หากเดินโดดเดี่ยวว้าง       พวกเมิน
ละห่างร้างพวกเผชิญ         ร่วมไร้
ผิดทางพลาดอาจเกิน         หวนกลับ
ระงับจิตรอไว้                    อย่าให้เสียการ
  ขุนเขาคงแมกไม้              กลัวไย
วิตกไร้ฟืนไฟ                     ทุกข์สร้าง
ขมกลืนจับมือใจ                 มิตรก่อน
ถนอมรักผู้เดินข้าง              แว่วแล้วคนครวญ