สำหรับคนที่สนใจการ์ตูนหรืออ่านการ์ตูนญี่ปุ่น และก็สนใจการเมืองด้วย ผมอยากให้ลองไปหาอ่าน "คุนิมิตสึ คนจริงจอมกะล่อน" ซึ่งเป็นเรื่องของเด็กหนุ่มผู้มีลักษณะเหมือนอันธพาลทั้งเนื้อทั้งตัว แต่เขาก็ปรารถนาที่จะช่วยเหลือสังคมหรือช่วยเปลี่ยนแปลงสังคมญี่ปุ่นที่เขาอยู่ อย่างน้อยก็ในเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่ง โดยเฉพาะเมืองที่กำลังจะมีการเลือกตั้งผู้ว่าราชการจังหวัดคนใหม่

ในการ์ตูนเรื่องนี้ตั้งแต่เล่ม ๑ จนถึงเล่มที่ ๒๗ ผู้ที่อ่านก็จะได้พบกับการต่อสู้ทางการเมือง ความเลวของนักการเมืองฉ้อฉลของญี่ปุ่น การทุจริตคอรัปชั่น เป็นต้น

แต่ภาพรวมที่สุดของการ์ตูนเรื่องนี้ ไม่ได้ต้องการนำเสนอความเน่าเฟะของการเมืองญี่ปุ่นแต่เพียงเท่านั้น แต่น่าจะสื่อถึง การต้องการต่อสู้ในทางการเมืองโดยการเลือกตั้งที่ถูกกฏกติกา โดยไม่ใช่วิธีการหาเสียงที่ผิดกติกา และการดำเนินงานอย่างใสสะอาดที่สุดเท่าที่จะทำได้ในฐานะนักการเมือง

เวลาผมอ่านคุนิมิตสึ ผมจะได้เห็นภาพนักการเมืองระดับท้องถิ่นทุจริตคอรัปชั่น / ความพยายามของนักการเมืองที่จะลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นนักการเมืองท้องถิ่น ที่ต่างก็ต้องการจะนำเสนอสิ่งที่ดีที่สุดและมีความตั้งใจมากที่สุดที่จะพัฒนาการเมือง พัฒนาท้องถิ่น หรือพัฒนาประเทศ

แม้ในเรื่องคุนิมิตสึ อาจจะทำให้เราเห็นถึงการชิงไหวชิงพริบในการต่อสู้ทางการเมืองเพื่อที่จะได้คะแนนนิยม การหาเสียงที่ต้องการจะให้เข้าถึงประชาชนและทำให้ประชาชนสนใจมากที่สุด แต่ในขณะเดียวกันเราก็ยังเห็นการหาเสียงและการหาคะแนนนิยมด้วยวิธีสกปรก

แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม คู่แข่งการเมืองในเรื่อง ก็พร้อมจะยอมรับกฏกติกาที่จะไปตัดสินกันในการเลือกตั้ง ไม่ว่าผลโพล หรือความนิยมในทางที่เห็นเป็นรูปธรรมจะเด่นชัดว่าอีกฝ่ายน่าจะชนะ หรือตนเองจะแพ้ก็แล้วแต่ คู่แข่งทางการเมืองในเรื่องก็พร้อมจะลงสู่สนามเลือกตั้งทั้งคู่

มีคำพูดของผู้ชายคนหนึ่งในเรื่อง ที่ได้รับหน้าที่เป็นประธานการจัดการเลือกตั้ง ได้พูดในช่วงเล่มแรกๆ ของเรื่องคุนิมิตสึ ว่า

"ประเทศนี้มันต้องเปลี่ยนแปลงซะแล้วล่ะ โดยเร็วที่สุดเลย"

แต่สุดท้ายเรื่องนี้ก็จบลงด้วยการเลือกตั้ง

ไม่มีอำนาจนอกระบบที่ไหนมาล้มล้างการเลือกตั้ง โดยอ้างว่าต้องปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง

ไม่มีมวลมหาประชาชนที่ไหนพยายามล้มการเลือกตั้ง โดยอ้างว่าต้องปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง

เพราะในเมื่อคุณเชื่อว่าเราจะต้องเปลี่ยนแปลงอะไรซักอย่างที่จะทำให้ประเทศนี้มันดีขึ้นได้ สิ่งที่จะทำได้ก็คือหนึ่งสมองและสองมือของประชาชนทั้งประเทศที่เชื่อมั่นในการตัดสินใจของตนเอง

ไม่ใช่กลุ่มคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งที่จะบอกว่า เขาเป็นมวลมหาประชาชนหรือเป็นสุดยอดคนดีที่จะอาสามาแก้ไขให้เอง โดยบอกว่าให้เราอยู่เฉยๆ แล้วรอคอยเทวดาลงมาจากฟากฟ้า

ถ้าหากยังคงดักดานและไม่เชื่อในการตัดสินใจของประชาชน และความเชื่อมั่นว่า คนดีต้องมาจากคนที่ประชาชนเชื่อมั่นและเลือกด้วยตัวเขาเอง

เราก็ไม่มีทางปฏฺิรูปอะไรได้เลย เพราะจนที่สุด เราก็ยังไม่เชื่อมั่นในประชาชน ที่เขาบอกว่า เขาต้องการอะไร