ที่ทำงานเรากำลังจะย้ายบางส่วนไปไซต์ใหม่กลางเดือนหน้าค่ะ ทีนี้มีเพื่อนที่ทำงานเราคนนึง (ญ เหมือนกันค่ะ ต้องย้ายไปด้วย ไม่ได้สนิทมากแต่ต้องติดต่องานกันประจำ ก็ทักทายพูดคุยกันทั่วไป) เค้ามาเอ่ยปากทีเล่นทีจริงว่าที่ใหม่ไม่สะดวกเลย อยากจะขอติดรถเรากลับบ้านด้วย (บ้านเรากับบ้านเค้าอยู่ไม่ไกลกันมาก น่าจะประมาณ 3-4 ป้ายรถเมล์ แต่ไม่มีรถเมล์ผ่านกันนะ) แรกๆ เราก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะคิดว่าเค้าพูดเล่น คิดว่าใครมันจะติดรถเพื่อนกลับบ้านได้ทุกวันๆ เดี๋ยวเค้าก็คงหาทางได้เอง แต่ปรากฏว่ายิ่งใกล้วันเค้ายิ่งมาพูดจริงจังมากขึ้นค่ะ เราก็ชักจะรู้สึกว่าเค้าอาจจะไม่พูดเล่นละ (แต่ก็ยังงงอยู่ดีว่าเค้าไม่คิดจะหาวิธีอื่นที่ดีกว่าการพึ่งคนอื่นหรือไง) เราก็พยายามลองคิดดูกับตัวเองว่าถ้าเค้าจะติดรถเรากลับบ้านเราจะมีข้อเสียยังไงบ้าง เราก็คิดว่า เราจะส่งเค้าแค่ทางที่เราผ่าน จะไม่มีการเลยไปส่งเค้าใกล้ๆ บ้านเด็ดขาด และถ้าวันไหนเค้าหรือเราเลิกไม่ตรงกันเราจะไม่มีการรอ ถ้าวันไหนเรามีธุระต้องไปที่อื่นก็จะปฏิเสธให้เค้ากลับบ้านเอง คือพยายามคิดว่าจะไม่เดือดร้อนตัวเองเด็ดขาด จะทำทุกอย่างเหมือนไม่มีเค้า แค่เค้าจะติดรถกลับด้วย แต่ก็ยังรู้สึกตะหงิดๆ ในใจ ไม่ชอบใจ รู้สึกว่าถูกเอาเปรียบอยู่ดี เลยสงสัยว่าทำไมคนเราถึงรู้สึกแบบนี้คะ ทั้งที่เราก็ต้องขับรถกลับบ้านทุกวันอยู่แล้ว
(ปล. ไซต์ใหม่นี้จะมีกลุ่มคนไปทดลอง 2 เดือนค่ะ จากนั้นบางส่วนจะย้ายกลับที่เดิม แต่ด้วยเนื้องานเราค่อนข้างมั่นใจว่าเค้าคนนี้กับเราคงจะได้อยู่ไซต์ใหม่ไปตลอด ตอนนี้เค้าแค่พูดว่าจะขอกลับกับเราในช่วง 2 เดือนแรก หลังจากนั้นค่อยมาดูกัน แต่เราว่าถ้าเค้ากลับกับเราไป 2 เดือนแล้ว แล้วถ้าได้อยู่ยาว เค้าคงกลับกับเราตลอดไปแหงๆ เลย)
ทำไมเวลาเพื่อนขอติดรถเรากลับบ้านบ่อยๆ เราถึงรู้สึกว่าถูกเอาเปรียบ ทั้งที่เราก็ต้องไปที่นั่นอยู่แล้ว
(ปล. ไซต์ใหม่นี้จะมีกลุ่มคนไปทดลอง 2 เดือนค่ะ จากนั้นบางส่วนจะย้ายกลับที่เดิม แต่ด้วยเนื้องานเราค่อนข้างมั่นใจว่าเค้าคนนี้กับเราคงจะได้อยู่ไซต์ใหม่ไปตลอด ตอนนี้เค้าแค่พูดว่าจะขอกลับกับเราในช่วง 2 เดือนแรก หลังจากนั้นค่อยมาดูกัน แต่เราว่าถ้าเค้ากลับกับเราไป 2 เดือนแล้ว แล้วถ้าได้อยู่ยาว เค้าคงกลับกับเราตลอดไปแหงๆ เลย)