สิ่งที่เคยกลัว ที่เคยกังวล เหมือนมันจะเกิดขึ้นจริงๆ... ความแตกแยก ความไม่ไว้วางใจ รวมถึงความไม่สามัคคี ของคนในชาติ ยากที่จะประสานแล้ว ผมมองไม่เห็นทางออกจริงๆ ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมรับซึ่งกันและกัน ไม่พอใจก็ใช้กฏหมู่ ออกมาเดินเต็มทองถนน เปลี่ยนกติกา เปลี่ยนระบบ ปล่อยข่าว ข่าวลือ ข่าวลวง สร้างข่าว สร้างเรื่อง วุ่นวายไปหมด ในขณะเดียวกัน ตจว แทบจะไม่มีผลกระทบใดๆเลยในเรื่องความแตกแยกนี้ ผู้คนยังคงใช้ชีวิตตามปกติ จะกระทบก็แต่สภาพจิตใจ มีความกังวล ความห่วงใยบ้านเมือง ห่วงเรื่องอนาคต ห่วงเรื่องปากเรื่องท้อง ..... แล้วจะยังไง ต่อไป นี่คือคำถามที่เกิดขึ้น จะเอากติกาไหนดี จะเอาแบบเสียงส่วนมากตามระบอบ จะเอาเสียงส่วนน้อย หรือจะเอากติกาที่ฝ่ายตนเองกำหนดเอง พอใจเอง หรือยังไง ....มองสถานะการณ์ แล้ว ยากที่จะประสานจริงๆ.. แต่แปลก ใน ตจว ถึงจะมีความเห็นที่แตกต่างบ้าง แต่ ประชาชน รับได้ รอได้ กลับกัน ทำไม กลุ่มคนกลุ่มหนึ่ง กลับอ้างเสียงคนกลุ่มใหญ่ ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่า เสียงเหล่านั้นเค้าจะเอาด้วยเห็นด้วยหรือเปล่า  อ้างเพียงเพราะว่าฝ่ายตนเอง ฝ่ายที่ตนเองเชื่อว่า... พวกตรงข้ามตน เลว ไม่ดี โกง ....แล้วยังไงต่อไป ทำยังไงให้รู้ว่าคนส่วนใหญ่ เห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย จะมาทำยังไงกันดี หากฝ่ายหนึ่ง ขึ้นมา อีกฝ่ายจะยอมรับกันไหม ..ฝ่ายหนึ่งหากมาด้วยเสียงส่วนใหญ่ มาด้วยกติกาสากล แล้วจะยอมรับกันไหม .......... มองดูแล้ว ยากมาก ยากที่จะประสานกันจริงๆ