เมดรัฐมาแล้วค่ะ
รอบนี้เล่นประเด็นวัฒนธรรมแบบแช่แข็งในยุครัฐนิยมค่ะ ฮ่าๆ

Text และคำอธิบายจะเยอะนิดนึงนะคะ ; w ;



เป็นความลักลั่นย้อนแย้งว่ายุคนั้นจะแอนตี้จีน (เพราะจีนเต็มเมือง) กลัวโดนกลืนชาติ
มีเรื่องสงวนอาชีพ มีเรื่องทำให้คนจีนเป็นคนไทย ไม่นุ่งกางเกงแพรเพราะกางเกงแพรเป็นของจีน แบนๆ
แต่กลับกลายเป็นว่าเราเอามาตรฐานแบบฝรั่งๆ มาจัดระเบียบวัฒนธรรมไทย ก็ขำดี



รัฐนิยมยุคที่สองคือยุคที่จอมพลป. พิบูลสงครามขึ้นเป็นนายกฯ รอบสองค่ะ
อันนี้เราไม่ค่อยแน่ใจข้อมูลแหะ (จดมา) แต่ประมาณว่ามันเริ่มมีการจัดตั้งกระทรวงวัฒนธรรม
จัดระเบียบศิลปะต่างๆ ในชาติที่เราใช้ร้องใช้เล่นกัน โดยมีกรมศิลปากรเป็นผู้ควบคุมดูแล

ทีนี้ขำตรงที่ว่าศิลปะทุกอย่างที่จะเล่นต้องมาขออนุญาตก่อน แล้วก็มีเกณฑ์แบบ "วัฒนธรรมคือสิ่งดีงาม"
เรื่องละครที่เล่นเนี่ยมันต้องดีงามทุกอย่างน่ะค่ะ ต้องไม่ใช้คำหยาบ ไม่ยกเท้าใส่กัน ใส่รองเท้า แต่งตัวตามรัฐนิยมให้เรียบร้อย ฯลฯ มันเลยกลายเป็นภาวะแช่แข็งๆ ยังไงบอกไม่ถูก นอกจากนี้คนจะแสดงอะไรได้นี่ต้องมีบัตรศิลปินก่อนนะคะ มีการอบรมจากกรมศิลป์และสอบซะให้เรียบร้อย ถึงจะอนุญาตให้ประกอบอาชีพร้องรำทำเพลงได้

บ้านเรามีทัศนคติอะไรขำๆ กับเรื่องวัฒนธรรมมาแต่ยุคนั้น แล้วเราว่ามันเลยเถิดมาถึงยุคนี้ด้วยค่ะ XD
ปล. มีแฟนอาร์ตเมดรัฐส่งมาจากหลังไมค์ค่ะ ขอบคุณมากเลยย อลังๆ จากคุณคนรักมิวฟิลค่าา



ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ ข้อมูลผิดพลาดคลาดเคลื่อนประการใดท้วงติงได้นะคะ เราจดไว้ในสมุดนานแหล่ว 5555
อ่านตอนเก่าๆ ได้จากยูสเซอร์เรานะครัฟ
แฟนเพจ: https://www.facebook.com/maidrathaniyom