ทุกวันนี้ผมมีความทุกข์ใจมากจากการกระทำของคนสำนึกต่ำคนนึง มันเข้ามาหาบ้านตรงข้ามผมทุกวันมาสิงสถิตอยู่ที่นี่ทั้งวันมืดค่ำจึงกลับ บางทีร่วมห้าทุ่มเที่ยงคืน เรื่องคือมันมาจากที่อื่น แต่ไม่รู้จักไม่เคารพสถานที่ ไม่ให้เกีรติคนในพื้นที่ เสียงท่อมอร์เตอร์ไซด์มันดังมาก มากกว่ารถที่ผ่านไปมาอยู่ประจำ มันเข้า ๆ ออก ๆ บ่อย ๆ โดยไม่สนใจว่าเสียงจากท่อมอเตอร์ไซด์นรกของมันจะดังไปเบียดเบียน ไปรบกวนใคร อีกทั้งมาเยี่ยวรดเสาไฟฟ้าหน้าบ้านผมอยู่เป็นประจำ 
เรื่องพวกนี้เป็นเรื่องเดิม ๆ ที่เคยบอกกล่าวกับบ้านตรงข้ามแล้ว แต่ก็อย่างว่า สันดานคนแนวนี้ มันก็หาแต่เหตุผลเข้าข้างตัวเองว่าไม่ได้ทำอะไรผิด ไม่ได้ทำอะไรให้ใครเดือดร้อน เลยป่วยการที่จะไปพูดอะไรอีก

ตอนนี้ก็ได้แต่พยายามปล่อยวาง แต่มันก็ทำใจลำบาก ขอบอกว่าอยู่บ้านตัวเองแท้ ๆ แต่ไม่มีความสุขเลย พอได้ยินเสียงรถนรกมันมาแล้วจิตใจเริ่มห่อเหี่ยว ทำอะไรอยู่ก็หมดอารมณ์ กินข้าวอยู่ก็กลืนไม่ค่อยลง คอยระแวงว่ามันจะมาเยี่ยวหน้าบ้านหรือเปล่า  เมื่อไรมันจะสตาร์ทรถออก มันจะกลับมาอีกเมื่อไร มันจะเข้า ๆ ออก ๆ อีกกี่รอบ มันจะกลับบ้านมันกี่ทุ่ม ต้องรอให้มันกลับก่อนถึงจะนอนได้ แต่พอนอนก็ไม่ค่อยหลับ หลับ ๆ ตื่น ๆ เพราะใจคอยพะวงอีกว่ามันพรุ่งนี้มันจะมาแต่เช้าหรือเปล่า มันเคยมา บ้างตีห้า บ้างหกโมง บ้าง 7-8โมงเช้า มาถึงมันก็สตารทรถเข้า ๆ ออก ๆ อยู่อย่างนั้น

ก่อนหน้านี้ได้แต่สาปแช่งมันสารพ้ด แต่พอได้คุยกับใคร ๆ เขาก็บอกทำอะไรไม่ได้ให้ปล่อยวาง ให้ทำบุญดีกว่าไปสาปแช่งมัน ถือซะว่ามันเป็นเจ้ากรรมนายเวร  เฮ้อ....

ท่านใดมีความทุกข์แนว ๆ นี้ก็มาแชร์ มาระบายกันได้ครับ  เราไม่ค่อยมีเรื่องสวยหรูมาอวด มาแชร์เมือนคนอื่น งั้นก็เอาความทุกข์มาเล่ามาอวดกันเถิด....