.... บ้านใหม่ของพ่อ ....

กระทู้สนทนา
ที่สุดท้าย   พ่อได้ย้าย   เข้าไปอยู่
ก็คือกู่   ของตระกูล   หลายรุ่นชั้น
บรรพชน   สร้างไว้   ใช้ร่วมกัน
เมื่อถึงวัน   ใครลาลับ   ดับสิ้นลง


เราแม่ลูก   หมดห่วงพ่อ   ต่อแต่นี้
บรรพบุรุษมี   อ้อมกอดรอ   พ่อยิ้มส่ง
แล้วเดินเข้า   ร่วมบ้าน   กับว่านวงศ์
ทุกคนคง   ยิ้มรับสวย   ด้วยยินดี


ความเสียใจ   ไม่เคยหาย   จากใจแม่
ทำได้แค่   ยอมรับ   กับวันนี้
วันที่ต้อง   กอดประคอง   สองคนดี
หลบหลีกหนี   ปัญหาเสี่ยง   เพียงลำพัง


แม่จะอยู่   สู้ต่อ   ไม่ท้อแท้
ไม่อ่อนแอ   ทำตัวแย่   อยู่ข้างหลัง
ให้พ่อต้อง   ห่วงหา   พะว้าพะวัง
สุดกำลัง   ไม่ยอมแพ้   อย่างแน่นอน


แต่น้ำตา   ยังรินไหล   มาให้เห็น
ไม่อาจเน้น   เดินสายกลาง   อย่างพระสอน
ได้แต่ย้ำ   เตือนใจ   ไว้ก่อนนอน
ถึงอาวรณ์   ต้องเข้มแข็ง   มีแรงยืน


เทียนเล่มน้อย   เล่มใหม่   จุดไฟแล้ว
ถึงไม่แวว   สว่างไกล   ไปทั้งผืน
ก็พร้อมส่อง   เปลวใสสุก   ทุกวันคืน
พร้อมกับยื่น   แขนประคอง   สองดวงใจ





ให้พ่อหมด   ห่วงใย   ต่อไปนี้
ให้พ่อมี   สุขสำราญ  ในบ้านใหม่
ให้พ่อมอบ   ความเชื่อถือ   คือ ... ไว้ใจ
ให้แม่ได้  ทำหน้าที่   นี้คนเดียว ...





ถึง .. พ่อ


แม่มั่นใจว่าจะทำหน้าที่ "แม่" ได้ดีตามแบบฉบับของแม่เอง  
แต่ยังหวั่นใจในหน้าที่ "พ่อ" ที่แม่ต้องจำใจยอมรับกับมัน


แม่อาจจะทำได้ดีไม่ถึงครึ่งของที่พ่อเคยทำ  แต่แม่ขอสัญญาว่าจะพยายามทำให้ดีที่สุด
จะดูแล ประคับประคองลูกทั้งสองให้เป็นคนดี  มีความรับผิดชอบ  อยู่ร่วมกับผู้อื่นได้และไม่สร้างปัญหาใดใดให้กับสังคม


แม่คิดถึงพ่อเสมอ ...
คิดถึง ... ตั้งแต่วันแรกที่เราได้พบกันจนถึงวันสุดท้ายของการจากลา
ความเป็นไปทุกสิ่งอย่างที่เกี่ยวกับพ่อไม่ว่าจะเป็นด้านบวกหรือลบ จะเป็นความทรงจำที่ประทับใจ
ที่มีค่ายิ่งสำหรับแม่ ที่ไม่อาจลบเลือนไปได้จากใจ


... หลับพักผ่อนให้สบายนะพ่อ  จนกว่าจะถึงวันที่เราจะได้พบกันอีกครั้ง ...

แสดงความคิดเห็น
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ  แต่งกลอน
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่