ประเด็นของเรื่องมาจาก จขกท. ไปทำบุญกับกลุ่มใหญ่ๆ ซึ่งมีคนจำนวนหมู่มาก
พบว่ามีผู้สนใจหรือปฏิบัติธรรมในสายวัดป่าจำนวนหนึ่ง จะพูดหรือกล่าว ในทำนองนี้ เช่น


1. สายปฏิบัติของตน (สายวัดป่า) มุ่งตรงสู่ทางหลุดพ้น มุ่งตรงสู่พระนิพพาน (มากกว่าสายอื่น)

จขกท. พอฟังเรื่องนี้แล้วก็รู้สึกว่า เหมือนผู้ปฏิบัติในสายวัดป่า (บางท่าน) ปรามาสหรือดูแคลน
สายปฏิบัติในแนวทางครูบาอาจารย์อื่นหรือไม่ ? เพราะหากกลับประโยค จะแปลความได้ว่า

ผู้ปฏิบัติในสายอื่น (ที่ไม่ใช่สายวัดป่า) การปฏิบัติไม่ได้มุ่งตรงสู่ทางหลุดพ้นแบบของสายวัดป่า





2. เนื่องจาก จขกท. สนใจในปฏิปทาครูบาอาจารย์หลายองค์
ความจริงสนใจในทุกองค์เลยก็ว่าได้ แต่ความถนัด กับจริตวาสนาไม่ได้ไปในทางสายวัดป่าเท่านั้นเอง
แต่ก็เคารพครูบาอาจารย์ทุกรูป และเคารพคำสอนของทุกองค์

หลายท่านในห้องศาสนา กับ จขกท. อาจพอรู้จักกันอยู่ หรือเคยเห็นกันในห้องศาสนา
เพราะสิงอยู่ในห้องนี้มานาน 7-8 ปีแล้ว 5555++ ก็พอจะทราบว่า จขกท. ไปทำบุญทุกสายแหละ


ทีนี้ปัญหาคือ จขกท. มักไปทำบุญในสายของวัดท่าซุง หลวงพ่อฤาษีลิงดำมากกว่าสา่ยอื่นๆ
ปรากฏว่ามีบางท่านมากล่าวว่า "จขกท. ปฏิบัติแบบส่งจิตออกนอก ไปดูอะไรข้างนอก ไม่ย้อนมาดูใจตัวเอง"

ความที่ได้ยินคนมาพูดแบบนี้ จขกท. ก็เลยตอบกลับไปว่า รู้จักสายปฏิบิติแนวทางอื่นดีแล้วหรือ
จึงมาดูถูกปรามาสในแนวทางของสายอื่นๆ

เรื่องนี้ จขกท. เลยสงสัยว่า เหตุใดผู้ปฏิบัติสายวัดป่าบางคน จึงมีความเห็นเช่นนี้ (ในห้องศาสนามีไหม)
กลายเป็นว่าผู้ปฏิบัติอื่นไม่ปฏิบัติย้อนมาดูใจตัวเองไปซะงั้น หรือไม่ก็เดินไม่ตรงทางใช่ไหม



เด็วไว้มาสนทนากันต่อครับ ขอเริ่มประิเด็นเท่านี้ก่อน
อยากทราบความเห็นจากทุกๆ ท่านในห้องศาสนามาก โดยเฉพาะท่านที่ปฏิบัติในสายวัดป่า