มีพูดถึงไว้ตอนนึง ที่พ่อและพี่สาวของเจ้าแม่ ไปหาเจ้าแม่

"เมื่อถึงเกาะโปตละโลกา ซ่านไฉ่นำทุกคนเดินเท้าผ่านทิวทัศน์สวยงาม แปลกตา จนถึงป่าไผ่สีม่วง ก็พบปราสาทกลางบึงบัวอันวิจิตรงดงาม ทุกคนต่างก้าวเดินอย่างลืมเหน็ดเหนื่อยเพราะมีความปราถนาจะพบพระโพธิสัตว์อยู่เต็มหัวใจ ครั้นแล้วทุกคนที่เดินทางมาก็ได้พบกับพระโพธิสัตว์กวนอิม ประทับอยู่กลางบัลลังก์บัวอย่างสง่างาม แต่พระองค์กลับไม่มีพระเนตรและพระกรเหลืออยู่เลย ทุกคนได้แต่มองอย่างตกตะึลึงและซาบซึ้งในความเสียสละของพระองค์ พระเจ้าเมี่ยวจวงและพระธิดาทั้งสองเพียงแรกเห็นก็จดจำได้ว่านี่คือพระธิดาเมี่ยวซ่านอย่างแน่นอน เพราะแผลเป็นจางๆกลางหน้าผากบ่งบอกได้เด่นชัด พระเจ้าเมี่ยงจวงและสองพระธิดาคร่ำครวญถึงการสูญเสียอย่างไม่อาจหวนคืน พระธิดาสามต้องเป็นผู้พิการไร้มือและดวงตามืดบอดเป็นเพราะช่วยผู้เป็นบิดาแท้ๆ"