ถ้าบังเอิญเจอคน  สิบคนนั้นก็เป็นเพื่อนเธอ คงมีชื่อฉันเสมอ ที่เธอไม่เคยทักทาย   ในบรรดาใครๆ เพื่อนเธอที่มี ที่เธอเคยจำชื่อไว้ ฉันก็แน่ใจ คงไม่มีชื่อฉันอยู่   แอบมีใจให้เธออย่างนี้ แอบยินดีเมื่อเธอสุขสม อยู่กับฝันเล็กๆ หวังลมๆ คนเดียว   แค่วูบเดียวจริงๆ ที่เหมือนว่าเธอ จะหันมามองแลเหลียว อาจเป็นแค่เสี้ยวเดียว แค่นี้ก็ดีใจ   ฉันไม่รู้หรอกนะ ก็ไม่รู้หรอกนะ ใยถึงแคร์เธอมากอย่างนี้ ทั้งที่รู้ว่าเธอ ไม่เห็นฉันมีตัวตน   ต่อให้ไม่มีที่ยืนในหัวใจ และไม่เคยจะอยู่ในสายตา อาจเป็นเหมือนดังลม อยู่ข้างๆ ตัวเธอ แต่เธอไม่สนใจ   ต่อให้ใจเธอเองจะรักใคร และไม่เคยใยดีกันสักหน คนที่เธอไม่แล คนไม่มีตัวตน ก็ยังมีเธอทั้งคนยืนอยู่ในหัวใจ