ใครเคยรู้สึกว่าความรักของตัวเองเป็นเหมือนเพลงข้างล่างบ้าง
ที่แบบว่ารักเขามาก แต่ก็อยากจะตัดใจ ไม่อยากให้เขามาจมปลักกับเรา
เพราะรู้สึกว่าตัวเองไม่เหมาะสมคู่ควรกับเขา อยากให้เขามีอนาคตที่ดี
ไม่มีใครมาก่นด่าที่ไปเลือกคนที่ไม่คู่ควรเหมาะสม

อีกอย่างคืออายุห่างกันมากด้วย เขายังอยู่ในวัยเด็ก ม.ปลาย ยังต้องรู้จักคนอีกเยอะ
ในขณะที่เราอยู่ในวัยทำงาน อายุเพิ่งผ่านพ้นวัยเบญจเพสมา
มนุษย์เงินเดือนธรรมดา ที่มีแต่ตัวกับหัวใจ ไม่มีอะไรเลย
ถ้าเป็นคุณจะเลือกอย่างไร ระหว่างทำตามหัวใจตนเองกับเลือกให้เขามีอนาคตที่ดีกว่า

ส่วนเรา เราก็อยากรั้งเขาไว้นะ แต่เราอยากให้เขาได้มีโอกาสไปเจอคนที่ดีกว่าเรา
เขาจะได้มีชีวิตที่ดี มีความสุข ไม่ต้องมาจมอยู่กับคนที่มีแค่หัวใจ

---

เพราะเธอคือแก้วตาของฉัน รักเธอจนหมดหัวใจ
เพราะเธอยังต้องไปอีกตั้งไกล อย่าห่วงคนอย่างฉันเลย

อย่าเลย อย่าอยู่กับรัก ที่เป็นเพียงนิยาย สุดท้ายก็จากกัน
อยากให้เรายังรักกัน ทั้งรักทั้งผูกพันกันด้วยหัวใจ

จะไม่ยอมให้เธอลำบาก ไม่ยอมให้เธอลำบาก ไม่ยอมให้เธอต้องทนเพราะฉัน
รู้ว่ายังรักกัน ฉันก็ยังรักเธอ แต่ถึงอย่างไรรักฉันก็มีแต่หัวใจ (มีเพียงเท่านั้นเอง)

จะไม่ยอมให้เธอลำบาก ให้เธอต้องทนลำบาก ให้ใครเขามองให้เธอเสียหาย
มันไม่มีเจ้าชาย เหมือนในนิยาย แต่ที่มีที่เป็นก็เพียงคนสุดท้าย ที่ยังรักเธอ

สักวันวันที่เธอถึงฝัน สักวันเธอจะเข้าใจ
รักกันมีเรื่องราวอีกมากมาย ตัดใจทั้งที่สายเกิน