ว่ากันตามตรงนะ คือคนส่วนใหญ่สติขาดช่วงเยอะครับ
มีอาการเผลอ หรือเพลิน หลงเข้าไปในความคิดในอารมณ์บ่อยๆ  แต่ก็ไม่รู้สึกตัวกันหรอก
เป็นเพราะชอบเสพ ชอบความเพลินความเคลิ้ม...

พอมีอะไรที่ดึงความสนใจกลับมาที่ร่างกาย ก็จะมีสติอยู่กับตัวระยะหนึ่ง
แล้วก็จะเคลิ้มไปในความคิดอดีตบ้าง อนาคตบ้าง ไม่ค่อยอยู่กับปัจจุบันกันหรอก

วิธีแก้คือฝึกสติครับ

ขยันรู้สึกตัวในชีวิตประจำวันให้เยอะที่สุด
เมื่อเผลอหรือเพลินไปกับความคิด ก็กลับมารู้สึกตัวให้ได้
โดยวิธี ลูบพวงมาลัยรถ ยกมือที่จับพวงมาลัยขึ้นลง
เวลาเร่งความเร็วหรือบรคก็รู้สึกถึงแรงกดที่เท้า

ในเวลาปกติ...จะเดินนั่ง ทุกอิริยาบถก็ควรขยันฝึก
จะงอมือเหยียดมือหรือขาก็รู้สึกตัวเข้าใว้

ตอนเริ่ม อาจจะรู้สึกตัวได้น้อย
ขยันฝึกไปเรื่อย จะกลับมารู้สึกตัวได้เยอะขึ้นเรื่อยๆ

หาฝึกได้ผลดีก็จะ...
เห็นอารมณ์ของตนเองได้ชัดขึ้น และจะค่อยๆแยกได้ละเอียดมากขึ้นเรื่อยๆตามกำลังสติที่ดีขึ้นครับ
ค่อยๆเห็นความคิดที่เป็นเหตุให้เกิดอารมณ์นั้น
เห็นความจำที่นำมาใช้เปรียบเทียบ
เห็นการสัมผัสต่างๆที่เกิดขึ้นกับตัว
เห็นสิ่งที่รับรู้
สิ่งเหล่านี้แยกกันชัดเจนครับ  

และด้วยกำลังสติที่ดีมั่นคง เอื้อให้มีสมาธิดีขึ้นด้วย
จะช่วยให้ไม่มึนงงสงสัยอะไรง่ายๆ ลดความสับสน จับประเด็นต่างๆได้ดี ช่วยหนุนการเรียนรู้ได้ดีขึ้น

หากฝึกได้ผล....
สามารถให้ความสนใจต่อความคิดที่ดี
และสามารถละความสนใจในความคิดที่ไม่ดีได้อย่างง่ายๆเลยครับ

ความคิดอะไรจะเกิดนั้นบังคับกันไม่ได้ก็จริง..... แต่การเลือกว่าจะคิดสิ่งใดต่อหรือไม่คิดต่อ สามารถฝึกได้ครับ.....

-------------
จะรู้สึกตัวว่าที่ผ่านมาเราเคลิ้มหลง เผลอ เพลินไปอย่างไร...
ต้องฝึกเจริญสติให้ได้กำลังสติตื่นตัวในเบื้องต้นก่อน ซึ่งต้องขยันฝึกเยอะๆ
และมีศีล 5 เป็นพื้นฐานเบื้องต้นครับ.... ไม่งั้นก็เป็นแค่คิดว่ารู้สึกตัว
ไม่ใช่กำลังรู้สึกตัว

ผู้ที่สติเต็มตลอดเวลาก็มีครับ ใครทำได้ก็เป็นพระอรหันต์ครับ