เรื่องมันมีอยู่ว่า ฉันเป็นผู้หญิงธรรมดาๆคนนึง แต่มีความรู้สึกว่าสามารถได้ยิน ได้กลิ่น และรู้สึกได้ในสิ่งที่คนอื่นไม่รู้สึก
ตอนแรกก็คิดว่าตัวเองคิดไปเองนะคะ แต่ทุกวันนี้ทุกอย่างเริ่มชัดเจน ในช่วงแรก ฉันเห็นสิ่งที่เรียกว่าวิญญาณเป็นตอนที่ฉันอายุ 16 ปี มานั่งอยู่ปลายเท้าในห้องนอนของตัวเองอ่ะ แต่พอวันต่อมาทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ก็ไม่มีอะไร แต่เป็นครั้งเดียวที่ฉันเห็นแบบชัดเจน จากวันนั้นฉันก็ได้เห็นจังๆอีก แต่จะได้กลิ่น และได้ยินแทน ฉันจะได้ยินเสียงแปลกๆก่อนที่จะมีคนในระแวกบ้านจะตาย 1 วัน และเวลาวันพระ วันฝนตก ฉันจะได้กลิ่น อย่างเช่นกลิ่นธูป กลิ่นดอกไม้หอม ทั้งที่บริเวณนั้นไม่มีทั้งธูปและดอกไม้
แต่ตอนนี้ทุกอย่างเริ่มชัดเจนขึ้น เมื่อพ่อของดิฉันเสียช่วงเดือนมิถุนายนที่มาก ทุกวันนี้ฉันมีความรู้สึกที่ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าอะไร ฉันได้ยินเสียงบ่อยขึ้น ได้กลิ่นบ่อยขึ้น เป็นกลิ่นเหล้าขาวบ้าง ธูปบ้าง ได้ยินเสียงหัวเราะ ประมาณนี้ กลิ่นเหล้าฉันไม่แปลกใจหรอกนะ เพราะพ่อของฉันชอบกินเหล้า แต่เสียงหัวเราะที่เป็นเสียงเด็กนี่สิคืออะไร
ล่าสุดฉันนั่งทำงานที่บริษัท เป็นช่วงที่ฉันอยู่โอเคลียร์เอกสารแผนกของฉันกลับหมดแล้ว เหลือแค่รปภ.ที่เฝ้าด้านหน้า กับพี่แผนกข้างๆอีก 1 คน ประมาณ 1 ทุ่ม ฉันได้กลินเหม็นสาป แล้วก็ได้ยินเสียงหัวเราะอีกแล้ว ฉันเลยละสายตาจากคอมฯมองไปรอบๆ และก็แว็ปนึงเท่านั้นจริง ฉันเห็นเด็กสองคนวิ่งไล่กัน... พอกลับมาถึงบ้าน นอนก็ถูกภาวะคล้ายผีอำ แต่ไม่ได้อำแบบทรมานนะคะ แต่เหมือนเราโดนกอดเฉยๆ
ฉันไม่ชอบแบบนี้เลย บางครั้งฉันก็เหมือนคนบ้า ใครก็ได้ช่วยหาทางออกให้ทีค่ะ
ฉันต้องทำยังไง รู้สึกว่าตอนนี้หลอนมากๆ
ตอนแรกก็คิดว่าตัวเองคิดไปเองนะคะ แต่ทุกวันนี้ทุกอย่างเริ่มชัดเจน ในช่วงแรก ฉันเห็นสิ่งที่เรียกว่าวิญญาณเป็นตอนที่ฉันอายุ 16 ปี มานั่งอยู่ปลายเท้าในห้องนอนของตัวเองอ่ะ แต่พอวันต่อมาทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ก็ไม่มีอะไร แต่เป็นครั้งเดียวที่ฉันเห็นแบบชัดเจน จากวันนั้นฉันก็ได้เห็นจังๆอีก แต่จะได้กลิ่น และได้ยินแทน ฉันจะได้ยินเสียงแปลกๆก่อนที่จะมีคนในระแวกบ้านจะตาย 1 วัน และเวลาวันพระ วันฝนตก ฉันจะได้กลิ่น อย่างเช่นกลิ่นธูป กลิ่นดอกไม้หอม ทั้งที่บริเวณนั้นไม่มีทั้งธูปและดอกไม้
แต่ตอนนี้ทุกอย่างเริ่มชัดเจนขึ้น เมื่อพ่อของดิฉันเสียช่วงเดือนมิถุนายนที่มาก ทุกวันนี้ฉันมีความรู้สึกที่ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าอะไร ฉันได้ยินเสียงบ่อยขึ้น ได้กลิ่นบ่อยขึ้น เป็นกลิ่นเหล้าขาวบ้าง ธูปบ้าง ได้ยินเสียงหัวเราะ ประมาณนี้ กลิ่นเหล้าฉันไม่แปลกใจหรอกนะ เพราะพ่อของฉันชอบกินเหล้า แต่เสียงหัวเราะที่เป็นเสียงเด็กนี่สิคืออะไร
ล่าสุดฉันนั่งทำงานที่บริษัท เป็นช่วงที่ฉันอยู่โอเคลียร์เอกสารแผนกของฉันกลับหมดแล้ว เหลือแค่รปภ.ที่เฝ้าด้านหน้า กับพี่แผนกข้างๆอีก 1 คน ประมาณ 1 ทุ่ม ฉันได้กลินเหม็นสาป แล้วก็ได้ยินเสียงหัวเราะอีกแล้ว ฉันเลยละสายตาจากคอมฯมองไปรอบๆ และก็แว็ปนึงเท่านั้นจริง ฉันเห็นเด็กสองคนวิ่งไล่กัน... พอกลับมาถึงบ้าน นอนก็ถูกภาวะคล้ายผีอำ แต่ไม่ได้อำแบบทรมานนะคะ แต่เหมือนเราโดนกอดเฉยๆ
ฉันไม่ชอบแบบนี้เลย บางครั้งฉันก็เหมือนคนบ้า ใครก็ได้ช่วยหาทางออกให้ทีค่ะ