กลับมาพบกันอีกครั้งในซีซั่นสองตามสัญญานะครับ




งวดนี้ทำชุดใหญ่ตั้งแต่ตอนแรกก็จริง แต่หลังจากนี้ผมอาจมีช่วงยุ่งๆ ไม่มีแรงทำแบบชุดใหญ่แบบนี้อีกแล้วก็ได้ถ้าไม่ใช่ตอนที่อยากทำจริงๆ เพราะงั้นอย่าเพิ่งคาดหวังว่าผมจะทำตลอดเรื่องนะครับ


ว่าแล้วก็ไปชมเนื้อเรื่องกันได้เลยครับ

อนึ่ง ขอความร่วมมือทุกท่านที่อ่านถึงเนื้อเรื่องหลังๆ แล้วช่วยใส่แท็กสปอยล์หากต้องการพูดถึงเนื้อเรื่องช่วงถัดไปด้วยนะครับ





เพลงเปิดของซีซั่นสอง ชื่อเพลง LIFE ขับร้องโดย Fujifabric ครับ





เปิดตอนมาด้วยหน้าบักแว่นขณะตื่นก่อนไก่โห่มาเป็นขี้ข้ารับใช้ปศุสัตว์ (ชอบฉากตรงนี้แฮะ เอาชีวิตประจำวันของโรงเรียนการเกษตรมาเล่าได้ดีมากเลย ถึงตรงกลางๆ จะเหลวหน่อยๆ เพราะดันเอาภาพซ้ำมาใช้เยอะไปก็เถอะ -3-)



ฉาก "แต่กำลังหาบราอยู่นี่สิ" อันลือลั่นของน้องอากิ ที่ทำเอาบักแว่นถึงกับสะเทิ้นไปทั้งร่าง



เห็นฉากนี้แล้วถึงกับต้องแอบเตือนบักแว่นในใจว่า "เอ็งลืมซูเปอร์คอมโบโชริวเคนของเตี่ยอากิแล้วเรอะ"

...ว่าแต่ภาพที่สองนี่มุมกล้องมันเน้นซะใหญ่เลยวุ้ย




ลงเอยเลยชวนกันไปหาที่ชมรมโฮลสไตน์

ไปเจอประดารุ่นพี่ชมรมขณะกำลังจับวัวแต่งสวยเตรียมประกวดวัวงามกันอยู่พอดี (ตรงนี้จะต่างจากในมังงะที่ฉากนี้จะเป็นการเปิดเผยความ "เทพ" ด้านวิชาการกับอุปกรณ์วิจัยโคตรหรูของชมรมโฮลสไตน์ แต่ในอนิเมเปลี่ยนเป็นตอนเตรียมประกวดวัวงามแทน)





ชวนคุยเรื่องลูกเล่นต่างๆ ในการแต่งสวยให้วัวไปได้พักหนึ่ง อากิก็นึกได้ว่ากำลังหาบราอยู่เลยรีบไปถามหาบรากับรุ่นพี่ชมรมโฮลสไตน์ เล่นเอาบักแว่นถึงกับสะดุ้ง

...ปรากฏว่าเป็นบราสำหรับให้วัวใส่กันเต้าลากพื้นจนโดนเหยียบซะงั้น ทำเอาบักแว่นเซ็ง (แกมโล่งใจ) ไปเลย



ต่อด้วยฉากโฮมรูม โดยอ.ประจำชั้นคุยเรื่อง "เทศกาลเอโสะโน" ซึ่งเป็นงานที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นทุกปี โดยให้นักเรียนทุกชั้นปีเป็นคนจัดการเรื่องออกบูธออกร้านทั้งหมด (เรียกง่ายๆ ก็งานโรงเรียนนั่นแหละ)



แล้วก็มาถึงฉากคัดตัวประธาน - รองประธานคนใหม่ของชมรมขี่ม้า

โดยหลังจากปี 3 วางมือจากชมรมไปแล้ว โยดะที่เป็นรุ่นพี่ปี 2 คนเดียวในชมรมก็รับตำแหน่งประธานแทน เท่ากับว่าต้องเลือกประธานคนใหม่จากกลุ่มเด็กปี 1

และหวยก็มาออกที่บักแว่นนั่นเอง



บักแว่นเลยมาโวยเอากับประดารุ่นพี่ว่าทำไมเลือกตัวเองเป็นรองประธานชมรม รุ่นพี่ก็บอกว่าเพราะบักแว่นเป็นคนเข้าหาง่าย ดังนั้นถ้าคนในชมรมมีปัญหาอะไรก็น่าจะคุยกับบักแว่นได้ไม่ยากนั่นแล (จริงๆ พวกรุ่นพี่ก็กะจะเลือกอากิเป็นรองประธานอยู่เหมือนกัน แต่อากิมีข้อเสียที่มักชอบเว้นระยะห่างกับคนอื่นอย่างน้อยก้าวหนึ่งเสมอ ดังนั้นบักแว่นจึงกลายเป็นคำตอบสุดท้ายไป)

ขำไอ้ฉายา "ผู้ชายที่ปฏิเสธไม่เป็น" ที่คุณรองประธานตั้งให้บักแว่นจริงๆ แฮะ




ระหว่างเลิกชมรมกลับหอ แม่บักแว่นก็เมล์มาหาบอกว่าได้รับเบคอนที่บักแว่นส่งไปให้แล้ว อร่อยมากเลย และบอกว่าเตี่ยกินแล้วก็ชมว่า "อร่อย" เหมือนกัน ทำเอาบักแว่นถึงกับหน้าบานเดินตัวปลิวกลับหอไปเลย




พอมาถึงหน้าหอก็เห็นโคมาบะกับอากิยืนคุยกันอยู่ ทีแรกบักแว่นก็ไม่ได้คิดอะไรเดินเข้าประตูหอไป

แต่พอเข้าไปเท่านั้น บักแว่นก็ถึงกับอึ้ง เมื่อเห็นว่าอากิกำลังร้องไห้อยู่



บักแว่นเห็นอากิร้องไห้ก็ตกใจ เข้าไปถามละล่ำละลักว่าเกิดอะไรขึ้น อากิก็รีบเช็ดน้ำตาบอกว่าไม่มีอะไร บักแว่นได้ยินอากิปฏิเสธทั้งที่หลักฐานเห็นอยู่คาตาก็หันไปเอาเรื่องกับโคมาบะแทนว่าทำอะไรให้อากิร้องไห้รึเปล่า โคมาบะก็แค่นเสียงปฏิเสธว่าเปล่าทำอะไร แล้วตัดบทเดินหนีเข้าหอไปดื้อๆ บอกทิ้งท้ายแค่ว่าไม่ใช่เรื่องของบักแว่นเท่านั้น



พอโคมาบะไปแล้ว บักแว่นก็หันไปถามอากิต่อว่ามีเรื่องอะไรกับโคมาบะรึเปล่า อากิก็พยายามปั้นยิ้มบอกปฏิเสธว่าไม่มีอะไรจริงๆ แล้วตัดบทเดินกลับเข้าหอไปอีกคน ทิ้งให้บักแว่นยืนหน้าเสียอยู่ตรงหน้าทางเข้าหอพัก




หลังจากนั้นบักแว่นก็พยายามหาโอกาสคุยเรื่องเรื่องเมื่อคืนกับอากิอีกหลายครั้ง แต่อากิก็เหมือนจะรู้ตัว เลยชิงตัดบทสกัดดาวรุ่งไว้ทุกครั้งที่บักแว่นพยายามจะถามถึงเรื่องเมื่อคืน งานนี้แว่นเลยยิ่งจิตตกคิดมากเข้าไปใหญ่ว่าสองคนนี้มีความลับอะไรที่บอกคนอื่นไม่ได้อยู่รึเปล่า

ยิ่งมาเจอโยชิโนะเอาเนื้อเรื่องการ์ตูนที่โคตรจะใกล้เคียงกับความสัมพันธ์ระหว่างอากิกับโคมาบะมาสปอยล์กรอกหู (แบบไม่ตั้งใจ) อยู่ข้างๆ แล้วก็ยิ่งจิตตกเข้าไปใหญ่




ลงเอยบักแว่นเลยไปถามเอากับโคมาบะตอนเจอกันโดยบังเอิญในห้องน้ำ แต่ก็ได้แต่คำตอบแบบตัดบทส่งๆ ว่า "ไม่เกี่ยวกับนาย" กลับมาแค่นั้น

ฉากยืนกดดันในห้องน้ำ...ที่ดูยังไงในภาคมังงะก็ทำออกมาฮากว่าจม -3-



งานนี้บักแว่นเลยต้องมาคอยตามสตอล์กทั้งอากิทั้งโคมาบะตลอดเพื่อดูทีท่าของทั้งสองคนว่ามีอะไรเกินเลยกว่าเพื่อนสมัยเด็กหรือไม่

อนึ่ง น้องคนที่แอบชอบโคมาบะ (ในภาพ 2) ภาคอนิเมดูน่ารักขึ้นหน่อยแฮะ





ยิ่งเห็น บักแว่นก็ยิ่งจิตตก คิดมากจนสมองโอเวอร์ฮีตควันขึ้นปุดๆ (เลยโดนเพื่อนเล่นแก๊กซีเรียสเข้าใส่ว่าด้วยหัวข้อ "ชอบคืออะไรกันแน่นะ?" ไปเลย)




โคมาบะโดนสาวที่คุยกับอากิเมื่อกลางวันเรียกตัวไปสารภาพรัก ท่ามกลางความอิจฉาตาร้อนของบรรดาชายชาวเอโสะโนปี 1 รายอื่นๆ




ทั้งแก๊งค์เลยมาปรับทุกข์กันเองระหว่างอาบน้ำจนโดนคนเข้ามาไล่ออกจากห้องน้ำไปเลย

อนึ่ง ตรงฉากโดนไล่ออกจากห้องน้ำแล้วพวกนี้ไม่ยอมออกกันนั้น ใครไม่ได้อ่านภาคมังงะมาอาจงงหน่อยว่ามันเล่นมุกอะไรกัน ขออธิบายเล็กน้อยว่าในภาคมังงะนั้นพวกนี้จะมีคุยกันว่าห้องอาบน้ำหอหญิงจะอยู่ด้านบนของห้องอาบน้ำของหอชายพอดีครับ (ว่าง่ายๆ มุก "จินตนาการอันน่าสมเพชของผู้ชาย" นั่นแล)



อาบน้ำเสร็จก็มาเจอโคมาบะที่เข้ามาจะอาบเหมือนกันพอดี พวกบักแว่นเลยชวนคุยกันเรื่องการแข่งเบสบอลระดับชาติ คุยไปคุยมาก็ไปออกเรื่องโคมาบะโดนสารภาพรักมา โคมาบะก็ตอบแบบเขินๆ ว่าปฏิเสธเค้าไปแล้ว เล่นเอาบรรดาผองเพื่อนแทบอกแตกตายด้วยความเสียดายแทน แต่บักแว่นกลับสะกิดใจเรื่องนั้น แล้วถามว่าที่ปฏิเสธไปนั่นเพราะมีคนที่ชอบอยู่แล้วรึเปล่า โคมาบะตอบกลับแทบจะทันทีว่าไม่มีว้อย แค่คิดเรื่องแข่งอย่างเดียวก็หนักหัวตายอยู่แล้ว จะมีเวลาไปคิดเรื่องอื่นได้ไง




แล้วก็มาถึงวันแข่งเบสบอลจนได้



สีหน้าเซ็งเป็ดของบรรดาเพื่อนร่วมทีมของโคมาบะหลังได้ยินโค้ชบอกว่าถ้าชนะจะเลี้ยงข้าว ประมาณว่ายังไงก็เอาตูไปเลี้ยงเนื้อย่างอยู่ยันเต



แต่พอโค้ชบอกว่างวดนี้จะเลี้ยงซูชิแทนเท่านั้นก็ออกอาการประหนึ่งจะจับคู่แข่งมาทำซูชิแด๊กกันเลย

เรียกว่างานนี้ชนะได้ด้วยพลังซูชิล้วนๆ