 136 หรือ 3กิโลเมตรจากจุดเช็คพ้อยที่สาม
หน้าโรงพยาบาลพระนครศรีอยุธยา ขณะที่ผมขี่รถมาครับ ได้เกิดอุบัติเหตุกับผมอีกแล้ว ขณะที่ผมโดนรถเบียดลงไหล่ทางถนน(ซึ่งมันก็เป็นขอบทางความสูงคนละระดับกับผิวถนน ทีนี้ผมหลบรถที่เข้ามาเบี่ยงกลับเข้าขวา รถผมเสียหลักซะงั้น ถถ้าเอาพูดจริงๆ มันดวงซวยทั้งจังหว่ะ ผสมกับเรื่องความห่วยของถนน)
รถจักรยานคู่ใจผมไถลเสียหลัก รถลอย
คนก็ลอยครับ (คนบินได้) ผมลอยพุ่งไปด้านหน้าหัวไปชนกับรถแคพติว่า หน้าผมกระแทกกับไฟท้ายเค้าแตก โชคยังดีที่โดนเข้าที่หมวก
และปาก
สรุปครับ ผมต้องถอนตัวจากการแข่งขัน
เพราะไหนจะต้องรอเรื่องประกัน และต้องไปโรงพยาบาล ส่วนจักรยานเพื่อนร่วมปั่นท่านมีนํ้าใจมาก บริการรถเซอร์วิสผม
ถามว่าเมื่อวานปั่นจักรยานถึง 200โล ไหม ผมบอกได้เลยว่าปั่นถึง 200โลแน่นอนแต่ถามว่าจบ Audax ไหม ก็คงตอบว่าไม่จบอะฮะ ตายที่ 136 โล
เสียใจที่เสบียงยังเหลือ
ดีใจที่ได้มีมิตรภาพ ได้รับการช่วยเหลือที่ดีจากเพื่อนทุกท่าน เพื่อนในทีม
แค่เรื่องรถชนนี่ก็ต้องกินเวลาล่าช้าไป 1 ชั่วโมงเพื่อรอประกัน
แต่ไม่น่าเชื่อ ทั้งกลุ่ม เขารอผม !!!!
และส่วนใหญ่เข้าเส้นชัยกัน 6โมงครึ่งถึงช่วงทุ่มนึง ฉะนั้นรู้สึกปลาบปลื้มใจพอสมควร
ป.ล สุดท้ายขากลับ ผมขอลงจากรถเซอร์วิสและปั่นต่อ เข้าเส้นชัยทุ่มกว่า
ณ ที่เส้นชัยไม่มีรางวัลใดๆจากผู้แข่งขัน ไม่มีสิทธิซื้อเหรียญรางวัล เพราะคุณแข่งไม่ผ่านเกณฑ์มาตรฐาน
ที่เส้นชัย มีทุกคน ชาวทีมรอเรา และถามไถ่ถึงความห่วงใยและมิตรภาพ
ไม่เป็นไรครับ Audax รอบหน้ายังมี ขอแก้มือกลับไปฝึกใหม่ก่อน