เนื่องจากเพิ่งกลับมาจากไต้หวัน ก็เลยอยากจะเปรียบเทียบความเจริญของไต้หวันให้เห็น ที่เปรียบเทียบกันแบบนี้ไม่ใช่ว่าจะดูถูกประเทศบ้านเกิดตัวเองนะครับ ก็แค่อยากให้บ้านเมืองเราพัฒนาให้ได้อย่างเขาสักที  บอกตามตรงว่ารู้สึกไม่อยากกลับไทย เพราะว่าบ้านเมืองเราวุ่นวายมาก

ขอเริ่มจากที่รถไฟไต้ดินก่อนแล้วกันครับ


อันนี้เป็นที่จำหน่ายตั๋วครับ มีทั้งเครื่อง และ มีทั้งเค้าเตอร์  ตู้อัตโนมัตนี้ ในช่วงเวลาคนน้อยๆ จะมีปิดให้บริการบางเครื่องด้วยครับ เนื่องจากต้องการประหยัดพลังงานให้ประเทศชาติ


นี่คือสิ่งหนึ่งที่อยากให้เมืองไทยมีมากๆครับ ห้องน้ำที่สถานีรถไฟไต้ดิน มีทั้งในบริเวณที่ผ่านประตูจ่ายเงินแล้ว และบริเวณที่ยังไม่จ่ายเงิน และที่สำคัญสะอาดมากครับ บ้านเรามีบางสถานีเท่านั่น เท่าที่เคยเห็นก็บางซื่อ ถ้าจำไม่ผิด ใครท้องเสียอยู่สถานีที่ไม่มีห้องน้ำ มีขี้แตกแน่ๆ


นี่ก็สุดยอดครับ ใครแบตโทรสับหมดบ่อยๆ มีปลั๊กใว้บริการฟรีครับ มีทั้งปลั๊กชาร์ตไฟ และแบบหัวUSB  บ้านเราไม่มีให้เห็น ถ้ามีก็คงแบบต้องหยอดเหรียญ


หิวน้ำก็มีให้ดื่มครับ ที่นี่จะอำนวยความสะดวกให้กับคนแก่ และ คนพิการมากครับ สาธารณสุขเขาดีจริงๆ


กล้องวงจรปิดเยอะมากครับ แค่มุมนี้ก็ซัดไป 4 ตัวแล้วครับ เยอะกว่าธนาคารบ้านเราอีกครับ พูดจริงๆ ไม่ใช่แค่ในสถานีรถไฟนะ ซอก ซอย สวนสาธารณะ มีหมด  บ้านเราก็มีนะ 10 ตัว แต่ดัมมี่ไปซะ 7 ตัวละ พังอีก 2 สรุปใช่ได้ แค่ 1    -_-"


นี่ก็อีกรูปนึง กล้องเยอะจริงๆ


อย่างที่บอกครับว่า บ้านเมืองเขาให้ความสำคัญกับคนที่ต้องการความช่วยเหลือ นี่คือที่นั่งสำหรับคนชรา หญิงตั้งครรภ์ หญิงอุ้มเด็ก หรือคนขาหัก หรือคนพิการ สีของที่นั่งจะต่างจากตัวอื่น เพื่อให้รู้ว่าไม่ใช่สำหรับคนทั่วไปนะ ผมเคยขึ้นตอนคนเยอะมากๆ แต่ที่ตรงนี้ก็ไม่มีคนนั่งครับ  ส่วนบ้านเรานั่งไปก่อน มาแล้วค่อยลุกให้นั่ง บางรายก็ไม่ลุก อ้างว่าไม่เห็น ก็นั่งมองแต่โทรสับในมือจะเห็นได้ไงฟะ


ขึ้นลงบันได ต้องยืนชิดขวาเท่านั้น ทางซ้ายใว้สำหรับคนที่รีบหรือต้องการเดิน อันนี้เขาเรียกว่าเห็นใจคนอื่นครับ ส่วนบ้านเรา ยื่นไปเถอะเดินทำไมให้เมื่อย ใครรีบช่างมัน  บางคนอาจจะอ้างว่า ก็ที่ไทยคนเยอะอ่ะ  ผมเห็นที่ไต้หวันคนเยอะไม่แพ้กัน และทุกคนต่อแถวกันยืนชิดขวา ใครรอไม่ได้หรือขี้เกียดต่อแถว ก็ไปเดินด้านซ้ายนู้นนน


ทางเข้าสถานีมีทางเข้าสำหรับคนพิการนั่งรถเข็น หรือคนที่ลากกระเป๋าเดินทาง หรือ จักรยานครับ



นี่คือเครื่องปั้มหัวใจ จะเห็นทุกที่ครับ ในสถานี สวนสาธารณะ ในที่ๆมีคนเยอะๆ เพราะว่าไต้หวันมีคนตายด้วยโรคหัวใจวายเฉียบพลันเยอะ รัฐบาลก็เลยจัดเจ้าเครื่องนี้ ใว้ช่วยเหลือ ยามฉุกเฉินครับ  บ้านเราน่าจะมีบ้างนะ ขอเป็นเกราะกันกระสุนได้ป่าว

รถเมล์ที่ไต้หวัน
รถเมล์บ้านเรา คงเทียบไม่อะไรไม่ได้เลยกับรถเมล์ที่ไต้หวัน  รถเมล์บ้านเขาติดตั้งกล้องวงจรปิด และ ระบบติดตาม นาวิเกเตอร์ ซึ่งสามารถเช็คได้ผ่านอินเตอร์เน็ต หรือ โมบาย แอพริเคขั่น ว่าจะมาที่ป้ายกี่โมง ขอบอกว่า ตรงเวลามากครับ


นี่คือเครื่องจ่ายเงิน ด้วยบัตร Smart Card บ้านเขาเรียกว่า Easy Card  บัตรนี้จ่ายได้ทุกสิ่งทุกอย่างในไต้หวัน รถไฟ  รถเมล์ รถแท็กซี่ ร้านสะดวกซื้อทุกร้าน 7-11 Family mart ตามซุปเปอร์มาเก็ตต่างๆ โรงหนัง หรือแม้แต่ลานจอดรถ จ่ายได้ด้วยบัตรเดียว  บ้านเราเหรอ ... ไม่รู้จะพิมไรดี


และแน่นอนครับ สีที่นั่งที่ไม่เหมือนใคร เป็นที่นั่งของผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือครับ


มีพื้นที่ให้สำหรับคนพิการ หรือคนแก่ที่ต้องนั่งรถเข็นเวลาเดินทาง  

* รถเมล์ที่ไต้หวันจะลดระดับความสูง ลงมาเพื่อให้ผู้โดยสารก้าวขึ้นง่ายๆ โดยเฉพาะคนแก่  และจะปิดประตูให้สนิทก่อนออกรถทุกครั้ง บ้านเราแมร่ง ก้าวขึ้นขั้นเดียวรถแมร่งวิ่งแล้ว *
**หากมีคนนั่งรถเข็นมา คนขับรถจะลงไปช่วยเข็นขึ้นรถ โดยรถจะมีทางขึ้นสำหรับรถเข็นด้วยครับ ส่วนบ้านเราหมดสิทธิ์**
*** ผมจะได้ยินคนขับรถพูดออกไมค์บ่อยๆ ตอนแรกก็นึกว่าบอกว่าถึงป้ายไหนแล้ว แต่รถมันมีเสียงพูดอัตโนมัดอยู่แล้ว ก็เลยสงสัยว่าพูดอะไรเลย หันไปถามแฟน แฟนผมบอกว่า เขาบอกว่า " กำลังจะออกรถนะครับ จับดีๆนะครับ กำลังจะเบรกข้างหน้านะครับ กำลังจะเลี้ยวนะครับ " บริการดีจริงๆเลย จะเทียบกับสาย 8 บ้านเรามั้ย  เมืองไทยเราคนขับด่าผู้โดยสาร ตามที่ได้เคยเห็นในคลิปกัน***

บ้านเมืองที่ไต้หวันปลอดภัยมาก คนที่นี่มีมารยาท (ไม่เหมือนกับจีนแผ่นดินใหญ่) เป็นระเบียบเรียบร้อย บ้านเมืองสะอาด อากาศดี กระทรวงสาธารณสุข เขาสุดยอดมาก เอาภาษีประชาชนมาทำให้เกิดประโยชน์สูงสุดกับประชาชน เมืองไทยล่ะ ...

นี่กล่าวมานี่เป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั่น ยังไม่รวมถึงเรื่องการช่วยเหลือ เมื่อเจ็บไข้ได้ป่วย หรือ มีบุตร 9ล9  ที่นี่เขาดูแลประชาชนดีมาก ผมเริ่มอยากจะย้ายมาอยู่ที่ไต้หวันละ

ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาจนจบนะครับ