รู้สึกเหนื่อย ท้อแท้ หดหู่อธิบายไม่ถูกยังไงไม่รู้คะ อยากได้กอดใครสักคนแล้วร้องออกมา มันอึดอัด จะเรียบเรียงออกมาเป็นคำพูดก็ไม่ได้   งาน   หนี้สิน  เรียน  ครอบครัว  อยากมีลูก  เพื่อนสนิทก็ไม่ค่อยมี จะพูดด้วยก็เกรงใจ  สู้นะแต่เหมือนไม่มีแรง  อ่านบทความ ธรรมะ ฟังเพลง  สวดมนต์ก็แล้ว นอนตีสองตื่นตีห้าเพราะนอนไม่หลับ  เกิดเป็นคนยิ่งยากแล้ว อยู่จนถึงตายยิ่งยากกว่า  อยากปล่อยวางก็ยากเหลือเกิน   หนูแค่อยากพูดออกมาแต่มันจุก จะปีใหม่แล้ว  ขอให้ทุกคนมีแต่ความสุขความเจริญนะคะ  ส่วนหนูก็สู้ต่อไปสู้แค่ใหวและหวังว่ามันจะดีขึ้น   คิดไงถึงจะปล่อยวางได้  นอนไม่หลับบ่อยมาก  เวลาจะนอนทุกอย่างมาปนกันในหัวหมดเลย