สวัสดีค่ะชาวพันทิพ ดิฉันมีเรื่องจะขอความคิดเห็นค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า
เราทำงานแถวสวนลุมพินี บ้านอยู่รามอินทรา ทุกเช้าเราต้องขับรถไปจอดไว้ที่สถานีรถไฟใต้ดินลาดพร้าว แล้วนั่งรถไฟใต้ดินไปลงสถานีลุมพินี ซึ่งเมื่อก่อนเราทำบัตรจอดรถรายเดือน เดือนละ1200บาท แต่ช่วงหลัง เรายกเลิกบัตรจอดรถไปแล้ว และค่อยจ่ายค่าที่จอดเป็นครั้งๆไป เนื่องจากเราเหนื่อยกับการที่ต้องตื่นแต่เช้า รีบอาบน้ำ ขับรถไปจอดที่รถใต้ดิน แต่งหน้าในรถ ยิ่งช่วงที่เค้าต้องรื้อสะพานตรงม.เกษตร เพื่อสร้างรถไฟฟ้า ยิ่งทำให้แถวบ้านเรารถติดหนักมากๆ เราต้องออกจากบ้านแต่เช้า หากพอมีเวลาเหลือเราก็จะได้งีบหลับประมาณครึ่งชั่วโมง เพราะยังมีเวลาเหลือ กะว่าไปถึงที่ทำงานทันเวลา8.30น. พอดีๆ
เราจึงให้แฟนขับรถไปส่งที่สถานีใต้ดินลาดพร้าว และตอนเย็นก็มารับกลับ เป็นแบบนี้มาตลอด
จนกระทั่ง....วันนึง
มีน้องที่ทำงานที่เดียวกันกับเรา อยู่ชั้นเดียวกัน แต่คนละแผนก และก็ไม่ได้สนิทกันเลย (เพียงแค่เดินผ่าน เจอก็ยิ้มทักทาย มีไปกินข้าว และเที่ยวด้วยกันครั้งนึง แต่ก็จากเพื่อนๆ ชวนๆกันไปอีกที)
น้องคนนี้ เท่าที่เราเห็นมักจะมาทำงานสายอยู่เสมอ เมื่อเค้ารู้ว่าเราพักอยู่แถวบ้านเค้า ห่างไปประมาณ 3 ก.ม. เค้าก็ขอเราว่าติดรถไปทำงานด้วย เราก็ใจดีเห็นว่าบ้านใกล้กันนางคงไม่ได้มากับเราทุกวันมั๊ง เพราะห่างไปราว3กม. ซึ่งนางต้องนั่งมอเตอร์ไซค์ มาดักรอเราหน้าหมู่บ้าน ช่วงแรกนางติดรถเราไปทุกเช้า (ซึ่งช่วงนั้นเป็นช่วงที่แฟนเรายังขับรถไปส่งทุกเช้า) พอนางขึ้นรถเรา นางก็ชวนคุยราวกับคนที่สนิทกันมาก แต่เราก็ได้แต่อือๆ หัวเราะแห่ะๆ เพราะเราก็ต้องแต่งหน้าไปด้วย จะเป็นแฟนเรามากกว่าที่คุย
แต่พอถึงออฟฟิศต่างคนต่างแยกย้ายทำงาน ประหนึ่งเหมือนคนไม่รุ้จักกันเลยจ้า เป็นอย่างนี้มาประมาณ2เดือน
จนตอนหลัง เราคิดว่ามันไม่สะดวกมากๆกับการที่ตอนเช้าต้องมาคอยไลน์บอก ไลน์หา ว่าออกมาแล้วนะ หรือบางวันเราบอกว่าสายนะให้ไปก่อนเลย นางกยังจะรอเรา แต่เราไม่อยากรีบ ก็ให้นางไปก่อนไม่ต้องรอ มันเป็นอย่างนี้อยู่ระยะนึง
จนตอนหลังเราต้องขับรถไปเองเหมือนเดิม เพราะแฟนเราติดงาน ไม่สะดวกไปส่งทุกเช้า
นางไลน์มาบอกเราว่าพรุ่งนี้ไปด้วยนะคะ เราก็ต้องรีบออกแต่เช้า บอกนางไปว่าราว6.15น.ล้อหมุน บอกให้เช้าไว้ก่อนเผื่อนางจะมาไม่ทัน
แต่....
นางก็ยังมาทันจ้า เราก็เซ็งมาก เพราะเวลาขับรถคนเดียวเราชอบร้องเพลง ตะโกนโหวกเหวกในรถคนเดียว คือรุ้สึกว่าในรถมันเป็นส่วนตัวมากกว่า
แต่ไม่เป็นไร กะว่าถึงรถใต้ดินแล้วจะหย่อนนนางลงที่ลิฟท์ คือให้นางไปก่อน
แต่พอถึงลิฟท์ ตรงลานจอดรถ นางก็ขอว่ายังไม่ลง ขอนั่งแต่งหน้าด้วยสักครู่
เราก็บอกว่าแต่งเสร็จไปก่อนก็ได้ นางก็ของีบในรถ รอเรา เพื่อไปพร้อมกัน เราบอกไปก่อนเลย เราไม่สะดวก เราชอบแต่งหน้าคนเดียว นางก็ทำหน้าจ๋อยๆ แล้วลงไป
แต่วันหลังนางก็ของีบในรถเราอีก เรารุ้สึกไม่สะดวกมากๆ เราก็อยากจะงีบตามปกติ แต่พอนางมานอนด้วยเราเลยนอนไม่หลับเลย อีกอย่างรุ้สึกว่าก็คนไม่สนิทกันมาทำอย่างนี้ เหมือนเค้าไม่เกรงใจเราเลย
เราจะทำยังไงดี จะปฏิเสธเค้ายังไง ? ให้เค้ารุ้ตัวว่าควรจะเดินทางไปเองนะ อย่ามาพึ่งชั้นทุกวันได้ไหม นานๆทีโอเค แต่ทุกวันนี่ไม่ไหวนะ!!
อยากขอความเห็นเพื่อนๆช่วยแนะนำหน่อยคะ
มีเพื่อนที่ทำงานขอติดรถไปด้วยทุกเช้า จะมีวิธีอย่างไร ให้เค้ารู้ว่าเราไม่สะดวก จะปฏิเสธยังไงดี ?
เราทำงานแถวสวนลุมพินี บ้านอยู่รามอินทรา ทุกเช้าเราต้องขับรถไปจอดไว้ที่สถานีรถไฟใต้ดินลาดพร้าว แล้วนั่งรถไฟใต้ดินไปลงสถานีลุมพินี ซึ่งเมื่อก่อนเราทำบัตรจอดรถรายเดือน เดือนละ1200บาท แต่ช่วงหลัง เรายกเลิกบัตรจอดรถไปแล้ว และค่อยจ่ายค่าที่จอดเป็นครั้งๆไป เนื่องจากเราเหนื่อยกับการที่ต้องตื่นแต่เช้า รีบอาบน้ำ ขับรถไปจอดที่รถใต้ดิน แต่งหน้าในรถ ยิ่งช่วงที่เค้าต้องรื้อสะพานตรงม.เกษตร เพื่อสร้างรถไฟฟ้า ยิ่งทำให้แถวบ้านเรารถติดหนักมากๆ เราต้องออกจากบ้านแต่เช้า หากพอมีเวลาเหลือเราก็จะได้งีบหลับประมาณครึ่งชั่วโมง เพราะยังมีเวลาเหลือ กะว่าไปถึงที่ทำงานทันเวลา8.30น. พอดีๆ
เราจึงให้แฟนขับรถไปส่งที่สถานีใต้ดินลาดพร้าว และตอนเย็นก็มารับกลับ เป็นแบบนี้มาตลอด
จนกระทั่ง....วันนึง
มีน้องที่ทำงานที่เดียวกันกับเรา อยู่ชั้นเดียวกัน แต่คนละแผนก และก็ไม่ได้สนิทกันเลย (เพียงแค่เดินผ่าน เจอก็ยิ้มทักทาย มีไปกินข้าว และเที่ยวด้วยกันครั้งนึง แต่ก็จากเพื่อนๆ ชวนๆกันไปอีกที)
น้องคนนี้ เท่าที่เราเห็นมักจะมาทำงานสายอยู่เสมอ เมื่อเค้ารู้ว่าเราพักอยู่แถวบ้านเค้า ห่างไปประมาณ 3 ก.ม. เค้าก็ขอเราว่าติดรถไปทำงานด้วย เราก็ใจดีเห็นว่าบ้านใกล้กันนางคงไม่ได้มากับเราทุกวันมั๊ง เพราะห่างไปราว3กม. ซึ่งนางต้องนั่งมอเตอร์ไซค์ มาดักรอเราหน้าหมู่บ้าน ช่วงแรกนางติดรถเราไปทุกเช้า (ซึ่งช่วงนั้นเป็นช่วงที่แฟนเรายังขับรถไปส่งทุกเช้า) พอนางขึ้นรถเรา นางก็ชวนคุยราวกับคนที่สนิทกันมาก แต่เราก็ได้แต่อือๆ หัวเราะแห่ะๆ เพราะเราก็ต้องแต่งหน้าไปด้วย จะเป็นแฟนเรามากกว่าที่คุย
แต่พอถึงออฟฟิศต่างคนต่างแยกย้ายทำงาน ประหนึ่งเหมือนคนไม่รุ้จักกันเลยจ้า เป็นอย่างนี้มาประมาณ2เดือน
จนตอนหลัง เราคิดว่ามันไม่สะดวกมากๆกับการที่ตอนเช้าต้องมาคอยไลน์บอก ไลน์หา ว่าออกมาแล้วนะ หรือบางวันเราบอกว่าสายนะให้ไปก่อนเลย นางกยังจะรอเรา แต่เราไม่อยากรีบ ก็ให้นางไปก่อนไม่ต้องรอ มันเป็นอย่างนี้อยู่ระยะนึง
จนตอนหลังเราต้องขับรถไปเองเหมือนเดิม เพราะแฟนเราติดงาน ไม่สะดวกไปส่งทุกเช้า
นางไลน์มาบอกเราว่าพรุ่งนี้ไปด้วยนะคะ เราก็ต้องรีบออกแต่เช้า บอกนางไปว่าราว6.15น.ล้อหมุน บอกให้เช้าไว้ก่อนเผื่อนางจะมาไม่ทัน
แต่....
นางก็ยังมาทันจ้า เราก็เซ็งมาก เพราะเวลาขับรถคนเดียวเราชอบร้องเพลง ตะโกนโหวกเหวกในรถคนเดียว คือรุ้สึกว่าในรถมันเป็นส่วนตัวมากกว่า
แต่ไม่เป็นไร กะว่าถึงรถใต้ดินแล้วจะหย่อนนนางลงที่ลิฟท์ คือให้นางไปก่อน
แต่พอถึงลิฟท์ ตรงลานจอดรถ นางก็ขอว่ายังไม่ลง ขอนั่งแต่งหน้าด้วยสักครู่
เราก็บอกว่าแต่งเสร็จไปก่อนก็ได้ นางก็ของีบในรถ รอเรา เพื่อไปพร้อมกัน เราบอกไปก่อนเลย เราไม่สะดวก เราชอบแต่งหน้าคนเดียว นางก็ทำหน้าจ๋อยๆ แล้วลงไป
แต่วันหลังนางก็ของีบในรถเราอีก เรารุ้สึกไม่สะดวกมากๆ เราก็อยากจะงีบตามปกติ แต่พอนางมานอนด้วยเราเลยนอนไม่หลับเลย อีกอย่างรุ้สึกว่าก็คนไม่สนิทกันมาทำอย่างนี้ เหมือนเค้าไม่เกรงใจเราเลย
เราจะทำยังไงดี จะปฏิเสธเค้ายังไง ? ให้เค้ารุ้ตัวว่าควรจะเดินทางไปเองนะ อย่ามาพึ่งชั้นทุกวันได้ไหม นานๆทีโอเค แต่ทุกวันนี่ไม่ไหวนะ!!
อยากขอความเห็นเพื่อนๆช่วยแนะนำหน่อยคะ