ก็ไม่รู้สินะ ใครประกาศไว้แล้ว (ทำไม่ได้)
ก็รู้อยู่สินะ ประเทศไทยใช้ระบบอะไร (ประชาธิปไตย)
ก็งงอยู่สินะ ครบกำหนดแล้ว (ไม่สำเร็จ) ซะที
ก็เข้าใจสินะ ว่าหัวหน้าแกนนำต่าง (ไม่เป็นไร) เลือดออกยัง?
ก็แปลกใจสินะ คนที่เคลื่อนไหวต่อต้าน (...ออกไป) ไม่เอารัฐบาล
ก็เงียบสินะ คนที่อยู่กับที่ที่ไม่ไปไหน (อารยะขัดขืน)เห็นด้วยค่ะ
ก็ตกใจอยู่นะ คนที่เคลื่อนไหวหลากทั้งสองฝ่าย (มีสีเดียว) เวลาเจ็บ
ก็เอาเลยสินะ ฆ่าล้างเผ่าสีกันเลยนะ (จบสิ้นกัน)ประเทศไทย
ก็ชัดเจนเลยสินะคนที่เจ็บปวดสูญเสีย(ความเสียหาย)ต่างๆเกิดกับเรา
เราต้องการอะไรกันอยู่ตอนนี้ เอาให้ชัดเจน จะประชาธิปไตย สมบูรณาญาสิทธิราชย์ ทหาร(เผด็จการ) สังคมนิยม(คอมมิวนิสต์)เราศึกษากันดีแล้วหรือยัง? ทุกอย่างที่บริหารประเทศต้องมีคณะทำงาน หรือที่เรียกว่า พรรคการเมือง (Party)= แล้วก็ตามติดๆคือ นักการเมือง(Politician) + โกงกิน (Corruption,embezzlement) มาอยู่ดี
อำนาจของเราอยู่ตรงไหน เรามีอำนาจแท้จริงอยู่ที่ไหน (มีตามกฎหมาย)
เราเชื่อกันมาทำตามมาอย่างนั้นไม่ใช่เหรอ เราหรือใครก็ตามเคยปฎิบัติสำเร็จกี่ครั้งกันเชียว ในช่วงระยะเวลาเกือบ 76 ปีมานี้นับตั้งแต่เรามีรัฐธรรมนูญ เราฉีก เราทำลาย เราเผาทิ้ง แล้วเราเข้าใจเหตุผลจริงๆไหมว่าเรามีอำนาจแค่ไหน เพราะสุดท้ายเราต้องมอบอำนาจของเราให้คนที่เราเลือก
ดังนั้น (เฉพาะของฉันเท่านั้น ฉันเป็นผู้ให้อำนาจแก่คนอื่น ตัวฉันเองไม่มีอำนาจที่จะตัดสินใจได้เองเลย เพราะฉันให้เข้าไปแล้ว ฉันจะรอแก้แค้น เปลี่ยนใจได้ก็ต่อเมื่อ เวลาของคุณครบวาระ เตรียมสะพายหลุยซ์ออกไปเลยย่ะ แล้วฉันก็จะเลือกใหม่ ฉันไม่ได้โง่! ฉันก็จบมหาลัย แต่ฉันเป็นแค่ชนชั้นแรงงาน (กลาง)ในประเทศนี้ที่จะบอกว่า อิสระภาพและเสรีภาพของฉันถูกจำกัดได้ตามกฎหมายและใช้ในขอบเขต แต่อย่าเหมารวมหมู่ใด เหล่าหนึ่ง กลุ่มไหน อำนาจของประชาชนมีเท่ากันคือ 1 เสียง ที่กล่องเลือกตั้ง ) สี่ปีมีครั้งเราต้องใช้ให้คุ้ม (เล่นตามเกม เชื่อตามกฎ) เราเคยถูกสอนมาอย่างนี้รึเปล่า (สภาประชาชนจะทำได้จริงหรือ หรือจะใช้สภาซีเนทดี)
เรามีบทเรียนชั้นดีต่างๆ มากมายจากที่ต่างๆทุกมุมโลก เราสามารถหาข้อมูลได้เรามีอินเตอร์เน็ต เราไม่กลั่นกรองข้อมูลกันเลย เราชื่อนักเขียน(นักเลง)คีร์บอร์ด เพราะเขาเป็นเพื่อนของเราหรือเพื่อนของเพื่อน เราไม่ได้ไปสัมผัสเลย เรากำลังเป็นอะไรกัน การเขียนหนังสือ 1 เล่มไม่ได้มาง่ายๆ คุณต้องใช้เวลาหลายเดือน หรือเป็นปี บางคนเขียนทั้งชีวิตไม่จบสำหรับประวัติเรื่องนั้น แต่เรากำลังเสพ ข้อมูลเพียงไม่ถึงสิบบรรทัด แล้วเราก็เปลี่ยนไป หรือเพราะจริงๆ เราเป็นคนลืมง่ายๆ นิดๆหน่อยก็ให้อภัยได้ เราเป็นอย่างนั้นใช่ไหม?
ฉันไม่ได้เป็นข้ารับใช้ของใคร ฉันเป็นข้ารับใช้ของหัวใจฉันเอง
ฉันเป็นข้ารับใช้ของกฎหมาย ฉันไม่ได้เป็นข้ารับใช้ของเงิน
และสุดท้าย เมื่อฉันตาย ฉันไม่ได้เป็นข้ารับใช้ของใคร
เพราะฉันไม่รู้ว่าตอนนั้น ฉันเป็นข้ารับใช้ของใคร
ตอนนี้แล้ว ฉันเป็นข้ารับใช้ของหัวใจฉันเอง! ที่รับฟัง เชื่อตามกฎและเล่นตามเกม
ฉันสงสัยจัง ฉันร้องเพลงชาติตอนเด็กให้ใครฟังนะ เราเป็น ชาติเดียวกันนะ ฟังเพลงเดียวกัน ข้าวจากผืนนาเดียวกัน ปลาจากทะเลหรือน้ำเดียวกัน บ้านบนแผ่นดินเดียวกัน ประวัติศาสตร์เดียวกัน และเราคนเชื้อชาติไทยเดียวกัน
หยุดความรุนแรงกันเถิดนะ พอกันที
ก็ไม่รู้สินะ ประเทศไทย
ก็รู้อยู่สินะ ประเทศไทยใช้ระบบอะไร (ประชาธิปไตย)
ก็งงอยู่สินะ ครบกำหนดแล้ว (ไม่สำเร็จ) ซะที
ก็เข้าใจสินะ ว่าหัวหน้าแกนนำต่าง (ไม่เป็นไร) เลือดออกยัง?
ก็แปลกใจสินะ คนที่เคลื่อนไหวต่อต้าน (...ออกไป) ไม่เอารัฐบาล
ก็เงียบสินะ คนที่อยู่กับที่ที่ไม่ไปไหน (อารยะขัดขืน)เห็นด้วยค่ะ
ก็ตกใจอยู่นะ คนที่เคลื่อนไหวหลากทั้งสองฝ่าย (มีสีเดียว) เวลาเจ็บ
ก็เอาเลยสินะ ฆ่าล้างเผ่าสีกันเลยนะ (จบสิ้นกัน)ประเทศไทย
ก็ชัดเจนเลยสินะคนที่เจ็บปวดสูญเสีย(ความเสียหาย)ต่างๆเกิดกับเรา
เราต้องการอะไรกันอยู่ตอนนี้ เอาให้ชัดเจน จะประชาธิปไตย สมบูรณาญาสิทธิราชย์ ทหาร(เผด็จการ) สังคมนิยม(คอมมิวนิสต์)เราศึกษากันดีแล้วหรือยัง? ทุกอย่างที่บริหารประเทศต้องมีคณะทำงาน หรือที่เรียกว่า พรรคการเมือง (Party)= แล้วก็ตามติดๆคือ นักการเมือง(Politician) + โกงกิน (Corruption,embezzlement) มาอยู่ดี
อำนาจของเราอยู่ตรงไหน เรามีอำนาจแท้จริงอยู่ที่ไหน (มีตามกฎหมาย)
เราเชื่อกันมาทำตามมาอย่างนั้นไม่ใช่เหรอ เราหรือใครก็ตามเคยปฎิบัติสำเร็จกี่ครั้งกันเชียว ในช่วงระยะเวลาเกือบ 76 ปีมานี้นับตั้งแต่เรามีรัฐธรรมนูญ เราฉีก เราทำลาย เราเผาทิ้ง แล้วเราเข้าใจเหตุผลจริงๆไหมว่าเรามีอำนาจแค่ไหน เพราะสุดท้ายเราต้องมอบอำนาจของเราให้คนที่เราเลือก
ดังนั้น (เฉพาะของฉันเท่านั้น ฉันเป็นผู้ให้อำนาจแก่คนอื่น ตัวฉันเองไม่มีอำนาจที่จะตัดสินใจได้เองเลย เพราะฉันให้เข้าไปแล้ว ฉันจะรอแก้แค้น เปลี่ยนใจได้ก็ต่อเมื่อ เวลาของคุณครบวาระ เตรียมสะพายหลุยซ์ออกไปเลยย่ะ แล้วฉันก็จะเลือกใหม่ ฉันไม่ได้โง่! ฉันก็จบมหาลัย แต่ฉันเป็นแค่ชนชั้นแรงงาน (กลาง)ในประเทศนี้ที่จะบอกว่า อิสระภาพและเสรีภาพของฉันถูกจำกัดได้ตามกฎหมายและใช้ในขอบเขต แต่อย่าเหมารวมหมู่ใด เหล่าหนึ่ง กลุ่มไหน อำนาจของประชาชนมีเท่ากันคือ 1 เสียง ที่กล่องเลือกตั้ง ) สี่ปีมีครั้งเราต้องใช้ให้คุ้ม (เล่นตามเกม เชื่อตามกฎ) เราเคยถูกสอนมาอย่างนี้รึเปล่า (สภาประชาชนจะทำได้จริงหรือ หรือจะใช้สภาซีเนทดี)
เรามีบทเรียนชั้นดีต่างๆ มากมายจากที่ต่างๆทุกมุมโลก เราสามารถหาข้อมูลได้เรามีอินเตอร์เน็ต เราไม่กลั่นกรองข้อมูลกันเลย เราชื่อนักเขียน(นักเลง)คีร์บอร์ด เพราะเขาเป็นเพื่อนของเราหรือเพื่อนของเพื่อน เราไม่ได้ไปสัมผัสเลย เรากำลังเป็นอะไรกัน การเขียนหนังสือ 1 เล่มไม่ได้มาง่ายๆ คุณต้องใช้เวลาหลายเดือน หรือเป็นปี บางคนเขียนทั้งชีวิตไม่จบสำหรับประวัติเรื่องนั้น แต่เรากำลังเสพ ข้อมูลเพียงไม่ถึงสิบบรรทัด แล้วเราก็เปลี่ยนไป หรือเพราะจริงๆ เราเป็นคนลืมง่ายๆ นิดๆหน่อยก็ให้อภัยได้ เราเป็นอย่างนั้นใช่ไหม?
ฉันไม่ได้เป็นข้ารับใช้ของใคร ฉันเป็นข้ารับใช้ของหัวใจฉันเอง
ฉันเป็นข้ารับใช้ของกฎหมาย ฉันไม่ได้เป็นข้ารับใช้ของเงิน
และสุดท้าย เมื่อฉันตาย ฉันไม่ได้เป็นข้ารับใช้ของใคร
เพราะฉันไม่รู้ว่าตอนนั้น ฉันเป็นข้ารับใช้ของใคร
ตอนนี้แล้ว ฉันเป็นข้ารับใช้ของหัวใจฉันเอง! ที่รับฟัง เชื่อตามกฎและเล่นตามเกม
ฉันสงสัยจัง ฉันร้องเพลงชาติตอนเด็กให้ใครฟังนะ เราเป็น ชาติเดียวกันนะ ฟังเพลงเดียวกัน ข้าวจากผืนนาเดียวกัน ปลาจากทะเลหรือน้ำเดียวกัน บ้านบนแผ่นดินเดียวกัน ประวัติศาสตร์เดียวกัน และเราคนเชื้อชาติไทยเดียวกัน
หยุดความรุนแรงกันเถิดนะ พอกันที