เมื่อก่อนไม่เคยสนใจจะลดความอ้วนเลย ไม่เคยชั่งน้ำหนัก ไม่เคยออกกำลังกาย อยากกินก็กินตามใจปากสุดๆ
จนเริ่มใส่เสื้อผ้าที่มีไม่ได้ ไม่ค่อยได้แต่งตัวสวยๆ ซื้อเสื้อผ้ายากขึ้น ออกมาข้างนอกใส่ได้แต่กางเกงผ้ายืด เสื้อยืดตัวใหญ่ๆ
จนคิดว่าไม่ได้แล้ว ชั้นต้องเริ่มลดน้ำหนักได้แล้วนะ ไม่งั้นจากตุ่มน้อยๆได้กลายเป็นโอ่งแน่ๆ

เราเริ่มลงน้ำหนักมาได้เกือบๆ 2 เดือนแล้ว ลดเพราะใส่เสื้อผ้าเก่าๆเริ่มไม่ได้ประจวบเหมาะกับได้ไปลองเสื้อผ้าที่ร้านนึง
แล้วยืนส่องกระจกข้างๆผู้หญิงคนนึงพบว่าพระเจ้า!!! ทำไมชั้นถงหุ่นนางยักษ์ขนาดนี้เนี่ยหลังจากนั้นก็ปรับเปลี่ยนวิธีกินทุกอย่าง ชั่งน้ำหนักทุกเช้า
ออกกำลังกายทุกอาทิตย์ ด้วยการวิ่งที่สวนสาธารณะแถวบ้าน ครั้งละ 2 ชม. (เราไม่มีเวลาจริงๆค่ะ เช้าไปเรียนที่ม. เย็นมาทำงานพิเศษเลิกงาน 4 ทุ่มหมดแรง!!! ได้หยุดอาทิตย์ละ 1 วัน)
มื้อเช้าเราติดกาแฟมากๆไม่ได้กินแล้วเอ๋อค่ะ จากเดิมที่จัดเต็มทุกอย่างน้ำตาล นม วิปครีมก็เปลี่ยนเป็นกาแฟดำเพียวๆ + ข้าว 1 จาน
มื้อกลางวันจากเมื่อก่อนที่เราทานหนักมาก กับข้าว 2-3 อย่างเพิ่มข้าวพิเศษ(กินจนแน่นท้องเลยค่ะ)ก็เปลี่ยนเป็นข้าวน้อยเลือกกับข้าวมากขึ้น จากเดิมกินหมูกรอบมันๆ ของทอดๆเราก็เปลี่ยนมากินไก่นึ่ง แกงเห็ด แกงส้ม น้ำพริกผักต้มประมาณนี้
มื้อเย็นเราว่าอันนี้เป็นสาเหตุหลักเลยค่ะ ทางเข้าบ้านผ่านตลาดโอ้ววววว เห็นแล้วอยากกินมันทุกอย่างเลยค่ะ บางวันหน้ามืดแวะเกือบทุกแผง
เราก็ลดลงเหลือแค่ผลไม้ เช่น แอปเปิ้ล แก้วมังกร(อันนี้เวิร์คมากกินแล้วอยู่ท้องไม่มีหิวเลย) สัปปะรด(เคยอ่านเจอเรื่องสัปปะรดช่วยย่อยไขมัน 555+)

ทำแบบนี้จากเดิมที่เดินข้ามสะพานลอย เดินเข้าบ้านเอื่อยๆ ก็เปลี่ยนมาเป็นเดินเร็วๆ พยายามทำตัวแอคทีฟตลอดเวลา
แรกๆเห็นคนอื่นทานแล้วอยากทานบ้าง อยากนู่นอยากนี่ไปหมด ประกอบกับที่บ้านเป็นคนตัวใหญ่ทั้งบ้าน
เลยทำให้เราไม่รู้ตัวว่าตัวเองอ้วนแล้วนะ คุณย่าก็ชอบซื้อของ บอกกินนิดหน่อยไม่เป็นไรหรอก(ที่ชั้นอ้วนมันเป็นเพราะคิดว่านิดหน่อยไม่เป็นไรหรอดเนี่ยแหละ!!!) ปฎิเสธคำชวนมากขึ้น

แล้ววันนี้...ก็เหมือนมีแม่พระมาโปรด เพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนานทักว่า เห้ยยยย!!! ผอมลงนะ(วินาทีที่ได้ยินแทบจะกระโดดกอดเพื่อนเลยค่ะ)
เพื่อนก็แซวนะว่า ผู้ชายเป็นแรงบันดาลใจรึเปล่า 5555+ ม่ายช่ายยยยยยยย แค่อยากสวยอยากให้ที่บ้านมองเราว่าเป็นผู้หญิงนะ

น้ำหนัก ณ ปัจจุบัน 64 กก.ค่ะ ถือว่าเกินมาตราฐานไปมาก (เราสูงแค่ 158ซม.) เมื่อก่อนหนัก 72 กก. ชั่งน้ำหนักตอนนั้นแล้วช็อคค่ะ
แต่จะลดไปเรื่อยๆ เป้าหมายของเราคือ 48 กก. ไม่ซีเรียสไม่กำหนดเวลาตายตัวว่าต้องภายในกี่เดือน
รู้จักให้รางวัลตัวเองบ้าง อย่างเราคือ1เดือนจะต้องมี 1 มื้อที่ตามใจปาก555+ ระหว่างที่ลดอยู่ก็มีดีดกลับขึ้นมาบ้างก็ไม่เครียดค่ะ เอาใหม่ลดใหม่ ที่สำคัญคือต้องรู้จักพูดคำว่าไม่!!! ไม่หวานค่ะ ไม่เพิ่มข้าวค่ะ ให้ติดปากเข้าไว้

สุดท้ายละ...ขอให้กำลังใจสาวๆที่ลดน้ำหนักอยู่และคิดว่าจะลดน้ำหนัก คิดว่าทำได้เราก็ทำได้ค่ะ
สู้ๆไปด้วยกันเนอะ