ละครบทนี้ที่ถูกเอามาสร้างซ้ำๆเหมือนกับละครไทยที่ได้รับความนิยม.  

การสร้างเหตุของผู้มีอำนาจทั้งหลายที่สามารถควบคุมประเทศ ก็เหมือนละครที่มีการเติมสีสันปลุกเร้าอารมณ์ให้กับผู้คนที่ชอบดูละคร ที่ประชาชนส่วนหนึ่งได้ร่วมเล่น

           ความเป็นจริง แค่การแบ่งผลประโยชน์ให้ลงตัวกันทุกฝ่าย โดยมีประชาชนเป็นตัวประกัน มีอำนาจ และเงินภาษีของประชาชนเป็นขุมทองที่รอโจรแบ่งปันกัน

     อำนาจแท้จริงที่อ้างประชาธิปไตยหรือเสียงจากประชาชนนั้น ก็แค่รีโมทในมือประชาาชนที่ใช้กดเลือก แค่ปลั๊กไฟที่สามารถถอดเพื่อปิดทีวี

      เครื่องมือทั้งสองนี้มีเอาใว้ให้ประชาชนอุ่นใจ ว่าสามารถเลือกดู เลือกปิดมันได้ จนลืมมองไปว่าผู้ที่กำหนดการฉาย กำหนดเนื้อเรื่องที่จะให้ประชาชนเสพคืออะไร

               เมื่อละครจบ ตัวหมากก็ถูกรวบไปกองรวมกันใว้ในกล่องแคบๆเพื่อง่ายต่อการจัดการ แล้วปิดฝา

                       รอเวลาที่จะขัดแย้งแบ่งผลประโยชน์กันไม่ลงตัว ตัวหมากอย่างประชาชนถึงจะได้ ออกมามีบทบาทบนกระดานหมากอีกครั้ง