เพื่อนรัก
เผลอแป๊ปเดียวฉันก็มาบาคูได้ 1 เดือนแล้ว ที่นี่ฉันดำเนินชีวิตผ่านไปอย่างมีความสุข ช่วงนี้เนื่องจากผู้เล่นไทยต้องไป
ร่วมแข่งขัน WGCC ลีกของเราจึงหยุดพักการแข่งขัน ทุกๆวันนอกจากฝึกซ้อมก็คือการปรับตัวให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมใหม่
ซึ่งทั้งหมดก็ OK ดี แต่ที่อยากจะพูดถึงก็คือ ฝีมือการทำอาหารของฉันก้าวหน้าได้เร็วกว่าวอลเลย์เสียอีก 55555
ปี 2013 ที่กำลังจะผ่านไป สำหรับฉันแล้วเป็นปีที่มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย มีเรื่องที่คาดคิดไม่ถึง มีความท้าทายใหม่ๆเกิดขึ้น
มีทั้งเรื่องที่ดีและก็มีเรื่องที่แย่ แต่โชคดีที่ฉันไม่พลาดกับเรื่องดีๆที่เกิดขึ้น ส่วนเรื่องแย่ที่เข้ามา ฉันก็ก้าวผ่านพ้นไปได้ ...
หลังจากโอลิมปิกที่ลอนดอนผ่านไป ฉันคิดว่าอยากจะหยุดพักสักระยะ และถ้ามีโอกาสเล่นทีมชาติก็จะลองสู้ดูอีกสักตั้ง
แต่ถ้าไม่มีโอกาส เมื่อเล่นกีฬาแห่งชาติจีนจบก็คิดจะเรียนต่อหรือไม่ก็ไปเล่นวอลเลย์ต่างประเทศ
เดือนเมษายน ขณะที่กำลังฝึกซ้อมอยู่กับสโมสรเพื่อเตรียมแข่งกีฬาแห่งชาติจีนอยู่นั้น เมื่อได้รู้ว่าหลางผิงจะมาเป็นโค้ชทีมชาติจีน
ฉันรู้สึกตื่นเต้นมาก ก่อนหน้านั้นที่ตัวเองยังไม่แน่ใจว่าจะเล่นต่อหรือไม่เล่นต่อทีมชาติดี แต่เมื่อโค้ชหลางผิงมา ฉันก็ตัดสินใจแน่ชัดว่า
อยากจะเล่นต่ออีก 4 ปี ไม่เช่นนั้นจะรู้สึกน่าเสียดายเป็นอย่างมาก
แต่จะได้รับโอกาสหรือไม่? โค้ชหลางจะต้องการฉันมั๊ย? ฉันกลับไม่มีความมั่นใจ !!
เมื่อประกาศรายชื่อเข้าแคมป์ทีมชาติ “รอบที่1” ออกมาปรากฏว่า ไม่มีชื่อฉันอยู่ในนั้น พูดตามตรงฉันรู้สึกเสียใจมาก
โดยเฉพาะเมื่อได้เห็นผู้เล่นเก่าๆที่เคยเล่นทีมชาติด้วยกันมามีชื่อติดอยู่หลายคน ก็รู้สึกว่าเราคงจบแล้วหล่ะ !
ตอนนั้นคิดฟุ้งซ่านมาก ได้แต่ถามตัวเองหลายครั้งว่าตั้งแต่เริ่มต้นติดทีมชาติจนมาถึงลอนดอนเกมส์ มันได้จบลงแล้วจริงๆหรือ?
ก่อนหน้านั้นไม่ว่าเรื่องอะไรฉันก็จะรู้สึกว่าปล่อยไปตามสบายได้ รวมถึงเรื่องการเลิกเล่นวอลเลย์ ฉัน OK ได้หมด ....
แต่ตอนนั้นใจคิดอยากจะเล่นทีมชาติมาก ในหัวสับสนไปหมด ไม่มีสมาธิฝึกซ้อม ผลลัพธ์ก็คือมีการบาดเจ็บเล็กๆน้อยๆเกิดขึ้นตลอด
ในขณะฝึกซ้อม ข้อเท้าพลิก การบาดเจ็บหัวเข่าที่เป็นแผลเก่าก็กลับมากำเริบอีก ต่อมานิ้วก็มาเจ็บอีก มีช่วงหนึ่งที่กินข้าวเสร็จก็จะรู้สึก
หน้ามืด ทำเอาโค้ชจางงงว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวฉัน
และในที่สุดฉันก็ตัดสินใจส่ง SMS ไปถึงโค้ชหลาง บอกโค้ชว่า อยากขอลองสู้อีกครั้ง ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสมั๊ย?
เมื่อส่งข้อความไปแล้ว ตัวเองรู้สึกโล่งใจขึ้นมาก สิ่งที่อยากทำก็ได้ทำแล้ว ไม่มีอะไรจะต้องเสียใจอีกแล้ว
แต่คิดไม่ถึงว่าโค้ชหลางจะส่งข้อความตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว เธอบอกว่า รอบที่ 1 นั้น จุดประสงค์หลักก็คือดูและทดสอบตัวผู้เล่น
ดาวรุ่งอายุน้อย ให้ฉันดูแลอาการบาดเจ็บให้ดี ยังมีโอกาสอยู่ สู้ สู้ !
[บทความ] หม่ายุ่นเหวิน : น้ำตาและเสียงหัวเราะ
ร่วมแข่งขัน WGCC ลีกของเราจึงหยุดพักการแข่งขัน ทุกๆวันนอกจากฝึกซ้อมก็คือการปรับตัวให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมใหม่
ซึ่งทั้งหมดก็ OK ดี แต่ที่อยากจะพูดถึงก็คือ ฝีมือการทำอาหารของฉันก้าวหน้าได้เร็วกว่าวอลเลย์เสียอีก 55555
มีทั้งเรื่องที่ดีและก็มีเรื่องที่แย่ แต่โชคดีที่ฉันไม่พลาดกับเรื่องดีๆที่เกิดขึ้น ส่วนเรื่องแย่ที่เข้ามา ฉันก็ก้าวผ่านพ้นไปได้ ...
แต่ถ้าไม่มีโอกาส เมื่อเล่นกีฬาแห่งชาติจีนจบก็คิดจะเรียนต่อหรือไม่ก็ไปเล่นวอลเลย์ต่างประเทศ
ฉันรู้สึกตื่นเต้นมาก ก่อนหน้านั้นที่ตัวเองยังไม่แน่ใจว่าจะเล่นต่อหรือไม่เล่นต่อทีมชาติดี แต่เมื่อโค้ชหลางผิงมา ฉันก็ตัดสินใจแน่ชัดว่า
อยากจะเล่นต่ออีก 4 ปี ไม่เช่นนั้นจะรู้สึกน่าเสียดายเป็นอย่างมาก
เมื่อประกาศรายชื่อเข้าแคมป์ทีมชาติ “รอบที่1” ออกมาปรากฏว่า ไม่มีชื่อฉันอยู่ในนั้น พูดตามตรงฉันรู้สึกเสียใจมาก
โดยเฉพาะเมื่อได้เห็นผู้เล่นเก่าๆที่เคยเล่นทีมชาติด้วยกันมามีชื่อติดอยู่หลายคน ก็รู้สึกว่าเราคงจบแล้วหล่ะ !
ก่อนหน้านั้นไม่ว่าเรื่องอะไรฉันก็จะรู้สึกว่าปล่อยไปตามสบายได้ รวมถึงเรื่องการเลิกเล่นวอลเลย์ ฉัน OK ได้หมด ....
ในขณะฝึกซ้อม ข้อเท้าพลิก การบาดเจ็บหัวเข่าที่เป็นแผลเก่าก็กลับมากำเริบอีก ต่อมานิ้วก็มาเจ็บอีก มีช่วงหนึ่งที่กินข้าวเสร็จก็จะรู้สึก
หน้ามืด ทำเอาโค้ชจางงงว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวฉัน
เมื่อส่งข้อความไปแล้ว ตัวเองรู้สึกโล่งใจขึ้นมาก สิ่งที่อยากทำก็ได้ทำแล้ว ไม่มีอะไรจะต้องเสียใจอีกแล้ว
แต่คิดไม่ถึงว่าโค้ชหลางจะส่งข้อความตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว เธอบอกว่า รอบที่ 1 นั้น จุดประสงค์หลักก็คือดูและทดสอบตัวผู้เล่น
ดาวรุ่งอายุน้อย ให้ฉันดูแลอาการบาดเจ็บให้ดี ยังมีโอกาสอยู่ สู้ สู้ !