(ยาวนิดหน่อย)
เรื่องมันมีอยู่ว่า -*-
ที่ทำงานจะมีพี่ผู้หญิงอยู่คนนึง ชอบมาขอติดรถกลับบ้าน ปกติเราไม่เคยอาสา พาไปส่งใครอยู่แล้ว ชอบขับรถกลับคนเดียว เปิดเพลงดังๆ สบายใจ
เหตุการณ์มันเริ่มต้นจาก สมัยพี่เขาเข้ามาทำงานใหม่ๆ ปกติเดินทางมาทำงาน ไป-กลับ ด้วยรถประจำทาง
แล้วมีอยู่วันหนึ่ง ฝนตกหนักมากจริงๆ ตกเอาตอนเลิกงาน 5 โมงเย็นนี่แหละ ก่อน 5 โมงนิดๆ แกก็มาถามเราว่า ปกติกลับทางไหน
เราก็แค่ตอบกลับไปว่าทางนี้ๆๆ เขาบอกว่าผ่านบ้านเขาพอดี ขอติดกลับบ้านได้ไหม วันนี้ฝนตกหนักเลย เราเห็นว่ามันลำบากจริงเลยตอบไปว่า ได้ค่ะพี่
แต่คำตอบที่ได้กลับมาคือ ... ขอบคุณมาก วันหลัง ถ้าผ่านอีก มาบอกพี่ด้วยนะ จะได้กลับด้วย (เราก็คิด ทำไมพูดงี้วะ เราจะกลับบ้านเราต้องไปบอกเขาด้วยเหรอ)
หลังจากนั้น แกก็ไม่ค่อยมาขอติดหรอก เพราะยังไม่สนิทกัน แต่เราปกติ 5 โมงปุ๊บก็กลับเลยทุกวัน จนมาวันหนึ่ง แกก็มาคุยเล่นๆ ว่า
น้อง ปกติน้องกลับบ้านกี่โมงเหรอ พี่ออกมาทีไร เห็นรถน้องออกไปแล้วทุกที (เฮ้ยยย นี่แอบส่องเหรอว่ารถชั้นไม่อยู่แล้ว????)
เราก็บอกว่า เลิกงานก็กลับอ่ะพี่ ....
หลังจากนั้น นางก็มาดักรอที่ตอกบัตร ทุกวัน เราเลิกเวลาปกติ ออกไปก็เจอนางยืนแป้นแล้นอยู่หน้าที่ตอกบัตร จะหลบก็ไม่ได้
นางก็เดินเข้ามาประกบเลย แล้วถามว่า ผ่านบ้านพี่ไหม ขอป้าแก่ๆติดไปด้วยสิ ถือว่าสงสารเถอะ... เราก็ไม่รู้จะปฏิเสธยังไง ก็ทำได้แค่พยักหน้าหงึกๆ และวันต่อไป ก็มาแบบเดิมอีก เดินมาประกบถามว่า ผ่านบ้านพี่ไหม (แหม รู้ทั้งรู้ว่าเรากลับทางนี้) เราก็ลำบากใจที่จะตอบปฏิเสธในช่วงแรกๆ แล้วก็มาเรื่อยๆ ทุกวัน ฝนไม่ตก แดดเปรี้ยงๆ ก็มา เป็นอยู่ประมาณ 2 สัปดาห์ เราชักเซ็ง ทำไมต้องมาดักรอทุกวัน บางวันชวนเพื่อนมาด้วย
หลังจากนั้นเราเลยเปลี่ยนเวลากลับให้ช้าลงนิดหน่อย ก็เงียบๆไปได้ประมาณสัปดาห์นึง นางก็มาถามว่า เดี๋ยวนี้น้องออกมาช้าจัง ...
ค่ะ เพิ่งเสร็จงาน เสร็จก็กลับ .... หลังจากนั้นนางเลยเปลี่ยนเวลาบ้าง กะมาดักรอเหมือนเดิม เราเห็นว่าอืมม ช่วงหลังๆนี้ไม่ได้ติดเรานานแล้ว มีน้ำใจกะแกบ้าง อนุญาตให้ติดรถไปละกันวันนี้ แต่นางได้ใจค่ะ พอได้อีก ก็มาขออีกๆๆๆ ติดต่อกันทุกวันเป็นเดือนนะ แล้วมีครั้งสุดท้าย(ที่ได้ติดรถเรา) แกทิ้งเงินไว้ให้ 500 วางตรงเบรกมือ บอกว่าพี่ช่วยจ่ายค่าแก๊ส แล้วเดินหนีลงจากรถไปเลย เราเลยไม่ทันได้ปฏิเสธ เราเลยเอาเงินไปคืนในวันถัดไปว่า พี่เอาคืนไปเหอะ ไม่ได้อยากได้ น้องกลับบ้านปกติก็เติมเท่านี้อยู่แล้ว นางก็ไม่ยอมเอาคืนไปบอกว่า เอาไปเถอะเกรงใจ พี่อยากกลับบ้านเร็ว ติดรถน้องบ่อย เอาเถอะๆ แล้วสักพักก็พูดขึ้นว่า "อ๋อออ รู้แล้ว น้องไม่อยากให้พี่ไปด้วยใช่มั้ย???" เราก็ได้แค่คิด (ใช่,, นานๆทีไม่เคยว่า แต่ทุกวัน มันใช่มั้ยยย???? แบบว่าไม่ส่วนตัวอ่ะ) เราพยายามปฏิเสธการรับเงินอย่างที่สุดแล้ว สุดท้ายนางก็ไม่ยอม เอาเงินนั้นยัดใส่กระเป๋าเรา เราก็รู้สึกผิด รู้สึกแย่เข้าไปอีกว่า เห้ยย ไม่ได้อยากรับเงิน เอาเงินมายัดให้แบบนี้ แล้วเราจะปฏิเสธไม่ให้ติดรถได้ไง มันจะน่าเกลียดมั้ยถ้าเราไม่ให้ติดรถ
เราก็เลยปรึกษาเพื่อนที่มีคนชอบขอติดรถทุกวันเหมือนกัน เพื่อนก็บอกว่า ด่าไปทีนึง จบเลย (แต่คนขอติดมันเป็นรุ่นน้อง ผู้ชาย เลยไม่ได้อะไรกันมากมาย)
หลังจากนั้น พอมาทำเนียน มาดักรออีก เราก็เดินผ่านไป ทำเป็นโทรศัพท์บ้าง ตอบว่าไม่สะดวกบ้าง ไปธุระเส้นทางอื่นบ้าง นัดแม่ นัดแฟน ไปส่งของ ไปหาเพื่อน สารพัดเหตุผล นางก็หายไปได้ 2-3 วัน แล้วก็มาดักรอคอยถามอีกเรื่อยๆคำถามเดิม "วันนี้ ผ่านไหม?" "วันนี้ ผ่านไหม?" "วันนี้ ผ่านไหม?" ทุกกกกวัน
เฮ้ยยยย นี่ไม่รู้เลยเหรอ ว่าเค้าไม่อยากให้กลับด้วยทุกวัน ถามว่าสนิทกันมากมั้ย ก็ไม่ ทุกวันก็คุยกันเฉพาะเรื่องงานอย่างเดียว
ทุกวันนี้ ถึงแม้จะปฏิเสธพี่เขาโดยอ้างนั่นอ้างนี่ แต่เขาก็ยังมาคอยถามทุกวันๆ เรารู้สึกอึดอัด และไม่สะดวกใจเลย เซ็งมาก
เราว่าเราก็ไม่ใช่คนแล้งน้ำใจขนาดนั้น แต่นี่มันมากไปแล้วหรือเปล่า รู้สึกแย่ เหมือนเป็นคนใจดำอย่างไงอย่างงั้นเลย
ปล.1 ที่ทำงานเรา ห่างไกลเมืองนิดหน่อย แต่ต้องเข้าซอย ซึ่งมีมอไซรับจ้างในซอยอีกที และมั่นใจว่ามีรถประจำทางผ่าน บางทีก็เห็นใจ ถ้าวันนั้นลำบากจริง เช่น ฝนตกหนักมากจริงๆ
ปล.2 เราคิดว่าการติดรถ นานๆครั้ง ถือว่าเป็นน้ำใจ แต่ทุกๆวัน มันคงไม่ใช่ รถเราคือรถส่วนตัว ไม่ใช่รถประจำที่จะให้มาขึ้นทุกวันแล้วจ่ายค่าเดินทาง ถึงแม้จะทางผ่านก็เหอะ ถ้าขอไปลงหน้าปากซอยทุกวัน เราจะไม่บ่นเลย
ปล.3 เราแอบสังเกตเห็นพี่คนนี้ ขอติดคนนั้นคนนี้ไปทั่ว ไม่ได้ไปกับคนนี้ ก็ไปขออีกคน ไปเรื่อยๆ เหมือนว่าทุกวันนี้ไม่เคยนั่งรถประจำทางกลับเองเลย จริงๆแล้วคนเรามันต้องช่วยเหลือตัวเองก่อนให้ได้ก่อนป่ะ?
ปล.4 สรุปว่าเราใจดำไหม ?
[กระทู้ระบาย] เบื่อเต็มทนแล้วกับพวกที่ชอบ "ขอติดรถ" กลับบ้าน
เรื่องมันมีอยู่ว่า -*-
ที่ทำงานจะมีพี่ผู้หญิงอยู่คนนึง ชอบมาขอติดรถกลับบ้าน ปกติเราไม่เคยอาสา พาไปส่งใครอยู่แล้ว ชอบขับรถกลับคนเดียว เปิดเพลงดังๆ สบายใจ
เหตุการณ์มันเริ่มต้นจาก สมัยพี่เขาเข้ามาทำงานใหม่ๆ ปกติเดินทางมาทำงาน ไป-กลับ ด้วยรถประจำทาง
แล้วมีอยู่วันหนึ่ง ฝนตกหนักมากจริงๆ ตกเอาตอนเลิกงาน 5 โมงเย็นนี่แหละ ก่อน 5 โมงนิดๆ แกก็มาถามเราว่า ปกติกลับทางไหน
เราก็แค่ตอบกลับไปว่าทางนี้ๆๆ เขาบอกว่าผ่านบ้านเขาพอดี ขอติดกลับบ้านได้ไหม วันนี้ฝนตกหนักเลย เราเห็นว่ามันลำบากจริงเลยตอบไปว่า ได้ค่ะพี่
แต่คำตอบที่ได้กลับมาคือ ... ขอบคุณมาก วันหลัง ถ้าผ่านอีก มาบอกพี่ด้วยนะ จะได้กลับด้วย (เราก็คิด ทำไมพูดงี้วะ เราจะกลับบ้านเราต้องไปบอกเขาด้วยเหรอ)
หลังจากนั้น แกก็ไม่ค่อยมาขอติดหรอก เพราะยังไม่สนิทกัน แต่เราปกติ 5 โมงปุ๊บก็กลับเลยทุกวัน จนมาวันหนึ่ง แกก็มาคุยเล่นๆ ว่า
น้อง ปกติน้องกลับบ้านกี่โมงเหรอ พี่ออกมาทีไร เห็นรถน้องออกไปแล้วทุกที (เฮ้ยยย นี่แอบส่องเหรอว่ารถชั้นไม่อยู่แล้ว????)
เราก็บอกว่า เลิกงานก็กลับอ่ะพี่ ....
หลังจากนั้น นางก็มาดักรอที่ตอกบัตร ทุกวัน เราเลิกเวลาปกติ ออกไปก็เจอนางยืนแป้นแล้นอยู่หน้าที่ตอกบัตร จะหลบก็ไม่ได้
นางก็เดินเข้ามาประกบเลย แล้วถามว่า ผ่านบ้านพี่ไหม ขอป้าแก่ๆติดไปด้วยสิ ถือว่าสงสารเถอะ... เราก็ไม่รู้จะปฏิเสธยังไง ก็ทำได้แค่พยักหน้าหงึกๆ และวันต่อไป ก็มาแบบเดิมอีก เดินมาประกบถามว่า ผ่านบ้านพี่ไหม (แหม รู้ทั้งรู้ว่าเรากลับทางนี้) เราก็ลำบากใจที่จะตอบปฏิเสธในช่วงแรกๆ แล้วก็มาเรื่อยๆ ทุกวัน ฝนไม่ตก แดดเปรี้ยงๆ ก็มา เป็นอยู่ประมาณ 2 สัปดาห์ เราชักเซ็ง ทำไมต้องมาดักรอทุกวัน บางวันชวนเพื่อนมาด้วย
หลังจากนั้นเราเลยเปลี่ยนเวลากลับให้ช้าลงนิดหน่อย ก็เงียบๆไปได้ประมาณสัปดาห์นึง นางก็มาถามว่า เดี๋ยวนี้น้องออกมาช้าจัง ...
ค่ะ เพิ่งเสร็จงาน เสร็จก็กลับ .... หลังจากนั้นนางเลยเปลี่ยนเวลาบ้าง กะมาดักรอเหมือนเดิม เราเห็นว่าอืมม ช่วงหลังๆนี้ไม่ได้ติดเรานานแล้ว มีน้ำใจกะแกบ้าง อนุญาตให้ติดรถไปละกันวันนี้ แต่นางได้ใจค่ะ พอได้อีก ก็มาขออีกๆๆๆ ติดต่อกันทุกวันเป็นเดือนนะ แล้วมีครั้งสุดท้าย(ที่ได้ติดรถเรา) แกทิ้งเงินไว้ให้ 500 วางตรงเบรกมือ บอกว่าพี่ช่วยจ่ายค่าแก๊ส แล้วเดินหนีลงจากรถไปเลย เราเลยไม่ทันได้ปฏิเสธ เราเลยเอาเงินไปคืนในวันถัดไปว่า พี่เอาคืนไปเหอะ ไม่ได้อยากได้ น้องกลับบ้านปกติก็เติมเท่านี้อยู่แล้ว นางก็ไม่ยอมเอาคืนไปบอกว่า เอาไปเถอะเกรงใจ พี่อยากกลับบ้านเร็ว ติดรถน้องบ่อย เอาเถอะๆ แล้วสักพักก็พูดขึ้นว่า "อ๋อออ รู้แล้ว น้องไม่อยากให้พี่ไปด้วยใช่มั้ย???" เราก็ได้แค่คิด (ใช่,, นานๆทีไม่เคยว่า แต่ทุกวัน มันใช่มั้ยยย???? แบบว่าไม่ส่วนตัวอ่ะ) เราพยายามปฏิเสธการรับเงินอย่างที่สุดแล้ว สุดท้ายนางก็ไม่ยอม เอาเงินนั้นยัดใส่กระเป๋าเรา เราก็รู้สึกผิด รู้สึกแย่เข้าไปอีกว่า เห้ยย ไม่ได้อยากรับเงิน เอาเงินมายัดให้แบบนี้ แล้วเราจะปฏิเสธไม่ให้ติดรถได้ไง มันจะน่าเกลียดมั้ยถ้าเราไม่ให้ติดรถ
เราก็เลยปรึกษาเพื่อนที่มีคนชอบขอติดรถทุกวันเหมือนกัน เพื่อนก็บอกว่า ด่าไปทีนึง จบเลย (แต่คนขอติดมันเป็นรุ่นน้อง ผู้ชาย เลยไม่ได้อะไรกันมากมาย)
หลังจากนั้น พอมาทำเนียน มาดักรออีก เราก็เดินผ่านไป ทำเป็นโทรศัพท์บ้าง ตอบว่าไม่สะดวกบ้าง ไปธุระเส้นทางอื่นบ้าง นัดแม่ นัดแฟน ไปส่งของ ไปหาเพื่อน สารพัดเหตุผล นางก็หายไปได้ 2-3 วัน แล้วก็มาดักรอคอยถามอีกเรื่อยๆคำถามเดิม "วันนี้ ผ่านไหม?" "วันนี้ ผ่านไหม?" "วันนี้ ผ่านไหม?" ทุกกกกวัน
เฮ้ยยยย นี่ไม่รู้เลยเหรอ ว่าเค้าไม่อยากให้กลับด้วยทุกวัน ถามว่าสนิทกันมากมั้ย ก็ไม่ ทุกวันก็คุยกันเฉพาะเรื่องงานอย่างเดียว
ทุกวันนี้ ถึงแม้จะปฏิเสธพี่เขาโดยอ้างนั่นอ้างนี่ แต่เขาก็ยังมาคอยถามทุกวันๆ เรารู้สึกอึดอัด และไม่สะดวกใจเลย เซ็งมาก
เราว่าเราก็ไม่ใช่คนแล้งน้ำใจขนาดนั้น แต่นี่มันมากไปแล้วหรือเปล่า รู้สึกแย่ เหมือนเป็นคนใจดำอย่างไงอย่างงั้นเลย
ปล.1 ที่ทำงานเรา ห่างไกลเมืองนิดหน่อย แต่ต้องเข้าซอย ซึ่งมีมอไซรับจ้างในซอยอีกที และมั่นใจว่ามีรถประจำทางผ่าน บางทีก็เห็นใจ ถ้าวันนั้นลำบากจริง เช่น ฝนตกหนักมากจริงๆ
ปล.2 เราคิดว่าการติดรถ นานๆครั้ง ถือว่าเป็นน้ำใจ แต่ทุกๆวัน มันคงไม่ใช่ รถเราคือรถส่วนตัว ไม่ใช่รถประจำที่จะให้มาขึ้นทุกวันแล้วจ่ายค่าเดินทาง ถึงแม้จะทางผ่านก็เหอะ ถ้าขอไปลงหน้าปากซอยทุกวัน เราจะไม่บ่นเลย
ปล.3 เราแอบสังเกตเห็นพี่คนนี้ ขอติดคนนั้นคนนี้ไปทั่ว ไม่ได้ไปกับคนนี้ ก็ไปขออีกคน ไปเรื่อยๆ เหมือนว่าทุกวันนี้ไม่เคยนั่งรถประจำทางกลับเองเลย จริงๆแล้วคนเรามันต้องช่วยเหลือตัวเองก่อนให้ได้ก่อนป่ะ?
ปล.4 สรุปว่าเราใจดำไหม ?