ร้านปันปันน่าจะเป็นร้านอาหารแรกที่เบนได้กินอาหารอิตาเลี่ยนตั้งแต่จำความได้เมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว ซึ่งไปกันบ่อยมาก ไปกันทีก็ไปเป็นครอบครัวใหญ่สิบยี่สิบคน เพราะบ้านเราค่อนข้างสนิทกันและกินข้าวหรือไปเที่ยวต่างจังหวังต่างประเทศด้วยกันตลอด คุณปู่ คุณย่ามีลูก 4 คน มีหลาย 8 คน รวมทั้งสิ้นครอบครัวใหญ่ 16 คน ไปกันทีก็ยุ่งวุ่นวายแต่ก็สนุกสุดๆ

ไปที่ปันๆเราจะมีโต๊ะประจำนั่งมุมในสุด เพราะเป็นที่เดียวที่สามารถต่อโต๊ะใหญ่ขนาดนั้นได้

ไปทุกครั้งก็จะสั่งแต่เมนูเดิมๆ

เมนูแรกที่ยังชอบจนถึงทุกวันนี้ คือ  Tuna Salad ที่จะใช้ผักกาดแก้วมาทำ พร้อมกับน้ำสลัดเปรี้ยวถึงใจ เรียกได้ว่าเป็นเมนูโปรดของทุกคน


ผักโขมอบชีสเป็นหนึ่งจานที่จีดๆชีดๆ ถามว่าอร่อยไหม ก็ไม่ค่อยอร่อยเท่าไหร แต่ก็ไม่เข้าใจว่ามาทุกครั้งก็สั่งทุกครั้ง แล้วก็เหลือทุกครั้ง


Fettucini cream sauce เห็ดแฮม จานนี้เป็นแบบไทยมากๆ เพราะ Pasta italian จริงๆไม่มีการใช้ครีมกันเท่าไหร แต่จานนี้ครีมเต็มๆ จานนี้ถ้ากินคนเดียวคงกระอัก ต้องแบ่งกินกันคนละคำสองคำ กำลังอร่อย


เมนูที่นานๆทีจะได้สั่งคือ หอยแมลงภู่อบซอสมะเขือเทศ เมื่อก่อนเค้าจะใช้หอยไทย และได้มาเป็นตัว แต่ตอนนี้กลายเป็นหอยตัวใหญ่มาจาก New Zeland มาแบบแช่แข็ง ซึ่งเบนและครอบครัวไม่ชอบ เลยถามเค้าว่ามีหอยไทยไหม?  เค้าบอกมีแต่เป็นตัว ก็เลยลองดู ซึ่งก็ออกมาโอเค แต่ว่าไม่ได้ feeling ที่จะต้องใช้มือแกะ


อีกหนึ่งเมนูเด็ดของที่นี้ ถ้ามาปันปัน แล้วไม่ได้สั่งเหมือนไม่ได้มาปันปันคือ Italian Sausage บนกระทะร้อน แล้วเค้าก็จะให้แผ่นแป้งอบมาด้วย เพราะว่าไส้กรอกมันเค็มมาก


พิซซ่านั้นก็คือว่าใช้ได้นะคะ แต่เบนไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะเป็นความเคยชินหรือเปล่า เนื่องจากกินมาตั้งแต่เด็ก เลี้ยงวันเกิดก็ชอบมาเลี้ยงที่นี้


วันที่ไปถ่ายรูปมานี้ ไปกินกันแค่ 4 คนพ่อแม่ลูก เลยมีท้องที่จะสั่งอาหารได้เท่านี้

จบมื้อก็ต้องตบท้ายด้วยของหวาน ต้องขอบอกว่าขนมที่นี้ไม่อร่อยแทบทุกอย่าง แต่ไอติมอร่อยค่ะ เมื่อก่อนวนิลากับกาแฟของสีฟ้าอร่อยที่สุด ตอนนี้ปันปันได้คะแนนนำไปแล้ว


ส่วนเบนเองเบนสั่งมะพร้าว มันมันดี อีกตัวที่กินแล้วแก้เลี้ยนหลังมีได้ดีคือ รสมะนาว เปรี้ยวเข็ดฟันมาก

สรุปแล้วของมื้อนี้ 4 คนตกอยู่ที่


ร้านนี้ไม่แน่ใจว่าสามารถบอกว่าเป็นร้านแนะนำได้รึเปล่า แต่ก็ยังเป็นร้านอิตาเลี่ยนที่ไปกินตลอด ก็คงจะด้วยความเคยชินที่กินมาเป็นสิบๆปี