มานั่งคิดๆดูการชุมนุมของฝ่ายค้านที่ค้านกันนอกสภา

ทุกสาขาอาชีพก็มีคนจำนวนหนึ่งออกมาค้านกันนอกสภา

เลยย้อนไปคิด

ความขัดแย้งทางชนชั้นและสงครามชนชั้นในเมืองไทยเป็นเพราะเกิดสิ่งดีๆกับประชาชนคนชั้นล่างที่เป็นผลจากการทำงานของรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งของประชาชน เพื่อประชาชนและโดยประชาชนนั่นคือรัฐบาลที่มีอดีตนายกทักษิณเป็นนายกรัฐมนตรี

สิ่งดีๆที่ประชาชนได้รับมากเสียจนแตกต่างกับสภาพเดิมๆอย่างยิ่งกระทบกับระบบคิดระบบชีวิตของชนชั้นกลาง

ชนชั้นกลางพวกหนึ่งเข้าใจและสนับสนุน  ชนชั้นกลางอีกพวกหนึ่งรู้สึกขัดแย้งกับแนวความคิดและวัฒนธรรมที่ตัวเองเคยยึดถือมา

เกิดการต่อต้านกับสิ่งดีๆเหล่านี้ครั้งใหญ่จนเกิดการยึดอำนาจปวงชนชาวไทยเมื่อ 19 กันยายน พ.ศ.2549

กฎหมายสูงสุดที่ชนชั้นกลางปล้นอำนาจปวงชนชาวไทยไว้ได้บัญญัติการนิรโทษกรรมให้ผู้กระทำการ

ประชาชนคนเสื้อแดงมาชุมนุมขอให้ยุบสภา

ชนชั้นกลางก็เกลียดชังและสนับสนุนการฆ่าประชาชนเหล่านั้น  อีกส่วนหนึ่งถูกจับติดคุกและต้องโทษนานาชนิด

ทำให้เราเข้าใจได้ว่า

ทำไมจึงมีม๊อบสีลม อาจารย์ นักศึกษา พนักงานและคนในอาชีพหลายส่วนของชนชั้นกลางได้เข้าร่วมการต่อสู้คัดค้านสิ่งดีๆโดยมีเป้าทำลายไปที่ผู้ที่เคยสร้างสิ่งดีๆให้กับประชาชนเช่นอดีตนายกทักษิณ เป็นต้น

การปรองดองไม่เคยมีในโลกระหว่างผู้กดขี่กับผู้ถูกกดขี่

การปรองดองจะเกิดขึ้นได้เมื่อประชาชนมีอำนาจอย่างแท้จริง

ความขัดแย้งและสงครามชนชั้นระหว่างชนชั้นกลางกับประชาชนชนชั้นล่างยังคงดำเนินต่อไป

ไม่ใช่สิ่งน่าเวียนหัวหรือสิ่งน่าท้อแท้แต่นี่เป็นเพียงเรื่องราวสงครามชนชั้นเท่านั้นเอง

ไม่ใช่เรื่องซับซ้อนน่าปวดหัวใดๆทั้งสิ้น

ทุกสังคมก็ได้ผ่านภาวะเช่นนี้มาแล้วทั้งสิ้นก่อนจะเข้าสู่ระบอบการปกครองประชาธิปไตยอย่างแท้จริง