มีอยู่วันหนึ่งเราไปกินสเต็กที่ร้านใกล้ๆมหา'ลัยเรา เป็นร้านสเต็กบุฟเฟ่ต์ รสชาติโอเคเลยค่ะ วัตถุดิบก็อย่างดีเลย ราคาตอนนั้นแค่139บาทเองค่ะ แต่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นแบบเซ็ตไปแล้ว แต่ประเด็นหลักไม่ได้อยู่ตรงนี้ค่ะ...........
คือในร้านจะจัดอาหารไว้ให้เราตักเอง โดยจะแยกเป็นโซนๆ
เราก็หยิบจานไปตักของมาใส่จาน แบบว่าจัดจานอย่างสวยเลยค่ะ
แล้วเราก็มาที่โซนชาบูค่ะ ก็เอาจานวางไว้ที่ว่างบนโต๊ะชาบู แล้วก็หันไปทำชาบู
ขณะที่เรากำลังชาบูอยู่ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาใกล้ๆเรา เราก็คิดว่าเค้าคงมาต่อคิวชาบู
แต่เปล่าค่ะ เค้าเดินมาแล้วก็.............
ใช้คีมคีบกุ้งกับหอยลายอบชีสจากจานของเราไป
เราก็ยืนอึ้งเลยสิ ไม่รู้จะทำไง ก็ยืนมองอยู่ซักพัก จนเธอตักของในจานเราไปจนหนำใจ
เธอไม่รู้เรื่องหรอกค่ะ แต่เรานี่สิยืนเหวอเลย
เลยรีบกลับไปที่โต๊ะ เพื่อนถามเป็นไร เราก็เล่าให้เพื่อนฟัง
แค่นั้นแหละฮาทั้งโต๊ะ
เราคิดว่าผู้หญิงคนนั้นอาจจะคิดว่าจานสเต็กของเรา เป็นเซ็ตที่ทางร้านจัดไว้ให้ เลยหยิบไป
เราไม่โกรธนะ แต่มันเหวอๆอ่ะ คิดถึงที่ไรหัวเราะทุกที ก็ไม่รู้ว่าเธอคนนั้นจะรู้หรือเปล่าว่าของที่หยิบไปหนะ มันของเราชัดๆ
เหตุเกิด ณ ร้านสเต็ก (ขำๆนะคะ) ^^
คือในร้านจะจัดอาหารไว้ให้เราตักเอง โดยจะแยกเป็นโซนๆ
เราก็หยิบจานไปตักของมาใส่จาน แบบว่าจัดจานอย่างสวยเลยค่ะ
แล้วเราก็มาที่โซนชาบูค่ะ ก็เอาจานวางไว้ที่ว่างบนโต๊ะชาบู แล้วก็หันไปทำชาบู
ขณะที่เรากำลังชาบูอยู่ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาใกล้ๆเรา เราก็คิดว่าเค้าคงมาต่อคิวชาบู
แต่เปล่าค่ะ เค้าเดินมาแล้วก็.............
ใช้คีมคีบกุ้งกับหอยลายอบชีสจากจานของเราไป
เราก็ยืนอึ้งเลยสิ ไม่รู้จะทำไง ก็ยืนมองอยู่ซักพัก จนเธอตักของในจานเราไปจนหนำใจ
เธอไม่รู้เรื่องหรอกค่ะ แต่เรานี่สิยืนเหวอเลย
เลยรีบกลับไปที่โต๊ะ เพื่อนถามเป็นไร เราก็เล่าให้เพื่อนฟัง
แค่นั้นแหละฮาทั้งโต๊ะ
เราคิดว่าผู้หญิงคนนั้นอาจจะคิดว่าจานสเต็กของเรา เป็นเซ็ตที่ทางร้านจัดไว้ให้ เลยหยิบไป
เราไม่โกรธนะ แต่มันเหวอๆอ่ะ คิดถึงที่ไรหัวเราะทุกที ก็ไม่รู้ว่าเธอคนนั้นจะรู้หรือเปล่าว่าของที่หยิบไปหนะ มันของเราชัดๆ