เราตั้งกระทู้ไม่เก่งถ้าผิดพลาดก็ขออภัยด้วยนะคะ จะเล่าแบบรวบรัดนะคะ เริ่มเรื่องเลยละกัน
เรื่องเริ่มจากปลายปี 55 แม่แฟนมีอาการเพลีย อ่อนแรง เหนื่อยง่าย น้ำหนักลด ไปพบแพทย์หลายที่วินิจฉัยนานมากก็ไม่ได้คำตอบชัดเจนว่าเป็นอะไร และไม่ได้ยามาทานเลย รอเป็นเดือนๆ จนประมาณเดือน กพ. 56 จึงทราบว่าเป็นมะเร็งปอดระยะสุดท้าย และได้ลามไปในช่องท้องแล้ว ก็ตัดสินใจรักษาโดยการให้คีโมชุดแรก อาการดีขึ้นมากค่ะ หมดคีโมชุดแรกประมาณเดือน มิ.ย. 56 ทำการ ct scan พบว่ามันเล็กลง หมอจึงรอดูอาการและนัดมาทำ ct scan อีกครั้ง ต.ค. 56 ก็ไปตามนัด ผลออกมาไม่ค่อยดีนัก มันกลับมาเร็วมาก หมอจึงนัดให้คีโมชุดที่สองเดือน พ.ย. 56 แต่เมื่อ 3-4 วันที่ผ่านมาแม่แฟนมีอาการปัสสาวะไม่ออกจึงไปพบหมอ หมอทำ ct scan ดูพบว่าก้อนที่กระจายในช่องท้องได้ไปกดทับไตทั้งสองข้างทำให้ปัสสาวะไม่สามารถลงมาในกระเพาะปัสสาวะได้ ต้องทำการเจาะท้องและปัสสาวะผ่านทางหน้าท้อง ซึ่งต้องเป็นแบบนี้ถาวร พึ่งเจาะเสร็จเมื่อบ่าย หมอได้เรียกญาติไปคุยและบอกว่า จากที่ได้ผ่าดูนั้น มะเร็งได้กระจายไปมากแล้ว มีก้อนมะเร็งก้อนใหญ่ในกระเพาะปัสสวาะด้วย และไตสามารถทำงานได้ข้างเดียว ให้ทำใจเพราะข้างในไม่ไหวแล้ว คนไข้อาจจากไปแบบเฉียบพลัน แฟนเราได้ทำใจไว้บ้างแล้วดูเหมือนเขาไม่แสดงออกอะไรมาก แต่เรารู้ว่าเค้าคงเจ็บปวดมาก เขาคิดว่าน่าจะบอกกับแม่แต่ไม่ทราบว่าจะเริ่มอย่างไร และบอกให้รู้แค่ไหน เพราะอยากให้แม่ทำสิ่งที่อยากทำ ไม่อยากให้มีอะไรคาใจ จะได้ไปอย่างสงบ แต่พี่สาวเค้าเหมือนไม่อยากบอกกลัวแม่ทรุด เราจึงอยากปรึกษาเพื่อนๆว่า ควรทำอย่างไร ถ้าบอกควรบอกอย่างไร แค่ไหน และใครมีประสบการณ์แบบนี้บ้าง ต้องเตรียมตัวรับมืออย่างไร และมันจะเกิดขึ้นเร็วแค่ไหน ตอนนี้สงสารแฟนมาก เค้ารักแม่เค้า แต่เค้าต้องเข้มแข็ง เพราะเป็นผู้ชายคนเดียวในบ้าน เราอยากให้คำแนะนำที่ดีกับเค้าค่ะ ขอบคุณมากค่ะ