***"รู้บ้างไหม?"***

เมื่อเธอไกลใจฉันเริ่มหวั่นไหว
เหมือนมีใครเอามีดมากรีดเฉือน
น้ำหลั่งนองสองตาจนพล่าเลือน
แม้นแต่เดือนกลางหาวราวมืดมน

นับเวลาคราเคลื่อนเหมือนว่างเปล่า
ดั่งไฟสุมรุมเร้าเฝ้าสับสน
ตะวันคล้อยลอยลับสลับวน
ได้แต่ทนคิดถึงคะนึงนาน

โอ้ดวงใจอาวรณ์จวนอ่อนล้า
ทั้งปวดปร่ารันทดสิ้นรสหวาน  
ยามเมื่อเธอห่างไกลใจร้าวราน
ทรมานสุดแสนมิแม้นใคร

แม้ยามนอนสะท้อนทรวงห่วงยิ่งนัก
ความเงียบเหงาท้วงทักสุดหักไหว
เฝ้าคำนึงถึงมิตรผูกติดใจ
"รู้บ้างไหม"ใครหนึ่ง..คิดถึงเธอ…..

"สุนันยา"