อารัมภบท
หลายคนที่ตามอ่านมาจากตอนที่ 1 อาจจะงงๆ ว่าผู้แต่จะเขียนอะไร เนื้อเรื่องจะดำเนินไปแบบไหน บันทึกของคนบ้าอุดมการณ์ นินทาการทำงานของคนเกาหลี หรือสารคดีการท่องเที่ยว? สารภาพว่า ตอนตัดสินใจพิมพ์ตอนหนึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันจะมาแนวไหน
แต่แอบคิดไว้เหมือนกันว่า จะเก็บบรรยากาศเอาไว้แต่ง ‘Happy Friday ภาค 2’ ตั้งใจไว้ว่าจะให้ตัวเอกของเรื่องหนีปัญหา พักใจไปเมืองนอก(สปอย์ซะงั้น?!?!) ก็ไม่คิดว่าจะได้หนีปัญหาเร็วขนาดนี้ โดยที่ภาคหนึ่งยังพึ่งแต่งไปได้ 4 ตอนเอง
แต่ต้องออกตัวไว้ก่อนว่า บันทึกแรงงานต่างด้าวเรื่องนี้ เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับตัวผู้แต่งเอง ดังนั้นจะออกรสออกชาด จิกกัด ด่า ตบ แบบละครน้ำเน่าหลังข่าว คงเป็นไปไม่ได้ เพราะชีวิตการทำงาน ยังไงก็ต้องให้เกียรติผู้ร่วมงานเสมอ ไม่ว่าจะไม่พอใจขนาดไหนก็ตาม อย่างมากก็คงได้แค่ เก็บมาด่าในวงเหล้าหรือเอามาเม้าท์ในพันทิปก็เพียงพอ
หลายคนสงสัย ใครสงสัย?...เอาเป็นว่า คิดว่ามีคนสงสัยละกัน ว่า เรื่องนี้จะมีนางร้ายไหม๊? พี่ตอบได้เลยค่ะว่า...ไม่มีใคร ร้ายกว่าพี่แล้ว
แต่ถ้ามีใครที่อยากอ่านแบบแซบ มันส์ จิก กัด ด่า ตบ...รออ่านได้ใน Happy Friday วงกตรัก กับดักดาว เปิดชีวิตคนทำงานย่านมาบตพุด ย่านเศรฐกิจที่สำคัญที่สุดในประเทศไทย อยากรู้ไหมว่า ชีวิตคนทำงานที่นั้นจะแสบ แซ่บ ขนาดไหน (สัญญาว่า ถ้าบันทึกเล่มนี้จบ จะแต่ง Happy Friday ต่อให้จบแน่นอนจร้า)
อารัมภบทมาซะยืดยาว...ขอแนะนำตัวละครที่สำคัญก่อนละกัน
แรงงานต่างด้าวสาว: ผู้แต่งเอง ทำงานเป็น Project Engineer ของบริษัทผู้รับเหมาสัญชาติไทยแห่งหนึ่ง
เจ้าหญิงหิมะ: สาวโสดวัย 30 การศึกษาดี หน้าตาดี หุ่นดี ทำงานเก่ง พูดจาไพเราะ อ่อนหวาน เพอร์เฟคทุกอย่าง เจ้าของตำแหน่งหัวหน้า Process Engineer ของบริษัทผู้รับเหมาสัญชาติเกาหลี
ซึ่งบริษัทของผู้แต่งกับบริษัทเกาหลีได้ทำสัญญาร่วมกันในการทำโปรเจคปรับปรุงกระบวนการผลิตปิโตรเคมีของบริษัทปิโตรเคมียักษ์ใหญ่แห่งหนึ่งของไทย โดยให้ทางเกาหลีดูแลด้าน Process และซื้อของที่สำคัญๆ เนื่องจากบริษัทของผู้แต่งขาดประสบการณ์ทางด้านนี้ ส่วนบริษัทของผู้แต่งเองทำงานส่วนอื่นๆ ที่เราชำนาญเป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเป็น การวางระบบท่อ งานโครงสร้าง งานฐานราก งานไฟฟ้า และอื่นๆ
Mr. Kim: ชายหนุ่มผู้มาพร้อมกับหน้าตาตรงตามมาตรฐานความหล่อแท้ๆแบบฉบับเกาหลี แถมท้ายด้วยหุ่นที่ล่ำบึก (ถ้าไม่ติดว่า หัวเริ่มล้าน...ก็จะเข้าตำรา หนุ่งเพอร์เฟค อีกคน) ซึ่งคุณคิมได้แจ้งสถานะกับเพื่อนชาวไทยของผู้แต่งว่าโสด แต่วันถัดมากลับบอกว่าพึ่งคบกับแฟนได้ 2 เดือนแล้ว...เอ๊ะยังไง (ตรูคิดนะ...ได้ยินผ่านๆ ตรูก็คิด!!!) ซึ่งในเรื่องอาจแทนสรรนามบุรุษผู้นี้ว่า ‘พี่ล่ำ’ หรือ ‘สุดหล่อ’
Mr.Lee: หนุ่มใหญ่จอมหื่นที่อายุเลยกลางคนมาพอสมควรแล้ว พ่วงคุณสมบัติเฒ่าหัวงูที่ดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นตามอายุ แม้แต่งงานจนลูกโตเป็นสาวแล้ว ความหื่นก็ไม่ได้ลดลงแต่อย่างใด ช่างไม่กลัวบาปกรรมตกถึงลูกมันเลยจริงๆ ข่าวร่ำข่าวลือว่ามาเมืองไทย ก็ไปหื่นใส่เด็กเชียร์เบียร์ อยากจะขอน้องเขาไปนอนด้วย จนเกือบมีเรื่องกลางร้านอาหาร จนผู้หลักผู้ใหญ่ต้องเข้าไปห้ามกันวุ่นวาย (ไม่รู้จะห้ามมันทำไม น่าจะให้เลือดกลบปากสักที เผื่อจะหายหื่น) ในเรื่องนี้จะแทนสรรนามชายผู้นี้ว่า ‘ลุงหื่น’
ปล. 1 เนื่องจากเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงจากประสบการณ์ที่กำลังดำเนินอยู่ ดังนั้นชื่อบุคคลและชื่อบริษัทจะขอละไว้ไม่พูดถึงหรืออาจใช้นามสมมติ ยกเว้นชื่อคิม กับลี ที่เป็นชื่อจริง เพราะเชื่อว่า 2 ชื่อนี้ไม่สามารถระบุตัวตนของเจ้าของชื่อในเกาหลีได้ เพราะประเทศนี้มีคนชื่อ คิม 30% และ ลี 30% (ถ้าจำชื่อใครไม่ได้ ให้เรียกไปเลยว่า คิม หรือ ลี...มีโอกาถูกสูงมาก ไม่เชื่อ ลองดู!) และหากมีการระบุชื่อไปเมื่อหลายๆ ตอนที่แล้ว ขอโปรดรับรู้ว่าผู้แต่งได้พยายามตามไปลบแล้ว และขอให้ทุกท่านโปรดลืมมันไป (โอม...จงลืม...จงลืม)
ปล. 2 เนื้อเรื่อง อาจจะข้ามรายละเอียดในส่วนของการทำงานไป อย่างที่บอกว่ามันเป็นเรื่องจริงที่กำลังดำเนินการอยู่ เกรงว่าเนื้อหาบางส่วนอาจกระทบกับงาน หรือมีผลกับชื่อเสียงบริษัท ดังนั้นการพูดถึงคนในเรื่องนี้ ขอให้หมายถึงตัวบุคคล ไม่ได้หมายถึงองค์กร หรือประเทศแต่อย่างใด
ปล.3 รอบนี้ลองแท๊กห้องหว้ากอ สาขาวิศวกรรมศาสตร์ดูบ้าง (จะหาเรื่องใส่ตัวทำไมนิ๊)...ยังไงก็เป็สาขาที่ตัวเองทำงานอยู่ เผื่อเจอเพื่อนสายอาชีพเดียวกันนะคะ
บันทึกแรงงานต่างด้าว ตอนที่ 7 เปิดสมรภูมิหิมะ
คนเกาหลีก็เหมือนแมว...ถึงรู้ว่ามันคิดจะครองโลก แต่ก็ข่มใจไม่ให้หลงเสน่ห์ไม่ได้ในทุกครั้งที่เจอ
อารัมภบท
หลายคนที่ตามอ่านมาจากตอนที่ 1 อาจจะงงๆ ว่าผู้แต่จะเขียนอะไร เนื้อเรื่องจะดำเนินไปแบบไหน บันทึกของคนบ้าอุดมการณ์ นินทาการทำงานของคนเกาหลี หรือสารคดีการท่องเที่ยว? สารภาพว่า ตอนตัดสินใจพิมพ์ตอนหนึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันจะมาแนวไหน
แต่แอบคิดไว้เหมือนกันว่า จะเก็บบรรยากาศเอาไว้แต่ง ‘Happy Friday ภาค 2’ ตั้งใจไว้ว่าจะให้ตัวเอกของเรื่องหนีปัญหา พักใจไปเมืองนอก(สปอย์ซะงั้น?!?!) ก็ไม่คิดว่าจะได้หนีปัญหาเร็วขนาดนี้ โดยที่ภาคหนึ่งยังพึ่งแต่งไปได้ 4 ตอนเอง
แต่ต้องออกตัวไว้ก่อนว่า บันทึกแรงงานต่างด้าวเรื่องนี้ เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับตัวผู้แต่งเอง ดังนั้นจะออกรสออกชาด จิกกัด ด่า ตบ แบบละครน้ำเน่าหลังข่าว คงเป็นไปไม่ได้ เพราะชีวิตการทำงาน ยังไงก็ต้องให้เกียรติผู้ร่วมงานเสมอ ไม่ว่าจะไม่พอใจขนาดไหนก็ตาม อย่างมากก็คงได้แค่ เก็บมาด่าในวงเหล้าหรือเอามาเม้าท์ในพันทิปก็เพียงพอ
หลายคนสงสัย ใครสงสัย?...เอาเป็นว่า คิดว่ามีคนสงสัยละกัน ว่า เรื่องนี้จะมีนางร้ายไหม๊? พี่ตอบได้เลยค่ะว่า...ไม่มีใคร ร้ายกว่าพี่แล้ว
แต่ถ้ามีใครที่อยากอ่านแบบแซบ มันส์ จิก กัด ด่า ตบ...รออ่านได้ใน Happy Friday วงกตรัก กับดักดาว เปิดชีวิตคนทำงานย่านมาบตพุด ย่านเศรฐกิจที่สำคัญที่สุดในประเทศไทย อยากรู้ไหมว่า ชีวิตคนทำงานที่นั้นจะแสบ แซ่บ ขนาดไหน (สัญญาว่า ถ้าบันทึกเล่มนี้จบ จะแต่ง Happy Friday ต่อให้จบแน่นอนจร้า)
อารัมภบทมาซะยืดยาว...ขอแนะนำตัวละครที่สำคัญก่อนละกัน
แรงงานต่างด้าวสาว: ผู้แต่งเอง ทำงานเป็น Project Engineer ของบริษัทผู้รับเหมาสัญชาติไทยแห่งหนึ่ง
เจ้าหญิงหิมะ: สาวโสดวัย 30 การศึกษาดี หน้าตาดี หุ่นดี ทำงานเก่ง พูดจาไพเราะ อ่อนหวาน เพอร์เฟคทุกอย่าง เจ้าของตำแหน่งหัวหน้า Process Engineer ของบริษัทผู้รับเหมาสัญชาติเกาหลี
ซึ่งบริษัทของผู้แต่งกับบริษัทเกาหลีได้ทำสัญญาร่วมกันในการทำโปรเจคปรับปรุงกระบวนการผลิตปิโตรเคมีของบริษัทปิโตรเคมียักษ์ใหญ่แห่งหนึ่งของไทย โดยให้ทางเกาหลีดูแลด้าน Process และซื้อของที่สำคัญๆ เนื่องจากบริษัทของผู้แต่งขาดประสบการณ์ทางด้านนี้ ส่วนบริษัทของผู้แต่งเองทำงานส่วนอื่นๆ ที่เราชำนาญเป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเป็น การวางระบบท่อ งานโครงสร้าง งานฐานราก งานไฟฟ้า และอื่นๆ
Mr. Kim: ชายหนุ่มผู้มาพร้อมกับหน้าตาตรงตามมาตรฐานความหล่อแท้ๆแบบฉบับเกาหลี แถมท้ายด้วยหุ่นที่ล่ำบึก (ถ้าไม่ติดว่า หัวเริ่มล้าน...ก็จะเข้าตำรา หนุ่งเพอร์เฟค อีกคน) ซึ่งคุณคิมได้แจ้งสถานะกับเพื่อนชาวไทยของผู้แต่งว่าโสด แต่วันถัดมากลับบอกว่าพึ่งคบกับแฟนได้ 2 เดือนแล้ว...เอ๊ะยังไง (ตรูคิดนะ...ได้ยินผ่านๆ ตรูก็คิด!!!) ซึ่งในเรื่องอาจแทนสรรนามบุรุษผู้นี้ว่า ‘พี่ล่ำ’ หรือ ‘สุดหล่อ’
Mr.Lee: หนุ่มใหญ่จอมหื่นที่อายุเลยกลางคนมาพอสมควรแล้ว พ่วงคุณสมบัติเฒ่าหัวงูที่ดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นตามอายุ แม้แต่งงานจนลูกโตเป็นสาวแล้ว ความหื่นก็ไม่ได้ลดลงแต่อย่างใด ช่างไม่กลัวบาปกรรมตกถึงลูกมันเลยจริงๆ ข่าวร่ำข่าวลือว่ามาเมืองไทย ก็ไปหื่นใส่เด็กเชียร์เบียร์ อยากจะขอน้องเขาไปนอนด้วย จนเกือบมีเรื่องกลางร้านอาหาร จนผู้หลักผู้ใหญ่ต้องเข้าไปห้ามกันวุ่นวาย (ไม่รู้จะห้ามมันทำไม น่าจะให้เลือดกลบปากสักที เผื่อจะหายหื่น) ในเรื่องนี้จะแทนสรรนามชายผู้นี้ว่า ‘ลุงหื่น’
ปล. 1 เนื่องจากเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงจากประสบการณ์ที่กำลังดำเนินอยู่ ดังนั้นชื่อบุคคลและชื่อบริษัทจะขอละไว้ไม่พูดถึงหรืออาจใช้นามสมมติ ยกเว้นชื่อคิม กับลี ที่เป็นชื่อจริง เพราะเชื่อว่า 2 ชื่อนี้ไม่สามารถระบุตัวตนของเจ้าของชื่อในเกาหลีได้ เพราะประเทศนี้มีคนชื่อ คิม 30% และ ลี 30% (ถ้าจำชื่อใครไม่ได้ ให้เรียกไปเลยว่า คิม หรือ ลี...มีโอกาถูกสูงมาก ไม่เชื่อ ลองดู!) และหากมีการระบุชื่อไปเมื่อหลายๆ ตอนที่แล้ว ขอโปรดรับรู้ว่าผู้แต่งได้พยายามตามไปลบแล้ว และขอให้ทุกท่านโปรดลืมมันไป (โอม...จงลืม...จงลืม)
ปล. 2 เนื้อเรื่อง อาจจะข้ามรายละเอียดในส่วนของการทำงานไป อย่างที่บอกว่ามันเป็นเรื่องจริงที่กำลังดำเนินการอยู่ เกรงว่าเนื้อหาบางส่วนอาจกระทบกับงาน หรือมีผลกับชื่อเสียงบริษัท ดังนั้นการพูดถึงคนในเรื่องนี้ ขอให้หมายถึงตัวบุคคล ไม่ได้หมายถึงองค์กร หรือประเทศแต่อย่างใด
ปล.3 รอบนี้ลองแท๊กห้องหว้ากอ สาขาวิศวกรรมศาสตร์ดูบ้าง (จะหาเรื่องใส่ตัวทำไมนิ๊)...ยังไงก็เป็สาขาที่ตัวเองทำงานอยู่ เผื่อเจอเพื่อนสายอาชีพเดียวกันนะคะ