ราตรีกาลแสงสานละอออ่อน
ละมุนกรเกาะกุมไม่หนีหาย
จุมพิตแนบแอบอิงพิงพักกาย
รักสุดท้ายคล้ายตรึงถึงวิญญา

ค่ำคืนแห่งความจริงใจหมดจด
จะกล่าวพจน์ถ้อยคำล้ำคุณค่า
สลายทุกขอบเขตม่านมายา
ก้าวที่กล้าเดินหน้าไปพร้อมกัน

ประสานสบสลักเนตรกั้นเกศแก้ว
ไม่คลาดแคล้วเคล้าคลอยอยอดขวัญ
ทรวงสะท้านสายใจสื่อถึงกัน
เสน่หาฟ้าฤๅกันชนชั้นใด

ถนอมนวลบุปผามาลีแก้ว
อันผ่องแผ้ววิสุทธิ์จะหาไหน
ราตรีกาลหวานสนิทเอ่ยความนัย
ประดับใจรักสลักประจักษ์จริง