สวัสดีค่ะ เรียกเราว่า i นะคะ เราจะขอมาเล่าเรื่องราวชีวิตที่ ทุกอย่างเป็นความผิดของเราค่ะไม่สิตั้งแต่เด็กๆเราก็คิดได้แค่ว่า เราเป็นคนผิดเสมอไม่ว่าเรื่องจะเล็กเรื่องจะใหญ่..... ทุกๆคนมักจะมาลงที่เรา555.

ตัวอย่างนะครับ ประติมากรรมความรัก หากเกิดมาจากหัวใจ แล้วเดี๋ยวผมจะคอมเม้นตอบชื่อเพลง อิอิ

ตามหัวข้อเลย^^ ถ้าเป็นเรานะ...จะขอสาปแช่งให้คนเจ้าชู้ ไม่เจอรักแท้ ปล.ถ้าโสดเจ้าชู้ได้ อิอิ

เราเป็นเด็กคนนึงที่ธรรมดา น่าตาเหมือนพ่อ แล้วแม่เกลียดพ่อเพราะพ่อไม่ยอมเลิก ไส่ร้ายพ่อจนใด้ออกจากบ้านแต่ตัว พอพ่อออกจากบ้านก็เป็นคิวผม ตอนอายุ14ปี ทั้งไล่ทั้งสาปแช่ง อาหารที่กินเหลือก็สาดทิ้งเริ่มไม่ใ

ตามหัวข้อเลยค่ะ(ปัญหาจะอยู่ย่อหน้า2อันนี้กริ่นให้พอเข้าใจนะคะ) เราย้ายมาจากกรุงเทพ เราย้ายไปเรียนที่อุบล แรกๆย้ายมาเหมือนดาราค่ะคนชอบเยอะด้วยความเด็กใหม่เห่อของใหม่อะเนอะ ทีนี้เราะเลาะกับแฟนคนก่อนนิสั

ถึงแย้มจะมีบรรดาแม่ค้ารุมเกลียด รุมสาปแช่ง แต่งานมันก็ก็ดูคนน้อยเว่อร์อ่ะ เพื่อนเจ้าของรีสอร์ทยงยุทธไม่มาเหรอ เพือนตำรวจของประยูรกับปวริศก็ไม่เห็น เพื่อนดาราของลดาก็ไม่มี เพื่อนสมัยเรียนตัดเสื้อของพยอ

ทุกวันนี้ผมมีความทุกข์ใจมากจากการกระทำของคนสำนึกต่ำคนนึง มันเข้ามาหาบ้านตรงข้ามผมทุกวันมาสิงสถิตอยู่ที่นี่ทั้งวันมืดค่ำจึงกลับ บางทีร่วมห้าทุ่มเที่ยงคืน เรื่องคือมันมาจากที่อื่น แต่ไม่รู้จักไม่เคารพสถ

คำใบ้ 1.ผู้ชายคนนี้...เคยได้รับฉายา "ผู้ชายไร้สารตะกั่ว" 2.ปัจจุบันอายุ 60 กว่า ๆ แต่ยังเป็นนายแบบโฆษณาอยู่ 3.มีลูกชายที่หล่อเหลาเอาการ ฉายแววพระเอกได้ทันที 4.เคยได้รับรางวัลตุ๊กตาทอง สา