สมัยพระนารายร์ เดอ ลา ลูแบร์ เข้ามาเป็นคนเจราจาความกับสยามของราชสำนักฝรั่งเศส
เดอ ลา ลูแบร์ ออกจะหยามหมื่น ชาวสยาม และบันทึกไว้จนเป็นประว้ติศาสตร์สยามฉบับ เดอ ลา ลูแบร์
ครั้งนั้น ลาลูแบร์ ถามว่าทำไมชาวสยาม ไร้อารยธรรมนัก ไฉน ไม่สวมรองเท้า....
พระยาโกษาปาน ต้องตอบแก้ต่อหน้าพระนารายณ์ว่า

"ไฉน ชาวฝรั่งเศส จึงไม่มีผ้าขาวม้า"

"ทำไมต้องมี..มันอารยธรรมตรงไหน" ลาลูแบร์ถาม

"เอาฉะนี้ ท่านนักปราชญ์ เดอ ลาลูแบร์ที่เคารพ รองเท้าของท่าน เหมาะกับแผ่นดินกระด้างชื้นเย็นของท่าน แต่าเราไม่มีเหตุแห่งปัจจัยว่าสวมมันทำไม ทั้งแฉะชื้นแลอับเหม็น "พระยาโกษาปานแย้งและสำทับต่อ

"ท่านเดอ ลาลูแบร์ เอาว่าท่านกับข้าพเจ้า เดินออกไปท้องทุ่งอยุธยา ด้วยกัน และเราไปพบเจอ ผักหญ้าผลไม้ แตงกวามะเขือ ท่านจะเอา แตงกวามะเขือ ใส่ในรองเท้า หรือจะเอาใส่ผ้าขาวม้าผม ขอรับ"

ลา ลูแบร์ ยอมรับความเฉลียวฉลาดแหลมคมของ โกษาปานยิ่งนักและบันทึกไว้เช่นนั้น