ไม่รู้ว่าใครเคยท้อกับชีวิตจนเกิดคำถามในหัวว่ามันเกิดอะไรขึ้นแบบเราบ้าง รู้สึกว่าอุปสรรคมันเยอะเกินในทุกเรื่อง บางครั้งมันไม่น่าจะเิกิดขึ้นได้แต่ก็เกิด เหมือนอะไรมาแกล้งจนแทบจะหมดทางทำมาหากิน จนตอนนี้เรารู้สึกด้านชา อะไรร้ายๆจะเข้ามาก็มาเถอะ ถ้ามันถือเป็นการใช้หนี้แล้วจบๆกันไปเราทำทั้งนั้น จะเอาชีวิตไปแล้วจบกันตรงนี้เราก็ยินดี คือไม่มีอะไรจะเสียแล้ว แต่เหมือนมันไม่ยอมให้จบซะที จากหัวข้อกระทู้คนอ่านคงคิดไปว่ายายนี่บ้าแน่ๆ มีแต่คนเร่งทำบุญหนีกรรม แต่เราดันอยากเจอซะงั้น สำหรับเราถ้าเจอแล้วมันจบ ก็ไม่ต้องเหนื่อยหนีมันอีกต่อไป  ขอโทษที่เวิ่นเว้อค่ะ อยากหาที่ปรึกษาว่าจะเอายังไงดี