นับเวลาถอยหลังของรัฐบาลฯ ได้เลย
ม็อบสวนยาง/ปาล์ม , ม็อบสวนลุมฯ, ม็อบอุรุพงศ์, ม็อบสามเสน และรวมไปถึงหลายๆม็อบ อย่าเพิ่งดีใจ ที่คิดว่า จุดกระแสติด หรือ จัดม็อบสำเร็จจนล้มรัฐบาลได้ ผมไม่ให้เครดิตหรอกครับ จริงๆ เพราะยังไงก็พวกหน้าเก่าๆ ที่พากันเปลี่ยนชื่อ เปลี่ยนสี จนดูดี เหมือนตุ๊กแกเปลี่ยนสี ที่ผมขยะแขยงฯ
ต่อให้ ปชป.ออกมานำม็อบเอง ก็เหอะ ฝันไปเถอะว่าจะล้มรัฐบาลได้ ไม่มีทางหรอกครับ
แล้วรัฐบาลจะไปได้อย่างไร ฝ่ายค้านจัดม็อบได้สำเร็จ หรือฝ่ายสนับสนุนเลิกสนใจ ไม่ใช่ทั้งสองกลุ่มที่ผมให้น้ำหนัก
เพราะฝ่ายค้าน ก็ค้านและต่อต้านเป็นปกติ ไม่ว่า รบ.จะทำดี หรือยังไง ก็ตะบี้ตะบันค้าน หาเรื่องได้อยู่แล้วทุกเรื่อง
ส่วนฝ่ายสนับสนุน รบ. ไหนๆ ก็เลือกมาแล้ว ทำดีก็เชียร์สุดใจ ทำไม่ดี ก็อดทน เงียบไว้ เพราะยังไงก็ดีกว่าที่จะให้ฝ่ายตรงข้ามมาบริหาร เพราะไม่มีใครทนอยากทน
ที่ผ่านมา ก็มีม็อบคลื่อนไหวนี่ ทั้งม็อบแช่แข็ง ม็อบแดดเดียว ม็อบสวนยาง รบ.ก็เอาอยู่นี่นา ใช่ครับ แต่ไม่เหมือนครั้งนี้
เพราะแต่ละม็อบออกมา เคลื่อนไหว หลายๆจุด แม้จะมีคนแค่ 2-300 คนก็ปิดถนน ยึดเป็นที่ชุมนุม โดยไม่สนใจใครเดือดร้อน รบ.ก็ไม่กล้าจัดการ จะสลายม็อบก็ไม่กล้า กลัวม็อบเอาหัวโขกโต๊ะจนแตก แล้วกล่าวหาว่ารบ.ใช้ความรุนแรง เพราะเรื่องดราม่า ไม่มีใครเกินม็อบเหลือง หรือ สลิ่มหลากสีอยู่แล้ว แต่อย่าไปเทียบกับม็อบเสื้อแดง เพราะโดนยิงตายกลางเมืองเป็นร้อย ยังโดนยิงซ้ำ บอกให้กลืนเลือดจากรบ.อีก...ชั่ว.
คนกลางๆ ที่ไม่สนใจการเมือง นักธุรกิจนี่แหล่ะครับ ที่จะเบื่อหน่าย ความไร้ประสิทธิภาพ ในการจัดการม็อบต่างๆ เดือดร้อนทำมาหากินลำบาก ไปไหนก็ติดขัด จะลงใต้ ม็อบสวนยางก็ปิดถนนจนภาคใต้เป็นอัมพาต จะขึ้นรถไฟ ปชป.ก็ยึดไปปราศัยที่สามเสน จะไปออกกำลังกายสวนลุมฯ พวกขี้ยาช่างกล ก็ยึดไปตั้งเวที สูบบุหรี่ กินเหล้า กันเมาปลี้น.หันรีหันขวาง จะไปเที่ยวห้างหรูกลางเมือง ก็รถติดอนาจ จากม็อบหมามุ่ย ที่ยึดถนน เป็นที่กินนอนเรียบร้อยสบายใจ ด้วยความดูแลของผู้ว่าฯ ส่วน บก.เสื้อแดง ว่าง ๆ ก็นัดคนไปกินแม็คแถวราชประสงค์ ถ้าคนเป็นหมื่น ก็ช่วยไม่ได้ ไม่อยากปิดถนน คนก็ล้นไปอยู่แล้ว
ภาคธุรกิจ ที่อ่อนไหวเป็นปกติ รวมกับชาวบ้านทั่วไปที่ไม่สนใจการเมือง ถ้าพร้อมใจกันประสานเสียงเมื่อไหร่ ว่าเบื่อหน่าย รบ. และยังไม่ยุบสภาฯ ให้มีการเลือกตั้งใหม่ล่ะก็ ทั้งทหาร และฝั่งอำมาตย์ ที่จ้องตาเป็นมัน ก็พร้อมที่จะเข้ามาแทรกแทรง ถึงเวลานั้น แม้จะไม่มีใครชอบมือที่สาม แต่การต่อต้าน ก็จะน้อยไปโดยปริยาย จนทำให้การแทรกแซงสำเร็จได้ง่ายๆ เหมือนที่ผ่านมา
จากเดิม ที่ผมคิดว่า รบ.จะอยู่ได้จนครบเทอม แต่ถ้าเจอปัญหาแบบนี้ มีสิทธิ์ไปก่อนเวลาแน่นอนครับ ถ้ายังปล่อยปัญหาที่เป็นอยู่แบบนี้เรื้อรังต่อไป
Tonmai Sainam
นับเวลาถอยหลังของรัฐบาลฯ
ม็อบสวนยาง/ปาล์ม , ม็อบสวนลุมฯ, ม็อบอุรุพงศ์, ม็อบสามเสน และรวมไปถึงหลายๆม็อบ อย่าเพิ่งดีใจ ที่คิดว่า จุดกระแสติด หรือ จัดม็อบสำเร็จจนล้มรัฐบาลได้ ผมไม่ให้เครดิตหรอกครับ จริงๆ เพราะยังไงก็พวกหน้าเก่าๆ ที่พากันเปลี่ยนชื่อ เปลี่ยนสี จนดูดี เหมือนตุ๊กแกเปลี่ยนสี ที่ผมขยะแขยงฯ
ต่อให้ ปชป.ออกมานำม็อบเอง ก็เหอะ ฝันไปเถอะว่าจะล้มรัฐบาลได้ ไม่มีทางหรอกครับ
แล้วรัฐบาลจะไปได้อย่างไร ฝ่ายค้านจัดม็อบได้สำเร็จ หรือฝ่ายสนับสนุนเลิกสนใจ ไม่ใช่ทั้งสองกลุ่มที่ผมให้น้ำหนัก
เพราะฝ่ายค้าน ก็ค้านและต่อต้านเป็นปกติ ไม่ว่า รบ.จะทำดี หรือยังไง ก็ตะบี้ตะบันค้าน หาเรื่องได้อยู่แล้วทุกเรื่อง
ส่วนฝ่ายสนับสนุน รบ. ไหนๆ ก็เลือกมาแล้ว ทำดีก็เชียร์สุดใจ ทำไม่ดี ก็อดทน เงียบไว้ เพราะยังไงก็ดีกว่าที่จะให้ฝ่ายตรงข้ามมาบริหาร เพราะไม่มีใครทนอยากทน
ที่ผ่านมา ก็มีม็อบคลื่อนไหวนี่ ทั้งม็อบแช่แข็ง ม็อบแดดเดียว ม็อบสวนยาง รบ.ก็เอาอยู่นี่นา ใช่ครับ แต่ไม่เหมือนครั้งนี้
เพราะแต่ละม็อบออกมา เคลื่อนไหว หลายๆจุด แม้จะมีคนแค่ 2-300 คนก็ปิดถนน ยึดเป็นที่ชุมนุม โดยไม่สนใจใครเดือดร้อน รบ.ก็ไม่กล้าจัดการ จะสลายม็อบก็ไม่กล้า กลัวม็อบเอาหัวโขกโต๊ะจนแตก แล้วกล่าวหาว่ารบ.ใช้ความรุนแรง เพราะเรื่องดราม่า ไม่มีใครเกินม็อบเหลือง หรือ สลิ่มหลากสีอยู่แล้ว แต่อย่าไปเทียบกับม็อบเสื้อแดง เพราะโดนยิงตายกลางเมืองเป็นร้อย ยังโดนยิงซ้ำ บอกให้กลืนเลือดจากรบ.อีก...ชั่ว.
คนกลางๆ ที่ไม่สนใจการเมือง นักธุรกิจนี่แหล่ะครับ ที่จะเบื่อหน่าย ความไร้ประสิทธิภาพ ในการจัดการม็อบต่างๆ เดือดร้อนทำมาหากินลำบาก ไปไหนก็ติดขัด จะลงใต้ ม็อบสวนยางก็ปิดถนนจนภาคใต้เป็นอัมพาต จะขึ้นรถไฟ ปชป.ก็ยึดไปปราศัยที่สามเสน จะไปออกกำลังกายสวนลุมฯ พวกขี้ยาช่างกล ก็ยึดไปตั้งเวที สูบบุหรี่ กินเหล้า กันเมาปลี้น.หันรีหันขวาง จะไปเที่ยวห้างหรูกลางเมือง ก็รถติดอนาจ จากม็อบหมามุ่ย ที่ยึดถนน เป็นที่กินนอนเรียบร้อยสบายใจ ด้วยความดูแลของผู้ว่าฯ ส่วน บก.เสื้อแดง ว่าง ๆ ก็นัดคนไปกินแม็คแถวราชประสงค์ ถ้าคนเป็นหมื่น ก็ช่วยไม่ได้ ไม่อยากปิดถนน คนก็ล้นไปอยู่แล้ว
ภาคธุรกิจ ที่อ่อนไหวเป็นปกติ รวมกับชาวบ้านทั่วไปที่ไม่สนใจการเมือง ถ้าพร้อมใจกันประสานเสียงเมื่อไหร่ ว่าเบื่อหน่าย รบ. และยังไม่ยุบสภาฯ ให้มีการเลือกตั้งใหม่ล่ะก็ ทั้งทหาร และฝั่งอำมาตย์ ที่จ้องตาเป็นมัน ก็พร้อมที่จะเข้ามาแทรกแทรง ถึงเวลานั้น แม้จะไม่มีใครชอบมือที่สาม แต่การต่อต้าน ก็จะน้อยไปโดยปริยาย จนทำให้การแทรกแซงสำเร็จได้ง่ายๆ เหมือนที่ผ่านมา
จากเดิม ที่ผมคิดว่า รบ.จะอยู่ได้จนครบเทอม แต่ถ้าเจอปัญหาแบบนี้ มีสิทธิ์ไปก่อนเวลาแน่นอนครับ ถ้ายังปล่อยปัญหาที่เป็นอยู่แบบนี้เรื้อรังต่อไป
Tonmai Sainam