เป็นคำถามเรื่องวิ่งอมตะ   แม้ว่านานๆจะโผล่มาถามที   แต่มาเป็นระยะๆไม่เคยขาด
เคยให้ความเห็นไปหลายครั้งแล้ว

เอาทีละประเด็น
เรื่องสุขภาพ , แพทย์ , การวิจัย
พบว่าไส้เลื่อน  ถูกการวิจัยใหม่ๆล้มล้างไปแล้วว่าไม่มีความสัมพันธ์กับการวิ่งโทงเทงแต่อย่างใด
ที่เชื่อกัน  เพราะสมัยนึงเชื่อกันว่า  เป็นเช่นนั้น  ก็เลยเชื่อกันต่อๆมา
อันนี้จบไปเรื่องนึง

ตอนวิ่งพวงจะไม่ใหญ่  อันเกิดจากเลือดนำไปเลี้ยงอวัยวะสำคัญที่เกี่ยวกับการวิ่ง เช่นขา
เลือดจึงมาเลี้ยงอวัยวะที่ไม่เกี่ยวกับวิ่งน้อยลงกว่าปกติ  เป็นไปตามธรรมดา
นี่จึงเป็นเหตุผลว่า  ต่อให้มีสิ่งแวดล้อมยั่วยวนขนาดไหน  มันจึงใหญ่ยากมาก
เพราะขาดเลือดมาเลี้ยง

ชาย....ขณะวิ่ง  ต่อให้เป็นชาติพันธุ์ที่ขนาดใหญ่แค่ไหน
ยามนั้นเล็กจู๋นิดเดียว   ยิ่งพวกทำเวลา  หรือฝึกแข่งขัน   จะไม่อยู่ในสภาพอะไรพิเศษนั้นได้เลย

ส่วนชั้นในที่มีอยู่ในกางเกงวิ่ง  มักจะอ่อนตัว  ไม่กระชับรัดกุมเหมือนกับชั้นในจริงๆ
แม้จะเป็นของใหม่   เจตนาผู้ผลิต  อาจจะมาจากการพรางสีของกางเกงในที่สีต่างกับกางเกงวิ่ง
ไม่ให้เห็นเด่นชัดจากภายนอก  โดยเฉพาะเมื่อเปียกเหงื่อ   การมีชั้นในอีกตัวที่มีสีเดียวกับตัวนอก
ช่วยในการพรางสี   ไม่ได้มีเป้าหมายโอบอุ้มประชับ

ยกเว้นกางเกงวิ่งชั้นดี  ราคาแพง   ที่มีขายต่างประเทศ
ราคาเป็นพัน  ใช้นานกว่า 5 ปี  ตัวในก็ไม่ยืดยาน  กระชับรัดกุม  อย่างไม่ใส่อีกได้เลยมีจริง
กางเกงวิ่งที่ตัวในอ่อน  ไม่รัดกระชับ   เมดอินในนี้ทั้งนั้น  ที่มีราคาตั้งแต่ 99 บาท  จนถึง 300 กว่าบาท
ก็เป็นอย่างนี้   ของดีราคาแพง(มาก)

ไม่ต้องไปซื้อของแพง
ใช้ของในนี้แหละ   และใส่ชั้นในเอา  กางเกงลิงธรรมดาราคาถูก ราคา 18-25 บาท
ใช้ได้นานเป็นปี  (ซักทุกวัน)   ถ้าซักห่างหน่อยมีหลายตัวสลับใช้   จะมีอายุนานกว่านั้น
(ห้ามตากแดด)

บางทีนะ...แม้ว่าการวิ่งไม่มีผลของไส้เลื่อนแล้วที่จะไม่ใส่
แต่การใส่ชั้นในให้รัดกุม   ทำให้ผู้วิ่งโฟกัสกับแผนฝึกได้อย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วย  ไม่มากังวล
กับเรื่องไม่เป็นเรื่อง   เช่นเธอ2คนเห็นเราวิ่งอยู่  เธอเดินสวนมา  มองมาที่เป้ากางเกงเรา
ไม่ได้กล่าวอะไรกันเลย   หันไปสบตากันเอง  แล้วหัวเราะ

อย่างนี้ทำให้เราไม่มีสมาธิจดจ่อกับการฝึกที่ต้องใช้ความตั้งใจ
มันชะงักอะครับ

ประมาณเดี่ยวกับยกทรงหญิงไม่เหมาะสมกับการออกกำลัง
ทำให้เธอเป็นกังวลกับความโยนตัวที่ควบคุมไม่ได้
เป็นต้น