***“รักกันนะ”***

ระรินร้อยถ้อยขานคำหวานส่ง
ฝากไว้ตรงกลางใจด้วยใฝ่หา
หมายเสนอเพ้อพร่ำจำนรรจา
ชวนเธอมารักกันผูกพันใจ

แม้นสิ่งใดใดผ่านวานวันนี้
ต้องร้าวรวดปวดฤดีมีหวั่นไหว
ฉันขอโทษโปรดหนาอย่าลาไกล
กลับมาเริ่มต้นใหม่สองใจเรา

สานสายใยสลักสานรักต่อ
เคล้าเคลียคลอมิคลายให้อับเฉา
จะอยู่เรียงเคียงขวัญนั้นนานเนา
ฉะอ้อนเย้าเฝ้าหยอกคอยบอกรัก

มาเถิดนะมาร้อยสร้อยประสาน
ให้ชื่นบานหวานสมภิรมย์ตระหนัก
ไม่เรรวนปรวนแปรเที่ยงแท้นัก
“โอ้..ที่รัก”โปรดใคร่ครวญอย่าด่วนลา

“สุนันยา”