สามี : เมียจ๋า .... วันนี้เค้ามีเรื่องมาขออนุญาตตัวเองแหละ

เรา : (นั่น... กลิ่นไม่ดีเริ่มมา) ..... ว่ามาค่ะ

สามี : คือ .....บลาๆๆๆๆ........เค้าขอออกไปกินเลี้ยงกับที่ออฟฟิชน๊าาาา ...... (เสียงอ้อนสุดๆอ่ะ)

เรา : ... ( สมองหยุดประมวลผล  5 วิ ) ......... กลับกี่ทุ่ม

สามี : คงไม่เกิน 4 ทุ่มอ่ะจ่ะ ...แหะๆ

เรา : นี่มันวันศุกร์ ไปกินแบบนี้คิดเหรอว่าจะได้กลับ 4 ทุ่มน่ะ ...... (สามีเสียงอ่อย ...ก็ๆๆ .... อยู่นั่น) ....... ลิมิตไม่เกิน 5 ทุ่ม ถึงบ้านไม่เกินเที่ยงคืน ถ้าเกินนั้นแม้แต่วินาทีเดียว ......... มีเรื่องแน่

สามี : จ๊าาาาาา ...... ขอบคุณนะจ๊ะที่ร๊ากกก.........(เสียงมันระริกระรี้ ...... หมั่นไส้มาก)

        หลังจากนั้น ... เชื่อมั๊ย ทั้งวันเรานั่งคิดแต่เรื่องที่เค้าจะออกไปรื่นเริงกับเพื่อนเค้า ... ใจนึงก็อยากปล่อย แต่มันแบบ..... มันทำใจไม่ได้อ่ะ ... เอ็งไประรื่น ให้ฉันนั่งรออยู่บ้านอ่ะ .... ออกไปไม่รู้จะมีชะนีนางไหนมาติดมั่ง .... ถึงมันจะอ้วนทะลุร้อยก็เหอะ ....

        อยากถามเพื่อนๆในนี้ว่า จัดการกับความคิดตัวเองแบบนี้ยังไง .... กิจกรรมที่ทำให้ลืมๆเรื่องสามีไปได้เนี่ย มันมีอะไรบ้าง ... เปิดเพลงฟังก็แล้ว โหลดหนังตุนไว้รอคืนนี้จะนั่งดู ... มันมีอะไรอีกอ่ะ

       ตอนนี้ ...... ในอกมันร้อนรุ่มดังไฟสุมทรวงไปหมด .... 55555