คำแนะนำ : รีวิวผมเป็นรีวิวกาก ๆ ที่ไม่ได้ใส่รายละเอียดข้อมูลแนะนำต่าง ๆ ไว้ให้นะครับ
เป็นเพียงแค่สิ่งที่ผมอยากเล่าให้ฟังกับประสบการณ์ที่ได้เดินทางไป ได้พบ ได้เจอเรื่องราวต่าง ๆ
แล้วก็อยากแชร์ภาพถ่ายให้ดู คิดซะว่าอ่านเล่น ๆ ยามว่างแล้วกันนะครับ
ภาษา ความรุนแรง ไม่เหมาะแก่เยาวชน นะครับ กรุณาใช้วิจารณญาณในการรับลม...เอ่ย..รับชม ด้วย

ความเดิมตอนที่แล้ว
จากบ้านไปไกล สู่ดินแดนอาทิตอุทัย ตอนที่ 7 โตเกียว เมืองหลวงระดับโลก.....
http://ppantip.com/topic/31557582



โอคาซาคิ เดินทางเมื่อ ๓ สิงหาคม ๒๕๕๖

สัปดาห์นี้เปนโค้งสุดท้ายของผม หลังจากที่ใช้ชีวิตที่นี้กว่า ๙ สัปดาห์ มุมมองหลาย ๆ อย่างที่เคยมองญี่ปุ่นไว้เปลี่ยนไป ญี่ปุ่นไม่ใช่ประเทศเกินเอื่อมสำหรับผมอีกต่อไป ญี่ปุ่นไม่ใช่ประเทศที่รู้สึกว่าทุกอย่างจะต้องแพง ไม่ใช่ประเทศที่จะดำรงชีวิตอยู่ยาก ไม่ใช่ประเทศที่พูดญี่ปุ่นไม่ได้จะลำบาก เพราะในความเปนจิง เวลาเดินทาง ไม่ต้องพูดภาษาญี่ปุ่นเลยก้อยังได้

และแล้ววันที่ผมรอคอยตลอดการมาญี่ปุ่นก้อมาถึง เกือบจะพลาดไป ดีนะที่ไม่ได้กลับก่อน ผมตื่นเต้นมาก ๆ กับงานที่กำลังจะมี (บอกแล้วว่าเป็นคนบ้าพลุ) งานพลุแห่งเมืองโอคาซาคิน่าจะเปนงานที่ใหญ่สุดในญี่ปุ่นแล้วนะผมว่า เพราะพลุกว่า ๘๐ เปอร์เซนที่ใช้ในญี่ปุ่น ถูกผลิตขึ้นที่เมืองแห่งนี้ เพราะฉะนั้นเมืองแห่งดอกไม้ไฟ จะยิ่งใหญ่น้อยกว่าที่อื่นได้ไง



เมืองโอคาซาคิ ไม่ได้ไกลจากเมืองคาริยะที่ผมอยู่ นั่งรถไฟไปครึ่งชั่วโมงก้อถึง แต่ก่อนที่จะไปงานพลุ ผมพาทุกคนไปเทศกาล ทานาบาตะ แห่งเมืองอันโจ กันก่อน เมืองนี้เป็นทางผ่านที่โอคาซาคิพอดี แต่ว่าผมมาคนละวันกันนะครับ ผมแวะมาอันโจเย็นวันศุกร์ เลิกงานก้อมา วันเสาถึงไปโอคาซาคิ
ช่วงน่าร้อนจะมีเทศกาลเยอะมาก จัดกันทุกเมือง มีให้ไปทุกสัปดาห์ ขึ้นอยู่กะความขยัน หากใครมีโอกาสได้มาร่วมเทศกาลต่าง ๆที่นี้จะรู้สึกชอบแบบผม เห็นคนแต่งตัวกิโมโน ยูกาตะ เดินกันเปนเรื่องปกติ ดูแล้วมันดูเปนญี่ปุ่นดีแท้ อยากให้เมืองไทย แต่งชุดไทยเดินเที่ยวงานเทศกาลบ้างจัง....






เวลามีเทศกาล เปนอะไรที่ผมชอบมาก ได้ออกไปเจอหนุ่มสาว นักเรียน นักศึกษา มาออกเดทกัน เห็นแล้วอิจฉาเชรี่ย ๆ อะ การได้ออกมาพบปะผู้คน ทำให้ได้รู้ว่าเราหื่นแค่ไหนนะครับ ผู้ชายไทยคนไหนมาญี่ปุ่นแล้วไม่หื่นผมให้เอาเท้าเหยียบหน้าอะ ๕๕ ความขาว ความแน่น และความเนียน มันห้ามความคิดกันมะได้จิง ๆ อิอิ




งานพลุที่เมืองโอคาซาคิ เป็นอะไรที่ตามจินตนาการมาก ๆ ได้นั่งริมแม่น้ำ ถ่ายรูปชิว ๆ คนมหาศาล แต่ดูเหมือนไม่เยอะเท่าไหร่ จนขากลับถึงได้รู้ว่ามันเยอะแค่ไหน
จิบเบียร์เย็น ๆ ดูสาวกิโมโน กินอาหารปิ้งย่าง แล้วถ่ายรูปพลุ แมร่งงงงงฟินฝุด ๆ อะ



สิ่งที่ดีมาก ๆ เห็นแล้วอยากให้คนไทยเอาเป็นเยี่ยงอย่างบ้างคือ ถึงแม้คนจะมีหลักหมื่น อาหารของกินเพียบ แต่ขยะตามที่นั่งดู ทางเดิน ไม่มีให้เห็นเลย จะมีก้อตรงที่ทิ้งขยะ อาจจะไม่เรียบร้อย เพราะมันล้นมาก แต่คนก้อยังรับผิดชอบที่จะทิ้งรวมกันไว้จุดเดียว


คงไม่ได้บรรยายอะไรมากนะครับ เพราะมีแต่รูปพลุ เอาไปดูอย่างเดียวแล้วกัน เปนครั้งแรกที่กล้องผมลั้นชัตเตอร์แบบไม่หยุดตลอดเวลากว่าสองชั่วโมงครึ่งของการแสดงพลุ กว่า 800 รูป ที่ถูกบันทึก มันทำให้ผมมีความสุขที่สุด กับการมาญี่ปุ่น เสียงชัตเตอร์กับแสงของพลุ ทำให้ผมยิ้มอยู่กับตัวเองได้แบบไม่ต้องอายใคร ไม่ต้องกลัวใครจะหาว่าบ้าอีกต่อไป
































































หมดแล้วนะครับ สำหรับใครที่ติดตามอ่านเรื่องราวของผมตั้งแต่ตอนแรก ก้อขอขอบคุณมากคับ
ส่วนใครที่เพิ่งจะมาเหนกระทู้นี้ ยังไงรบกวนคลิ๊กดูรีวิวอื่นของผมด้วยนะ จะเปนพระคุณอย่ายิ่งคับ
อย่างที่บอกผมไม่ใช้ภาษาสุภาพ เพราะมันไม่มันส์ อยากให้เหมือนเพื่อนเล่าให้ฟังมากกว่า
ที่จิงการที่ผมมาทำรีวิว เพราะเพียงแค่อยากแชร์รูปที่ถ่ายมาให้ได้ดูกัน ผมถ่ายมาแล้ว ไม่อยากเก็บไว้ดูคนเดียว
มันไม่ได้ทำให้รูปผมมีค่าขึ้นมา
อย่าน้อยผมอยากให้รูปผม การเดินทางผม เปนกำลังใจ เปนแรงบันดารใจให้กับใครที่อยากไป แต่ยังไม่มีโอกาสได้ไปซะที
ผ่านมุมมองของผม จากรูปถ่าย เหมือนเวลาผมดูรุปคนอื่นแล้วรู้สึกว่า เชดดดด....แมร่งสวยวะ กรูอยากไปบ้าง อะไรประมาณนี้

ณ วันนี้ ผมได้รับข่าวดีมาก ๆ อีกครั้ง คือปีนี้ผมจะต้องไปอยู่ญี่ปุ่นเป็นเวลา ๑ ปีเต็ม คราวนี้คงจะมีเรื่องเล่าเป็นนิยายรูปเล่มได้เลย คงมีรูปเจ๋ง ๆ มาแบ่งกันดูอิกนะครับ
แต่สำหรับผู้ชายท่านใดที่เคยได้อ่านตอน ๒ เมืองโอซาก้า แล้วหวังว่าคราวนี้ผมจะรีวิวอะไรแบบนั้นอิก คงต้องขออภัยนะคับ ตอนนั้นคนมันว่าง แต่ตอนนี้บอกใครบางคนไปแล้วว่าจะไม่ไปอีก (เว้นแต่เค้าคนนั้นอนุญาติ ก้อจะจัดให้นะ ๕๕ (คืนนี้ผมคงหัวแตก 55))

ก่อนกลับไทย ผมควักเงินทุกเยนที่มี จัดชุดใหญ่ กับอาหารลดราคา 55 (กินแบบนี้ทุกวัน ต้องไปแย่งกะแม่บ้านที่รอจ้องซื้อ)